Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Simon van Cyrene

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Simon van Cyrene

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een boeiende vraag kreeg ik voorgeschoteld, namelijk hoe dat nu precies zit met die Simon die gedwongen werd het kruis van Jezus te dragen. Waarom moest dat van die romeinse soldaten? Kon Jezus niet meer verder? Of speelden de soldaten het ‘spel’ dat zij in het gerechtsgebouw met die zogenaamde koning al hadden gespeeld gewoon verder?

Er is van de lijdensweg van de Heere Jezus van Gabbatha naar Golgotha heel wat gemaakt en daar is de roomse kerk schuldig aan. Wie de via dolorosa in Jeruzalem vandaag bezoekt wordt door de gids bepaalt bij de wel 14 staties of stations die Jezus die morgen is gegaan. Ik zal ze u noemen: statie 1: Jezus wordt ter dood veroordeeld, 2.Hij ontvangt Zijn kruis, 3.Hij valt een eerste keer, 4. Jezus ontmoet zijn moeder Maria, 5.Simon helpt Jezus het kruis te dragen, 6. Een vrouw met de naam Veronica droogt Jezus’ gelaat, 7. Jezus valt een tweede keer, 8. Hij spreekt de vrouwen van Jeruzalem aan, 9. Hij valt voor de derde keer, 10.Hij wordt van Zijn klederen beroofd, 11. Jezus wordt aan het kruis genageld, 12. Jezus sterft, 13. Hij wordt van het kruis genomen en 14. Hij wordt in het graf gelegd.

Dit is natuurlijk grote onzin. Als we de 4 beschrijvingen van het Evangelie lezen valt ons de soberheid op waarmee ons dit alles wordt beschreven. Vooral is het opvallend dat we nergens lezen dat de Heere Jezus gevallen of gestruikeld is, of onder Zijn kruis dreigde te bezwijken. Laten we daarom voorzichtig zijn in onze beoordeling van al het gebeurde en ons gewoon aan de Schrift houden.

Natuurlijk was het zwaar voor de Heiland om het kruis te dragen. Al neemt men tegenwoordig aan dat het ‘slechts’ om de dwarsbalk ging en dat de verticale paal reeds op Golgotha aanwezig was, toch is alles van begin tot einde heel zwaar geweest. Maar zou Hij, Die ten einde toe alles volbracht en de lijdensbeker leegde tot de laatste bittere druppel, momenten hebben gehad dat het niet meer ging? Zijn goddelijke natuur heeft Hem ondersteund het zware kruislijden ten einde toe te volbrengen, tot verlossing van een volk dat de eeuwige dood waardig is. Niemand heeft Hem ondersteund, niemand heeft Hem ook maar enigszins geholpen. Hij, de Borg zou elke penning betalen die naar recht voldaan moest worden. Niemand kon zich er later op beroemen een deel van Christus’ lijdensbeker, al was het maar ene druppel, te hebben gedronken.

Wat het dan wel is geweest, dat Simon van Cyrene er bij betrokken raakte? In ieder geval tegen zijn wil. De soldaten moesten hem dwingen aan hun eis te voldoen. Simon had gewoon niets in te brengen. Deden de soldaten het dan om Jezus enigszins tegemoet te komen? Hadden ze medelijden met Hem? Zet die gedachte maar uit uw hoofd. Medelijden? De barmhartigheden der goddelozen zijn wreed. Tot nu toe was nog niets gebleken van enige compassie met de ter dood veroordeelde. Maar wat was het dan? We moeten bij het overdenken van deze zo aangrijpende dingen een ding goed bedenken, namelijk dat Jezus Zelf in alle opzichten, tot in de kleinste details, de leiding in handen had. Niets geschiedde bij geval of per ongeluk. Hij ging Zijn weg, majestueus en groots als de Koning der koningen. Let er maar eens op wat er onderweg naar Golgotha gebeurt. Enkele vrouwen volgen al wenend en jammerend de stoet. Maar Jezus stopt en draait Zich naar hen om. Om hen namelijk het een en ander te zeggen. Niet zo maar een enkel woord, maar een groot aantal woorden. Lees maar Lukas 23 vanaf vers 27: “En Jezus Zich tot haar kerende, zeide: Gij dochters van Jeruzalem! Weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen. Want ziet, er komen dagen, in welke men zeggen zal: Zalig zijn de onvruchtbaren en de buiken die niet gebaard hebben en de borsten die niet gezoogd hebben. Alsdan zullen zij beginnen te zeggen tot de bergen: Valt op ons, en tot de heuvelen: bedekt ons. Want indien zij dit doen aan het groene hout, wat zal aan het dorre geschieden?” Nou, wat dunkt u, konden de soldaten dat zomaar toelaten? Jezus hield zogezegd alles op immers? Maar nee, ook die soldaten hadden niets in te brengen. Jezus behield de leiding en de regie. En Hij ging gehoorzaam de lijdensweg in Gods Raad bepaald, en niet door mensen. Dus dat die tot nu toe onbekende man die in zijn argeloosheid van het veld op weg was naar de stad, vast gegrepen werd en gedwongen werd Jezus’ kruis voor een ogenblik te dragen, was ook naar Zijn wil, was ook volkomen naar de Raad des Heeren! Bovendien is dit voor Simon onverwachte incident hem en zijn vrouw en zonen tot een eeuwige zegen geworden, zoals wij op kunnen maken uit enige gegevens uit de brieven van Paulus. Maar met dit alles hebben we nog niet de vraag beantwoord hoe die soldaten er toch toe kwamen om het kruis van Jezus’ schouders af te nemen en het op de schouders van die onwillige man te leggen. Ik voor mij voel erg veel voor de gedachte dat zij hun wrede spel van spot voort zetten. Deze koning, zoals Hij zei te zijn, had een wapendrager nodig. Zo wilden zij Hem ‘eren’. Daarmee voegden zij intussen een grote smaad toe aan de vele smaadheden die Hij reeds had ondergaan. Want even later lezen wij dat ook de soldaten nota bene mee deden aan de spotdrijverij van de omstanders. We lezen er niet van dat die twee rovers werden bespot, maar wel dat Jezus smaad werd aangedaan. Lees maar Lukas 23:36, “En ook de krijgsknechten tot Hem komende, bespotten Hem en zeiden: Indien Gij de Koning der Joden zijt, zo verlos Uzelf”. Ze traden dus met opzet dicht naar Hem toe, om Hem dit toe te voegen. Zelfs de twee misdadigers deden mee aan het wrede spel, al kreeg een van hen spoedig daarna berouw. En ik denk dat Simon van Cyrene later ook berouw heeft gehad. Namelijk van zijn onwilligheid. En verbroken is geweest om de gewilligheid van Christus om voor die onwillige Simon de dood in te gaan!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 september 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Simon van Cyrene

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 september 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's