We gaan dood… allemaal

“Gestrande bultrug overleden”, zo stond er enige tijd geleden op Nu.nl te lezen. En de NOS meldde “De walvis is vannacht gestorven”. Daartegenover stond in de media te lezen dat Francesco Olivieira, de oudste mens ter wereld, “dood was gegaan”. En in diezelfde tijd adverteerde de uitvaartorganisatie Yarden met de tekst: “We gaan dood…allemaal”. Ik zucht als ik zoiets lees. Ik heb mijn kinderen altijd geleerd dat mensen overlijden en dat dieren doodgaan. Volgens sommigen is dat echter alleen maar een kwestie van stijl. Het staat wel wat netter om voor mensen de woorden ‘overlijden’ en ‘sterven’ te gebruiken, maar meer ook niet. Maar zou dat waar zijn? Of zou er misschien ook een bepaalde gedachte achter kunnen zitten, als er gezegd wordt dat mensen ‘doodgaan’? Naar aanleiding van het sterven van Jozef wil ik daar eens met jullie over nadenken.

Als het levenseinde voor Jozef komt, is hij omringd door zijn familie. Er staat in de tekst dat hij met zijn ‘broederen’ spreekt. Of er toen nog broers in leven waren, weten we niet. Het zou wel kunnen, maar Jozef was één van de jongsten uit het gezin van Jakob, dus de meesten zullen al wel gestorven zijn. We hoeven het Hebreeuwse woord, dat hier met ‘broederen’ vertaald is, ook niet heel letterlijk te nemen, want het kan ook breder met ‘familie’ worden aangeduid.

Jozef heeft zijn familie bijeengeroepen. Hij wilde zijn begrafenis regelen. Hij geloofde dat de Heere het volk van Israël eens in het beloofde land Kanaän zal brengen en als dat moment gekomen zal zijn, dan moeten ze zijn beenderen meenemen en daar begraven.

Jozef wist dat hij ging sterven. En dat er na zijn dood niet veel meer van hem zou overblijven dan beenderen. In zijn jonge jaren was hij ‘schoon van gedaante, en schoon van aangezicht’. Jozef is goedgebouwd en mooi geweest. Maar wat blijft er van over? Beenderen. Want God heeft gezegd: ‘Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren’. Dat mogen we wel bedenken als we ons lichaam verzorgen. Natuurlijk moet je er zuinig op zijn. En je moet zorgen dat je fi t en gezond blijft, voor zover je dat in de hand hebt. Je lichaam is een tempel van de Heilige Geest, zo zegt Paulus. Maar het kan ook té. We leven in een tijd dat het lichaam verheerlijkt wordt. Een tijd van six-packs, make-up, botox en schoonheidsoperaties. Laat je niet te ver meeslepen. Want je lichaam is en blijft…stof. Vergeet je ziel niet.

Jozef is dat nooit vergeten. En dat zien we juist in zijn levenseinde. Natuurlijk zal het afscheid nemen hem pijn hebben gedaan. Maar hij kon vooruit te kijken. Hij verwachtte -net als zijn vaders Abraham, Izak en Jakob- het eeuwige leven. Hij kon heel kalm en rustig zeggen: ‘Ik sterf ‘-en daar staat voor hem geen punt. Nee. ‘Ik sterf, máár God…’ Ik hoop daar een volgende keer op terug te komen. Het hield voor hem niet op bij de dood.

Bij zoveel mensen is dat anders. Die proberen met alle macht vast te houden aan het leven dat voorbij gaat. Zelfs op hoge leeftijd klampen ze zich vast aan het korte poosje dat nog rest. Alsof er niets anders is, niets beters. En helaas, het is te vrezen dat dit voor veel mensen ook zo is. Als zij zeggen: ‘ik sterf’, dan staat daar een punt. Het beste is voorbij. Er is niets goeds meer te verwachten. Na het sterven komt er niets beters dan ze al hebben gehad.

Wereldse mensen denken en hopen dat het dan allemaal afgelopen is. En daarom maakt het ook niet uit hoe je daarover spreekt. Doodgaan, sterven, overlijden, het is om het even. En daarom kun je voor dieren en mensen gewoon dezelfde woorden gebruiken, want er is voor mens en dier niets na de dood. Een dier gaat dood en een mens ook.

Wij weten toch wel beter, jonge mensen? Ja toch? Je bent toch niet door de oppervlakkige en verworden geest van deze tijd geïnfecteerd geraakt? Je denkt en hoopt toch (heimelijk) niet dat het met de dood afgelopen is? De Heere zegt in Zijn Woord dat het de mens gezet is eenmaal te sterven. En daarna: het oordeel. Verantwoording afl eggen aan je Schepper, Die dan je Rechter zal zijn. En kun je dat nu kalm en rustig tegemoet zien? Vanuit jezelf niet. Dat kan alleen door het geloof in de Heere Jezus Christus. Buig je ook vandaag voor de Heere neer en belijd Hem je zonden. En klem je niet vast aan het leven, maar klem je vast aan de Levende.

ds. M.A. Kempeneers www.bewaarhetpand.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen