Een Woord van Boven, een reactie van beneden

In de vorige eeuw zei een professor tijdens een gesprek: Ik weet van de leer van de veronderstelde wedergeboorte. Nu lijkt die leer tot het verleden te behoren. Je hoort of leest er niet meer van. Nu leeft en werkt het verondersteld geloof. Het accent wordt gelegd op het geloof.

Het komen tot het geloven en het doen door het geloof. Bij nalatigheid laat men het ongeloof werken. Met al de gevolgen van dien. Jongelui worden aangesproken om van hun geloof te getuigen. In de kerk, aan het avondmaal en in de samenleving.

Nu zijn er hulpmiddelen. Bijzonder voor de ouderen. Geloofsopvoeding is van belang. Er is een opvallende werkelijkheid. Was er een tijd dat er overwegend gesproken werd over Christelijke opvoeding, nu wordt door verschillenden gesproken over geloofsopvoeding, en dit wordt benadrukt. Aan het geloof, het geloven mogen we niet voorbijzien. Het geloof wordt in de Schrift beklemtoond.

Gewezen wordt op Johannes 3:18. Daar staat het met nadruk. Die in Hem gelooft, namelijk de Zoon van God, wordt niet veroordeeld. Maar die niet gelooft is alrede veroordeeld, dewijl hij niet gelooft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.

Tot bemoediging om te geloven wordt ook gewezen op het Doopsformulier. Welk een belofte komt er tot ons.

God is een belovende Heere. Gelooft Hem. De Heere doet wat Hij belooft. De Bijbel spreekt ook van bewegen tot geloof. Van Paulus lezen we: Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot geloof, en zijn Gode openbaar geworden (2 Kor. 5:11). In Handelingen 18 staat: En Paulus handelde op elke sabbat in de synagoge en bewoog tot het geloof Joden en Grieken. In zijn gehuurde woning te Rome kwamen velen en Paulus legde allen het Koninkrijk Gods uit en betuigde en poogde hen te bewegen tot het geloof in Jezus (Hand. 28:23). Een onderdeel van Paulus’ prediking was het geloof in Jezus Christus de Gekruisigde. Het bewegen daartoe. Het komt op het geloven aan. Het evangelie van Jezus Christus. De actieve daad in Jezus Christus mag niet ontbreken. Dat tegenspreken kan en mag niet. Maar er zijn in de gang van het kerkelijk leven vragen en opmerkingen. De heilige eisen van de Heere, die op zich veel zijn, kunnen we niet ontkennen. Ze dienen zelfs gehoorzaamd te worden. Maar hoe is het beeld, de staat van de mens.

Hoe wordt de mens getekend in het Woord. Aan het eerste woord, het eerste antwoord aan Nicodemus door Jezus mogen we niet voorbijgaan. Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u. Tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien. Tijdens het gesprek komt Jezus op de wedergeboorte terug. Laten we het lezen, want het is ook voor ons van betekenis. Het wordt nogal eens overgeslagen, bijzonder in het gesprek of de prediking. Verwonder u niet dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden.

De wind blaast, waarheen hij wil en gij hoort zijn geluid. Maar gij weet niet vanwaar hij komt en waar hij heengaat. Alzo is een iegelijk die uit de Geest geboren is. Nicodemus antwoordde en zeide tot Hem: Hoe kunnen deze dingen geschieden. Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zijt gij een leraar van Israël en weet gij deze dingen niet (Joh. 3:10). Dagelijks met de Schriften bezig, docerend, en weet gij deze dingen niet? Jezus stelt geen overbodige vragen. Hij stelt vragen die legitiem zijn. Johannes heeft dit alles moeten vastleggen in het Evangelie dat hij schrijven moest.

Het uit God geboren zijn. Ook in zijn brieven wijst hij er duidelijk op. Zelfs meerdere malen. De weg der zaligheid, het geestelijke leven, is algeheel het werk van God drie- enig. Nicodemus is niet als reactie op Jezus’ laatste woorden verbitterd weggegaan. Juist het tegendeel. Nicodemus werd Jezus’ leerling. Hij ging leren en bidden, bidden en leren. Hij liet de vrucht van wedergeboorte zien.

Hij bleef tot het einde van zijn leven op de leerschool van Jezus. Dit was ook zijn wil. Hoe is het met ons als ambtsdragers? Is luisteren, leren op Jezus’ school ons niet vreemd? Zijn er kleine theologen in de gemeente?

In de apostolische brieven worden we gewezen op de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens. Werking in een mens.

Paulus als voorbeeld. Welbewust en volledig naar de Schriften dienen we eraan te denken en dienen er bij en door te leven. In Ezechiël 18:31 en 32 staan ook sterke woorden. Werpt van u weg al uw overtredingen waardoor gij overtreden hebt en maakt u een nieuw hart en een nieuwe geest, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israëls? Want ik heb geen lust aan de dood des stervenden, spreekt de Heere HEERE; daarom bekeert u en leeft. We kunnen ook lezen wat Jezus zei tot de rijke jongeling. Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen en verkoop wat gij hebt en geef het de armen en gij zult een schat hebben in de hemel; en kom herwaarts, volg Mij (Matth. 19:21). In Efeze 5:14 klinkt het bevel: Ontwaakt gij die slaapt en sta op uit de doden en Christus zal over u lichten.

Ontwaakt uit de slaap van de dood en sta op uit de dood en Christus’ daad wordt gezien en gekend. Hoe moet dit geplaatst worden tegenover het Bijbels gegeven van dood te zijn door de zonde en misdaden. Wat is onze conclusie? Of is er meer?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen