De verstandige zwijgt.

Spreekt de profeet hier van een stilzwijgen van de rechtvaardigen onder Gods welverdiende oordelen? Gods kind leert immers dat de Heere rechtvaardig is in al Zijn wegen en werken? Je hoort David bijvoorbeeld belijden in Psalm 39: “Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan”, vers 10. Bedoelt Amos dat, als hij zegt dat de verstandige zwijgt in een boze tijd? Ik denk het niet. Moeten we het dan zo opvatten dat het een oordeel van God is dat de rechtvaardigen niet meer (mogen) spreken? Ook die gedachte is naar mijn mening onjuist. God had immers Zijn knecht Amos naar het tienstammenrijk gezonden om te spreken, niet om te zwijgen en om allen die God vreesden eveneens op te roepen te zwijgen. God Zelf sprak wel en zouden Zijn kinderen dan zwijgen?

Wat de profeet Amos dan wel bedoelt? Wel, hij tekent hierin het boze van zijn tijd: God spreekt (gelukkig) nog, maar de verstandigen zwijgen, en dat is erg! Het is schuld. Dat stilzwijgen moet verbroken worden!

Natuurlijk zijn er allerlei redenen aan te voeren door die verstandigen zelf, waarom zij zwijgen. Zij zouden kunnen wijzen op het feit dat ze toch geen gehoor vinden. Hun woorden van waarschuwing worden verworpen. Lees maar Amos 5:10 “Zij (de inwoners van Bethel) haten in de poort degene die bestraft en hebben een gruwel van dien, die oprecht spreekt”. Gods kind zou ook kunnen besluiten uit machteloosheid te zwijgen omdat de bozen toch in de meerderheid zijn. Men zou ook kunnen zwijgen uit moedeloosheid: het kwaad is al zo ver gevorderd en de maatschappij zo verrot, dat houdt niemand meer tegen.

We kunnen er echter niet omheen dat het onjuist is dat zij die God vrezen zwijgen. Dat is juist zeer onverstandig. Spreken moet, zolang God het niet verbiedt, ook al zijn de dagen boos en ook al is het kwaad diep geworteld in de samenleving en ook al wordt er naar de stem van de minderheid der verstandigen niet meer gehoord!

Neem Amos zelf eens. Hem werd door de valse priester Amazia het zwijgen opgelegd, maar Amos gaat hem des te directer toespreken. Neem de apos- telen die te horen kregen dat ze niet meer in “die Naam” mochten spreken: “Wij kunnen niet laten te spreken”, Hand. 4:20. De apostelen waren bezield met de Heilige Geest en daar heb je het! Die Geest had ook Amos en die Geest had ook Micha, die zei: “Maar waarlijk, ik ben vol van kracht van de Geest des Heeren; en vol van gericht en dapperheid, om Jakob te verkondigen zijn overtreding en Israel zijn zonde”, Micha 3:8.

Zitten we met de overdenking van deze dingen niet midden in onze eigen tijd? Er wordt veel gepraat, maar er wordt ook veel gezwegen! En juist door diegenen die wat te zeggen hebben! Laat de hand in eigen boezem mogen gaan! En laat het tekenen van deze nood ons uitdrijven tot de Heere om Zijn onmisbare Geest!

Laten we beginnen in de kleine kring van onze gezinnen en families en gemeenten. Wordt Gods Naam nog openlijk groot gemaakt bij uitreddingen? Worden de kinderen vanuit de liefde en de gunning opgeroepen de Heere te vrezen? Worden de kinderen nog gewaarschuwd door ouders en grootouders en worden zorgeloze en koude ouderen nog gewaarschuwd? Spreekt men nog van de wegen des Heeren? Wordt er met elkaar gesproken na de kerkdienst over de preek? Wordt er nog wat gezegd als Piet om 2 uur ’s nachts thuis komt? En binnen de gemeente? Als we dingen waarnemen die onjuist, onbijbels zijn, spreken we dan? Of zeggen we: daar moet de dominee nodig eens achter aan! Is er toezicht op elkaar en een waarschuwen van elkaar met het oog op de kostbaarheid van onze onsterfelijke ziel?

Bij alle (vergader-)rumoer is het zo stil geworden, vindt u ook niet? De verstandige zwijgt.

Neem de bredere kring van ons werk en onze positie in de maatschappij. Schrijven we die en die minister of dat en dat kamerlid wel eens een brief?

Het is een boze tijd, waarin we leven. Al Gods geboden worden overtreden, zonder schaamte. Voor de zonde moet steeds meer plaats komen; het wordt zelfs geen zonde meer genoemd. De mens is zo mondig; het dringt door in onze kringen. De kinderen zijn mondig en de ouders zwijgen. Het gaat alles ook zo verbazend snel, al die zondige ontwikkelingen.

Het beslag is weg. Wat maakt nu nog indruk op een mens? Met God en de Heere Jezus wordt ontzettend gespot in de media en in de kunst. Al deze dingen kunnen zo overrompelend werken dat de verstandigen als lam geslagen zwijgen. Het is te begrijpen. Maar het is niet goed te praten. De Geest Die wijsheid en vrijmoedigheid geeft hebben we meer dan ooit nodig. Het gebed om de Geest, om van Hem gelegenheid en genegenheid te vragen om te spreken en om verlost te worden van valse schaamte. We leven inderdaad in een andere tijd dan 100 jaar geleden. Ik las van een predikant die in het jaar 1904, terwijl hij in de wachtkamer van een station op de trein zat te wachten, een muzikant aansprak die het station wat op wilde vrolijken. Waar de reis heen ging? Of de man bedacht dat we allen op reis waren! Toen de man spottend begon te reageren vielen anderen uit de wachtkamer de dominee bij. Ziet u het anno 2018 nog gebeuren? De tijden zijn inderdaad zeer boos. Maar om veel liefde, geduld en wijsheid vragen. En om een gelegenheid. In ieder geval niet zwijgen. Zeker vandaag niet en zeker in Nederland niet: O land, land, land, hoor des Heeren Woord!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen