Lessen uit 1 Thessalonicensen (3)

Prediking

De vorige keer hebben we gezien hoe Paulus en Silas, samen met Timotheüs, naar Thessalonica werden gezonden. In de synagoge van die havenstad heeft Paulus allereerst de Schriften van het Oude Testament geopend. En vanuit die Schriften heeft hij aangetoond dat de Christus moest lijden en opstaan uit de doden.

Maar Paulus heeft nog iets gedaan. Hij heeft ook ‘Jezus verkondigd’. Dat betekent: Hij heeft verteld over de komst van de Heere Jezus naar deze wereld, over Zijn geboorte, Zijn onderwijs, Zijn wonderen, Zijn lijden, Zijn sterven, Zijn opstanding en hemelvaart. Om het met een woord van Paulus uit de Galatenbrief te zeggen: Paulus heeft Jezus ‘voor ogen geschilderd’. En dan het derde wat Paulus deed in de synagoge van Thessalonica. Hij heeft vooral ook laten zien, dat de Christus over Wie de Schriften van het Oude Testament zo duidelijk getuigden dat Hij moest lijden en opstaan, en de Jezus Die hij verkondigde, Eén en Dezelfde is: ‘en dat deze Jezus is de Christus, Dien ik ulieden verkondig’.

Later blikt Paulus op deze prediking terug. In 1 Thessalonicensen 1: 5 schrijft hij: ‘Want ons Evangelie is onder u niet alleen in woorden geweest, maar ook in kracht, en in den Heiligen Geest, en in veel verzekerdheid’. Later hopen we bij deze woorden nog uitvoeriger stil te staan.

Uitwerking

Heeft deze prediking van Paulus vrucht gedragen? Ja, want we lezen in Handelingen 17: 4: En sommigen uit hen geloofden en werden Paulus en Silas toegevoegd, en van godsdienstige Grieken een grote menigte, en van de voornaamste vrouwen niet weinige.

Drie groepen mensen worden hier genoemd. De eerste groep wordt gevormd door ‘sommigen uit hen’, dat zijn – zo is uit de context af te leiden – dus sommige Joden. Het Evangelie draagt allereerst vrucht onder hen.

Een tweede, grotere groep wordt gevormd door de ‘godsdienstige Grieken’. Als in het boek Handelingen de term ‘godsdienstig’ of ‘Godvrezend’ wordt gebruikt, is dat bijna altijd een aanduiding voor heidenen die onder het beslag zijn gekomen van het Woord van Israëls God en die met de synagoge meeleven. Overigens zonder zelf besneden te zijn. Welnu, ook uit deze groep komen er mensen tot bekering en geloof. Ze waren al enigszins voorbereid. De Heere had hen al laten kennismaken met de Schriften van het Oude Testament. Maar nu mogen ze komen tot kennis van de beloofde Christus der Schriften!

En dan is er nog een derde groep, die bestaat uit een aanzienlijk aantal van de ‘voornaamste vrouwen’. Vrouwen uit de hogere sociale lagen van de bevolking. Steeds weer zien we in Gods Woord hoe juist de vrouw, die overigens ook als eerste het oor te luisteren legde bij de satan, door de Heere wordt opgezocht onder het Evangelie. De Bijbel is ook in dat opzicht zeker geen vrouwonvriendelijk boek!

Gods Geest

Hoe deze drie groepen mensen hebben gereageerd op de prediking van Paulus, wordt in vers 4 op twee manieren aangeduid. Twee keer staat er in het Grieks een zogenaamd passivum, een lijdende vorm. Nogal eens wordt door Bijbeluitleggers gesproken over een passivum divinum: een lijdende vorm die wijst op Gods werk. Welnu, zo zou ik ook deze tekst willen lezen.

Allereerst vertelt de Bijbel ons dat de bekeerlingen in Thessalonica ‘geloofden’. Letterlijk staat er: ze werden overtuigd. Ze werden overtuigd van de noodzaak van Christus’ lijden en opstanding. Niet alleen in het licht van de Schriften, maar ook in het licht van hun eigen verzondigde leven. Ze werden overtuigd van het feit dat ze een Borg nodig hadden voor hun schuld.

Ze werden ook overtuigd van het feit dat Jezus de door God gegeven Zaligmaker is. Dat er geen andere Naam onder de hemel gegeven is. En dat er geen leven is buiten Christus.

Nee, dat is niet alleen maar een zaak van het verstand geweest, al was dat er zeker bij betrokken. Dat is ook niet slechts een zaak van het geweten geweest, al zal hun geweten zeker hebben gesproken. Maar het was bovenal een zaak van het hart. Ze werden overtuigd door de Heilige Geest. Die werkte immers krachtig onder de prediking van Paulus. Hij werkte ‘aan twee kanten’. Enerzijds gaf Hij Paulus en zijn reisgenoten ‘alle vrijmoedigheid’ (1 Thessalonicenzen 2: 2). Anderzijds werkte Hij in de harten van de Thessalonicenzen. Hij overtuigde hen en bracht hen tot het ware geloof.

Toegevoegd

Het tweede dat ons verteld wordt over de bekeerlingen in Thessalonica, is dat ze ‘Paulus en Silas werden toegevoegd’. Daar ligt opnieuw iets in van het wondere genadewerk van God. Sommigen uit de Joden, veel godvrezende Grieken en een aanzienlijk aantal voorname vrouwen werden toegevoegd aan Gods knechten. Ze waren niet beter of waardiger dan de anderen in Thessalonica. Hun bekering en geloof was alleen te danken aan het feit dat Gods Geest hen overtuigde en hen toevoegde.

En toen werden ze ook nauw verbonden aan Gods Woord. Ze werden toegevoegd aan de dienaren van het Woord. Wat zullen ze met honger en betrokkenheid geluisterd hebben naar de prediking van deze mannen. En wij?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen