Sprekend verleden / smytegelt

De mens wordt met een boom vergeleken die naar het zuiden of naar het noorden valt als hij sterft. De Heere geeft het leven aan ieder mens, plant de mens op de aarde. Gods kinderen worden ingeplant, ingeënt in Jezus. Zij dragen vrucht. Een boom heeft bladeren en vruchten. Absalom had mooie bladeren, maar geen vruchten. Een boom heeft wortels. Een boom wordt uitgehakt. De bijl van Gods voorzienigheid treft rechtvaardigen en goddelozen. Alle boom die geen goede vrucht voortbrengt wordt uitgehouwen en in het vuur geworpen. Een boom kan ook door wind of ouderdom vallen. Dan blijft de boom liggen zoals hij gevallen is. De dood van de mens wordt voorgesteld als een val naar het zuiden of naar het noorden. De boom wordt ontworteld, heeft geen groene bladeren en vruchten meer, hij verwelkt, vergaat en verrot. Een boom die valt, kan niet tegengehouden worden. Niemand kan het sterven bij een ander tegenhouden. De boom valt naar het zuiden of naar het noorden. Het zuiden geeft de zaligheid aan, het noorden de rampzaligheid. Het zuiden is een plaats van vrolijkheid en blijdschap, het noorden is een plaats van droefheid. Het zuiden is een plaats van warmte, het noorden een plaats van koude en van Gods toorn. Wie naar het zuiden valt, zal eeuwig Gods lof vertellen, wie naar het noorden valt zal in het eeuwige vuur komen. Als de boom gevallen is, als de mens gestorven is, kan er niet meer voor hem gebeden worden, dan is het heden der genade voorbij. De boom blijft liggen waar hij gevallen is. Zo is het ook met de ziel van de mens. Die gaat naar de hemel of naar de hel. Na het sterven gaat niemand meer van het noorden naar het zuiden. Wie naar het noorden is gevallen kan nooit meer behouden worden. Dan geldt: Kind, gij hebt het goede in uw leven gehad en nu lijdt gij pijn. Wij moeten allemaal vallen: of naar het noorden of naar het zuiden. Iedereen moet sterven. “We moeten schrikken voor een val naar het noorden. Wat een bomen hebben wij al zien vallen die even vaste wortels hadden als wij. Want een ieders grondslag is maar in het stof. Bomen van allerlei slag zijn al gevallen: aanzienlijken, hogen, nederigen, ouden, jongen, de jongeling en de maagd.” Het wordt telkens vervuld: ‘Ten dage als gij daarvan eet, zult gij de dood sterven.’ De dood is de grote houthakker die bomen uithakt. U zult naar het noorden of naar het zuiden vallen. Veel bomen worden jong geveld. Geliefden en dierbaren werden geveld. “Wat zijn er dit jaar niet in ons huis, naast ons huis, in onze straten, in onze wijken en in onze stad gevallen die met ons het jaar begonnen zijn? Ja, wat zijn er al gevallen naar het noorden. Hoe weinig naar het zuiden. En hoe is ieder blijven liggen. Meenden wij man of vrouw te vinden, zij waren door de dood al weggenomen.”

Toepassing: Wie nu nog gezond is zal ook sterven. Er knagen wormen aan onze bomen. Moeite, zorgen en verdriet, verzwakken de bomen. Het geweten is een knagende worm. Ook zonden zoals teveel eten en drinken doen ons sterven. Er zijn dorre bomen zonder enige godsdienst of zedelijkheid. Er zijn alleen maar stinkende vruchten. Er is alleen bloesem en geen goede vrucht. De ware deugd ontbreekt. “Wees toch bekommerd waar u vallen zult: naar het zuiden of naar het noorden.” Denk niet dat u aan het einde van uw leven om genade zult bidden en dan genade zult ontvangen. U moet en zult omgehakt worden. Als u zich niet bekeert zal uw sterven de eeuwige rampzaligheid brengen. Tot op heden hebt u onnuttig op aarde geleefd. U wilde de weg naar het zuiden niet inslaan. U wilde niet luisteren naar roepende, lokkende preken. U hebt het ene nodige altijd weer uitgesteld. U moet nu kiezen tussen leven en dood, tussen het noorden en het zuiden. “Roep tot God.” Bid tot Hem nederig en ernstig. Waaraan kan men weten dat men niet naar het noorden, maar naar het zuiden zal vallen? Door de wedergeboorte wordt men geplant in het zuiden van de genade. De takken buigen het meest naar het zuiden. Gods kind wordt het meest naar het zuiden getrokken.

Gods kinderen kennen hun zonden. Zij beminnen andere kinderen van God. Wie in het zuiden van de genade mag staan, zal in het zuiden van de zaligheid vallen. In het zuiden der genade worden geestelijke zegeningen ondervonden en wordt de wind van Gods Geest gekend. “Heeft de wind van eer en hoogmoed u overgewaaid naar het noorden van de zonde? Dan zult u in het rampzalige noorden vallen.” Als de meeste takken en daden in de richting van het zuiden zijn, zult u naar het zuiden vallen. Als de meeste wortels naar het zuiden zijn en weinig wortels naar het noorden, dan zult u naar het zuiden vallen. “Hebt u in de zonde weinig wortels, dan zult u naar het zalige zuiden vallen. Hebt u in de genade geen wortels, dan zult u vallen in het verderf.”

Wie een geestelijke boom is zal in de hemel worden geplant. Gods kinderen hebben niet alleen bladeren, maar ook groei en vruchten. Zij zullen naar het zuiden vallen. “Wie Jezus, de Boom des levens, over zich laat zweven en koning zijn, en niet de doornbos van de zonde, en wie onder die Appelboom zit en de vrucht aan hun gehemelte zoet vinden, Hoogl. 2:3, en onder Zijn vleugels genezing vindt, en dan zal er geen blad bezijden vallen, maar hij zal eten van de Boom des levens die in het midden van het Paradijs is. Hij zal vallen, niet alleen naar het zuiden der genade hier, maar naar het zuiden der heerlijkheid hierna in de hemelen. Amen, ja amen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen