Hymeneus en Alexander (1)

Dat is een veelzeggende uitdrukking. Het zegt namelijk iets over de tactiek van de dwaalleraars. Zij kunnen misschien wel vriendelijk overkomen, maar hun leer is niet anders dan een aanval op de goede leer. Vanwege die aanval moet Timotheus dus in Efeze blijven. Hij moet blijven om te strijden, om te strijden met het zwaard van Gods Woord.

Deze en de volgende keer zal ik proberen iets te zeggen naar aanleiding van een vraag over Hymeneus en Alexander, die Paulus ‘aan satan heeft overgegeven’. Paulus heeft in zijn leven veel met allerlei dwaalleer te maken gehad. De bekendste dwaalleer was het zogenaamde judaisme. Sommige joden die christen geworden waren bleven vasthouden aan allerlei joodse gebruiken, zoals bijvoorbeeld de besnijdenis. Het ergste was dat ze leerden dat je zonder die oude, joodse dingen niet zalig kon worden. Het was dus bij hen niet: Christus alleen! Een andere dwaalleer was dat men leerde dat Christus ons verlost heeft van de wet. Nee, zei Paulus, Christus heeft ons verlost van de vloek van de wet. Want de wet op zich is goed!

In dit hoofdstuk horen we weer van een andere dwaalleer. Men maakte zich, zo zegt vers 4, druk met fabels en eindeloze geslachtsrekeningen. Wat zal dat precies geweest zijn? Het was in ieder gevalijdel gezwets in de ogen van Paulus, 1 Tim. 1: 6.

We moeten hier denken aan mensen die in hun uitleg van de bijbel meenden zowel van het jodendom, als van het heidendom wijsheden te kunnen leren. Bij hun Bijbeluitleg maakten zij dan ook gebruik van allerlei heidense, griekse mythen, door Paulus hier fabels genoemd.

Een griekse mythe is een verhaal met een strekking, met een betekenis, maar de verhalen zelf waren verzonnen en gefantaseerd. Deze verhalen werden nu door verschillende dwaalleraars net zo serieus genomen als Bijbelverhalen. Zo werden ook allerlei joodse mythen voor waar verteld, bijvoorbeeld dat Melchizedek, de koning-priester van Salem, die Abraham heeft ontmoet, niemand anders was dan Sem, de zoon van Noach.

Zo werden door die dwaalleraren de bijbelse verhalen omringd door allerlei fabels en mythen, en werden ze zelfs gebruikt in de uitleg van de bijbel. En als Paulus daarnaast dan ook nog spreekt van geslachtsrekeningen bedoelt hij het bezig zijn met de oude geslachtsregisters om bijvoorbeeld te bewijzen dat Melchizedek en Sem een en dezelfde persoon waren.

Wat was nu het grote gevaar? Dat men de fabels uit de joodse en de heidenwereld op hetzelfde niveau zette dan de bijbel zelf! Zo wordt er ook nu nog over de bijbel gedacht. Er zijn theologen die heel de bijbel eigenlijk als een mythe zien, een bundel van oude verhalen waarin op Grieks-Joodse manier verteld wordt van God, de wereld, de zin van het bestaan, de toekomst, enzovoort.

Je moet, aldus deze theologen, de bijbel niet zien als historisch betrouwbaar. Adam heeft nooit bestaan. En dat Christus uit de doden is opgestaan is ook maar een manier van duidelijk maken dat de leer aangaande Jezus onsterfelijk is. We zien ook nog wat anders gebeuren. Namelijk dat allerlei personen uit de bijbel en hun leven worden verfilmd. Dan worden allerlei zaken, die de bijbel zelf niet noemt, erbij verzonnen, om er een mooi verhaal van te maken.

En, om niet meer te noemen, zo is het laatste bijbelboek ook vaak misbruikt om allerlei toekomstbeelden te fantaseren of te goochelen met de getallen die in dat bijbelboek staan. Paulus grote bezwaar tegen al deze dingen is dat het de aandacht afleidt van de waarheid, van de ene waarheid, het ene evangelie, de ene Zaligmaker.

Daarom schetst Paulus in eenvoudige woorden de kern en het hart van het evangelie: Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben, vers 15.

Daar moet ook Timotheus zich in zijn prediking aan houden. Paulus beveelt het hem, zo belangrijk is het, vers 18. Timotheus moet het geloof houden. Deze uitdrukking in vers 19 slaat op de geloofsleer. Paulus legt in zijn twee brieven aan Timotheus heel veel nadruk daarop, bijvoorbeeld in hoofdstuk 4:16, waar staat: Hebt acht op uzelf en de leer, volhard in de leer. Want dat doende, zult gij en uzelf behouden en die u horen.

Onze ziel en zaligheid staat op het spel! Wie een valse leer aanhangt, bedriegt zichzelf en gaat verloren! Met de leer van Jezus Christus en Dien gekruisigd staat of valt alles!

Dat drukt Paulus zo uit in vers 19: als je de gezonde leer verwerpt, lijd je schipbreuk van het geloof . Als je je houdt aan de eenvoud van Gods Woord zul je geen schipbreuk lijden. Wie zich houdt aan Gods Woord, blijft een vaste koers varen en die koers wordt bepaald door de vaargeul van Gods Woord. Blijf binnen de vaargeul! Binnen de vaargeul van het geloof, dat zich richt op en houdt aan de bijbel, Gods Woord.

Houd de vaargeul aan, mijn zoon, zegt Paulus dus, en dat met een goed geweten. Laat je niet verleiden om bijvoorbeeld mensen te behagen, of door geldzucht en eer. Want dan raak je uit de koers, slaat het schip op de rotsen te pletter en lijd je onherroepelijk schipbreuk!

Paulus noemt dan twee namen van mensen die het zo is vergaan! Maar daarover de volgende keer meer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen