Mag je naar een crematie?

Zo af en toe krijg ik weleens de vraag of je naar een crematie toe mag. Al moet ik erbij zeggen dat ik steeds meer hoor dat kerkmensen daar gewoon naar toe gaan. Kennelijk hebben steeds minder christenen daar moeite mee. In de geschiedenis van Jozef en Jakob krijgen we een voorbeeld (beter gezegd: een regel) over de manier waarop christenen met overleden mensen dienen om te gaan.

Crematie is een vreemd woord voor lijkverbranding. Je zou ook kunnen spreken van ver-assing. Ruim honderd jaar geleden -1 april 1914- werd de Schiedamse arts Vailland als eerste gecremeerd. Er werd toen nog door de politie proces-verbaal van opgemaakt. In 1923 werd aan rijksambtenaren nog straf opgelegd, als ze bij een crematie aanwezig waren. In 1955 ging het roer om in de wetgeving en in 1968 werden begraven en cremeren volledig gelijkgesteld. Op dit ogenblik wordt bijna 65% van alle overledenen gecremeerd. In Nederland wordt meer gecremeerd dan in andere landen van Europa (!)

Waarom laten mensen zich cremeren? In het verleden kwam het voort uit antichristelijke motieven. Vandaag leeft dat niet meer zo, maar zijn er meer zakelijke argumenten. Men vindt het hygiënischer: een begraafplaats zou gevaar voor de volksgezondheid kunnen opleveren. Het legt ook minder beslag op onze beperkte grond dan begraven. En het is ook nog eens voordeliger…

Hoe moeten wij hierover denken? Naar het gebod ‘Gij zult niet cremeren’ zul je tevergeefs zoeken in de Bijbel. Maar de Heere heeft Zich in Zijn Woord wel zeer negatief uitgelaten over het verbranden van dode lichamen. Dat geldt als een zware straf, als een vloek over degene die het betreft. Achan de dief werd bij Jericho verbrand, nadat hij eerst gestenigd was. Misdadigers werden verbrand in het dal van Hinnom, even buiten Jeruzalem. De Heere Jezus heeft dat zelfs als beeld gebruikt bij zijn beschrijving van de hel. Het vuur is een beeld van de toorn van God.

Het volk van God in Oude en Nieuwe Testament werd begraven. En dat ligt ook al in de oude woorden van Genesis 3 opgesloten. Stof zijt gij – nl het stof van de aarde – en tot stof zult gij wederkeren.

Je leest van alle godvrezende mensen uit de Bijbel dat ze begraven werden. Jakob werd begraven. Jozef werd begraven. En vooral ook: de Heere Jezus Christus is begraven. En lees eens wat Paulus in 1 Korinthe 15 schrijft over de opstanding der doden. Dat verliest zijn betekenis totaal bij een crematie-oven of een urnen-tuin. Daarom kunnen we het verbranden van doden niet anders zien dan als zonde tegen God.

Hoe zit het met onze aanwezigheid bij crematie? Kan dat zonder dat we ermee instemmen? Persoonlijk kan ik mij dat niet voorstellen. En als een predikant of wie dan ook meent dat hij aanwezig moet zijn bij een crematie om daar het Evangelie te laten horen, dan bedriegt hij zichzelf. Zijn boodschap wordt ontkracht. Hij hoort daar niet. En dat geldt ons allemaal. Wij mogen door onze tegenwoordigheid geen deel hebben aan dit heidense gebruik.

Meeleven met een bedroefde familie is geboden, maar daar zijn andere mogelijkheden voor. Je kunt de familie vooraf of achteraf condoleren en proberen uit te leggen waarom je er niet bij aanwezig kunt zijn. Gezien onze belijdenis is het ons onmogelijk om een crematie bij te wonen of medewerking hieraan te geven.

Alleszeggend is dat de Heere Jezus Zich na Zijn sterven liet begraven. Zo is niet alleen duidelijk geworden dat Hij echt gestorven was, maar in dat diepe graf heeft Hij voor Zijn kinderen de uitgang gemaakt naar het eeuwige leven. Hij heeft het graf voor hen geheiligd en tot een rustplaats gemaakt. Zoals Hij op de Paasmorgen het graf verliet, zo zullen de lichamen van Gods kinderen uit het stof worden opgewekt in heerlijkheid.

En daar gaat het maar om. Nog belangrijker dan de vraag wat er na de dood met mijn lichaam gebeurt, is de vraag: ‘Mijn ziele, doorziet gij uw lot? Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?’ Jij en ik moeten door genade leren nastamelen wat de Catechismus belijdt: ‘Dat niet alleen mijn ziel na dit leven direct tot haar Hoofd Christus opgenomen zal worden, maar dat ook dit vlees van mij door de kracht van Christus opgewekt zal worden en weer met mijn ziel verenigd en aan het verheerlijkte lichaam van Christus gelijkvormig zal worden’.

M.A. Kempeneers www.bewaarhetpand.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen