Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gekruiste armen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gekruiste armen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Genesis 48:14 Maar Israël strekte zijn rechterhand uit en legde ze op het hoofd van Efraim, hoewel hij de minste was, en zijn linkerhand op het hoofd van Manasse; hij bestuurde zijn handen verstandiglijk, want Manasse was de eerstgeborene.

Vindt jij het ook zo moeilijk om te bidden: ‘Uw wil geschiede’? Dat gebed wordt wel het moeilijkste uit het Onze Vader genoemd. Natuurlijk, als het ons goed mag gaan, dan kunnen we het wel eens zijn met Gods wil. Maar als je ernstig ziek wordt, of als je moeder door de dood van je wordt weggenomen, of als je verkering uitgaat, bidt je het dan nog zo makkelijk? Nee toch? Want dat wil je toch allemaal niet? En om het dan eens te worden met Gods weg. Dat kost heel wat moeite en verdriet. Ook om er achter te komen waarom en op wat voor manier God dit dan kennelijk wil, of het in ieder geval niet voorkomt. Ook Jakob en Jozef hebben daarin heel wat afgeworsteld.

Jozef neemt zijn beide zonen en hij zet hen op hun plaats om gezegend te worden. Manasse bij Jakobs rechterhand en Efraïm bij Jakobs linkerhand. Zo hoort het, denkt Jozef. De oudste rechts, de jongste links. Zodat de rechterhand van Jakob op Manasse zal liggen en de grootste zegen voor hem zal zijn. Maar nee, Jakob doet het anders. Hij kruist zijn armen en hij legt zijn rechterhand op Efraïm. Jozef probeert zijn vader daar van af te brengen en hij zegt in vers 18 … Niet alzo, mijn vader! want deze is de eerstgeborene; leg uw rechterhand op zijn hoofd. Maar Jakob zegt: ik weet het mijn zoon, ik weet het. Het is geen vergissing, maar leiding van de Heere. En Jakob wil zich gewillig aan die leiding onderwerpen. Uit zichzelf zou hij ook net als Jozef gedacht hebben dat Manasse de grootste zegen zou moeten krijgen. Maar hier is geen vergissing van zijn blinde ogen, maar hier worden zijn zielsogen door Gods Geest geopend en hij volgt de aanwijzingen van God.

Zo vaak in zijn leven is dat anders geweest. Telkens was Jakob met zijn eigen wil en inzicht tegen God ingegaan. In het kopen van het eerstgeboorte recht, in het bedriegen van vader Izak, bij het huwelijk van zijn vrouwen, bij het voortrekken van Jozef, bij het thuishouden van Benjamin enzovoorts. Elke keer weer kwam Jakob erachter dat zijn weg hem in ellende en moeilijkheid bracht.

En elke keer weer moest hij weer leren om zich aan de Heere te onderwerpen.

En Jakob heeft het geleerd. Nu hij gaat sterven, laat hij zich leiden door de vrijmachtige God. Zijn gedachten zijn hoger dan Jakobs gedachten. Zijn wegen zijn hoger dan Jakobs wegen. God geeft in zijn ziel aanwijzingen in de manier waarop Jakob zijn kleinzonen moet zegenen. En door het geloof heeft Jakob geluisterd. Tegen alle gewoonten in, tegen zijn eigen wensen in, en ook tegen Jozefs wensen in.

Jakobs sterfbed is een praktische illustratie van de derde bede uit het onze Vader. Uw wil geschiede. De Catechismus geeft daarbij de volgende diepe uitleg: Dat is, geef dat wij en alle mensen onze eigen wil verzaken en uw wil, die alleen goed is, zonder enig tegenspreken gehoorzaam zijn. Met gekruiste armen is het alsof Jakob zijn eigen wil en zijn eigen wensen kruisigt. Jakob heeft zijn eigen boze wil leren kennen. Jakob heeft gezien dat zijn eigen wil verdorven en verkeerd is. Jakob heeft zich als zondaar voor God leren kennen

En waar dat gebeurt, wordt ons boze bestaan tot smart. Dan wordt de boze wil gebroken, en dan kun je het niet meer volhouden tegen God. Maar dan ga je leren buigen onder Gods wil, en ga je je eigen wil leren opgeven. En dan leer je vragen: Heere wat wilt Gij dat ik doen zal? Jakob mag door het geloof Gods wil gehoorzaam zijn. Want Uw wil is altoos wijs en goed, ’t is majesteit al wat gij doet. Volkomen tevreden en verenigd met Gods wil en weg.

De gekruiste armen van Jakob hebben alles te maken met de gekruisigde armen van de Heere Jezus. Toen Hij de avond voor Zijn lijden in Gethsémané in gebed ging, bad Hij: ‘…doch niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede’. Als Jakob zijn armen kruist, dan kruisigt hij zijn eigen gedachten, zijn eigen wil, en ook die van Jozef. En zelfs zijn lievelingszoon kon hem niet afbrengen van het geven van de grootste zegen aan Efraïm.

M.A. Kempeneers www.bewaarhetpand.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 17 april 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Gekruiste armen

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 17 april 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's