Paulus zijn plaats

Wanneer we denken aan, lezen over of spreken van Paulus, dan mogen we niet voorbijzien zijn Goddelijke roeping en zending. Van zijn Goddelijke roeping werd Paulus zich bewust in Damascus.

Begenadiging door God en het roepen door God tot het heilig dienstwerk. Hoe het met het laatste gegaan is kunnen we lezen in het boek Handelingen.

Samenvattend kunnen we spreken van de drie zendingsreizen van Paulus. De eerste zendingsreis lezen we in de hoofdstukken 13 en 14. De tweede in hoofdstuk 15 vanaf vers 34 tot hoofdstuk 18 vers 22. De derde zendingsreis begint bij Handelingen 18: 23 tot Hand. 26:32. Door de wonderlijke leiding en trouwe zorg was er een zegenrijke gemeente te Antiochië ontstaan. We moeten wel zeggen een gemeente met bloeiend geestelijk leven en dat niet zonder het ambtelijke werk. Er was zelfs roepingsbesef ten opzichte van de naaste. De kerk te Antiochië werd een zendende kerk. De Goddelijke roeping van Paulus tot het zendingswerk allereerst tot de heidenen werd middellijk, kerkelijk en gemeentelijk geëffectueerd. Zo behoort het steeds toe te gaan.

God de Heere is in alle opzichten een God van orde. De Heere dienend en vastend waren Gods dienaren bijeen, Hand. 13:1 en 2. De Heilige Geest sprak met nadruk: zondert Mij af beiden Barnabas en Saulus tot het werk waartoe Ik hen geroepen heb (vers 2). Geroepen tot het zendingswerk. Daar waren allen van overtuigd. De handoplegging die volgde was niet slechts een zinnebeeld van de mededeling van de gaven van de Geest (Hand. 8:17), maar ook van de bevestiging in het ambt. Barnabas en Saulus ontvangen van Christuswege door middel van de Kerk het ambt van dienaars des Woords bijzonder voor het werk onder de heidenen.

Wat er verder staat in vers 4 mogen we niet voorbijzien. Er staat niet: wij zonden hen uit, maar er staat dat de Heere dat deed.

Daar was men van overtuigd. De Koning van de Kerk had tot hen gezegd: ga, en zij gingen. Op het bevel van de Koning. Daar hebben de aanwezigen en zelfs heel de gemeente van Antiochië amen op gezegd. Werd de gemeente van Jeruzalem zendingsgemeente onder de mede- Israëlieten, de broeders naar het vlees, de gemeente van Antiochië werd een zendingsgemeente gericht op de heidenen. Wat is Gods leiding en doel wonderlijk. Ook nu nog, al zijn de omstandigheden anders. Wat in de Dordtse Leerregels staat, hoofdstuk 1 par. 3 is treffend en van betekenis. God zendt goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap opdat de mensen tot het geloof worden gebracht. De mensen. Daar staat niet de uitverkorenen. Er mag ook niet gezegd worden: de mensen dat zijn Gods uitverkorenen.

Laten ambtsdragers letten op de levensgang van de Heere Jezus.

Met nadruk heeft Jezus gezegd (Lukas 19:10): De Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren was. Die gezindheid, die gewilligheid, zien we ook bij de apostel Paulus.

Niet plichtmatig, maar hartelijk heeft hij beleden (1 Tim. 1:15) Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.

Bekend zijn de trieste uitspraken: Jezus Christus heeft Zijn bloed gegeven voor ons allen. Laten we dit allen geloven. Er is verzoening voor allen. Ook is gehoord: er is geen enkel heilswoord voor een onbekeerde. De Schrift goed als de Heilige Schrift te lezen en daarnaar te leren is Goddelijke eis en zo te werken voor en onder mensen.

Het levensvoorbeeld daarvan is de hoogste Profeet en Leraar Jezus Christus. In navolging van Jezus Christus ging Paulus zijn weg en hoe. Het nagaan daarvan is van belang en zelfs heilvol. Naar de wil en besturing des Heeren had Paulus geen vaste standplaats.

Welk een onderwijs werd gegeven en er werden banden gelegd. Zijn brieven bevatten veel voor ons.

En die brieven hebben Goddelijk gezag. Het boek Handelingen behoort bij het lezen betrokken te worden. De laatste zendingsreis tekent ons bijzonder Paulus als gevangene van Jezus Christus.

Veel heeft hij moeten lijden om Christus Jezus, om Zijn Naam, Zijn werk. Maar hij schaamde zich het evangelie van Jezus Christus niet. Zijn lust was te prediken Jezus Christus de Gekruisigde.

De kracht Gods en de wijsheid Gods. Hij wist dat dit gevolgen zou hebben. Bij de Jood ergernis en bij de Griek dwaasheid. Hij deinsde voor geen enkele tegenstand terug. Er brak wat los. Maar de Heere gaf te spreken. Als geboeide. Als gevangene. Handelingen 26 is ook voor ons een sprekend voorbeeld.

Een levensvoorbeeld. Welk een getuigenis gaf Paulus en voor welk een gezelschap, Hand. 26. Welk een woord sprak hij op het spreken van Koning Agrippa. Meer dan een woord. Paulus zeide: Ik wenste wel van God dat en bijna en geheellijk niet alleen gij maar ook allen die mij heden horen zodanigen werden gelijk als ik ben, uitgenomen deze banden, deze boeien, Hand. 26:29. Die houding moet ons toch niet beschamen. De Heere laat vandaag nog werken. Elke zondag is Gods koopdag. Beseffen we het? De Heere laat Zijn personeel werken en dat niet zomaar. De Heere laat verkopen. Om niet. Uitgenade.

Verkopen met een gunnend hart en gebed tot God. Zo was het bij Paulus. Is het ook zo bij ons?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen