Doorboorde handen.

Het lijden van de Heiland is erg zwaar geweest. Hij moest immers de zware last van Gods toorn over de zonde dragen? Wie kan dat ooit bevatten? Het dieptepunt van het lijden als straf op de zonde was toen God de Vader Zich als het ware verborg en de Heere Jezus Zich van God verlaten wist. Kan ik me soms van Hem verlaten voelen, Hij was werkelijk van God verlaten. Samen met de vreselijke angst die in Gethsemane over Hem kwam, kunnen we deze aangrijpende gang van de Borg beschrijven zoals onze Catechismus dat doet in Zondag 16. Daar belijdt de Kerk dat Christus in ‘onuitsprekelijke benauwdheid, smarten, verschrikking en helse kwelling’ gezonken is geweest. Nee, Hij is dus niet op de plaats der verloren zielen geweest. Wel is in dat oord, door Petrus de gevangenis genoemd, als het ware de weg van Christus gepredikt. Maar daar werd in die gevangenis het lijden alleen maar erger door, want de verlorenen verkeren daar immers omdat zij de zaligheid hebben verworpen? Zo moeten we 1 Petrus 3:19 en 20 opvatten.

Dit aangrijpende gebeuren moet ons tot ernstig zelfonderzoek brengen hoe wij tegenover het eenmalige en eeuwig geldende Offer van Christus staan! En dat de Heere Jezus het ene, ware Lam Gods is, Dat de zonden der wereld wegneemt, Joh. 1:29, zal voor de gezaligden voor eeuwig stof tot aanbidding zijn. Het zal nooit meer worden vergeten wat de oorzaak is van hun behoud, namelijk het lijden en sterven van hun Borg. Daarom horen wij hen zingen: ‘Gij zijt geslacht en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed’, Openb. 5:9.

In hetzelfde hoofdstuk wordt de Heere Jezus door Johannes in Zijn heerlijkheid gezien. Johannes zag Hem als ‘een Lam, staande als geslacht’, Openb. 5:6. Daarmee wordt aangegeven dat de zaligheid aan niemand anders te danken is dan aan Hem Die Zich voor hen wilde overgeven in de dood des kruises. Natuurlijk is Jezus daar in al Zijn heerlijkheid, zoals Johannes het in het eerste hoofdstuk van Openbaring beschrijft. Maar nooit zal worden vergeten dat die heerlijke en eeuwige Koning eens de lijdende Knecht des HEEREN was. Daarom kon de Heere Jezus, gebonden en geslagen, tot het Sanhedrin zeggen: ‘Van nu aan zult gij zien de Zoon des mensen, zittende ter rechterhand van de kracht Gods en komende op de wolken des hemels’, Matth. 26:64.

Heeft de Heere Jezus nu geen doorboorde handen meer? De vraag die voor ons ligt werd gesteld omdat dit door een predikant vanaf de preekstoel werd ontkend. Jezus is immers een Geest, zo werd gesteld. Dit is echter niet waar. De Heere Jezus was voor Zijn komst op aarde net als Zijn Vader een Geest. Een Persoon zonder lichaam als u en ik. Maar het Woord, Christus, is vlees geworden. Hebr. 1:14 zegt dat Hij vlees en bloed deelachtig is geworden. Hij werd waarachtig Mens. De enige Persoon met twee naturen. Want Hij bleef ook die Hij was, Gods Zoon. En zo is Hij dan ook na Zijn opstanding aan Zijn discipelen verschenen. Als Mens. Maar niet meer als een sterfelijk mens, maar verheerlijkt! En in die staat heeft Hij Zijn bange en kleingelovige discipelen Zijn handen, voeten en zijde getoond. Als om Zich te legitimeren: Ik ben het echt!

Bij de opstanding die wij allen zullen meemaken, gelovigen en ongelovigen, zullen wij ons lichaam weer terug krijgen. Het lichaam van de gelovigen, in verderfelijkheid gezaaid in de schoot der aarde, zal in onverderfelijkheid opstaan, 1 Kor. 15:42 en 43. En de ongelovigen ‘tot versmaadheden en eeuwige afgrijzing’, Daniel 12:2. Ik hoop dat ik er nooit achter zal komen hoe vreselijk dat zal zijn!

Maar het lichaam, dat het eigendom is van Christus, voor God gekocht om voor Hem te leven, zoals we zagen uit Openb. 5, zal ook verheerlijkt zijn. Niet meer onderworpen aan ziekte en dood. Niemand zal daar ziek of gehandicapt zijn. Zonden en wonden zijn niet meer terug te vinden. Op ene uitzondering na. De Heere Jezus zal naar mijn stellige overtuiging de wonden van Zijn kruislijden nog zichtbaar dragen. De handen die Hij aan Zijn discipelen toonde heeft Hij daar nog. En dat, juist dat zal Hem zo aanbiddelijk en voorwerp van mijn eeuwige liefde maken! Ja, daarom zingen zij Hem toe, als Hij daar staat als het Lam, staande als geslacht, en ik hoop dat ik daar ook mee mag zingen:

U, heilig Godslam, loven wij.

Gij hebt voor ons aan ’t kruis geleden.

Gij doet ons voor de Vader treden,

Als koningen en priesters, Gij,

O Heiland kocht ons met Uw bloed,

Dies brengen wij U dank en ere,

En leggen in aanbidding, Heere,

Al onze kronen aan Uw voet!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen