Paulus’ weg

Welk een waarde en betekenis hebben voor ambtsdragers de Psalmen. Dit is geen onbelangrijke zaak. Het is van belang voor ons persoonlijk en ambtelijk leven. Zelfs de Heere jezus leefde met en bij de Psalmen. In Zijn twee staten. In de staat van Zijn vernedering en in die van Zijn verhoging.

Laten we bijzonder op ons in laten werken wat geschreven staat in Lukas 24:44- 45. Gaat het over de gemeentezang dan staat er terecht in Psalm 147:1 (ber.) ’t Betaamt ons Psalmen aan te heffen, Die lieflijk zijn en harten treffen. Het laatste is zeker waar. Er zijn in de Psalmen wat treffende zaken.

Eén daarvan is: De Heer’ zal op mijn smeken, Geen hulp mij doen ontbreken. Hij houdt getrouw Zijn Woord (Psalm 6:9 ber.). Het laatste komen we tegen in het Oude en Nieuwe testament. In het Oude Testament is Abraham er een sprekend getuige van.

In het Nieuwe Testament is de apostel Paulus dit. Paulus’ weg is wonderlijk. Paulus was geroepen om als een uitverkoren vat de Naam van Jezus Christus te dragen voor de heidenen, de koningen en de kinderen Israëls (Hand. 9).

Wanneer Paulus toegekomen is aan zijn derde zendingsreis nemen de conflicten, de tegenwerking en het verzet toe. Het komt tot een kookpunt en zelfs verder. We kunnen het lezen in Handelingen 21-23. Handelingen 21: Naar de overtuiging van de Joden had Paulus zich schuldig gemaakt aan een ernstig misdrijf. Men had Paulus in de stad Jeruzalem gezien met Trofimus, de Efeziër.

Deze was geen onbekende uit Azië. Paulus had Trofimus meegenomen naar de tempel. Het voorhof der heidenen ging men voorbij. Daar mocht iedereen komen, zelfs onbesnedenen.

In de voorhoven van de tempel mochten alleen Joden komen.

Als er een vreemdeling kwam, kon de doodstraf volgen. Paulus’ daad had ingrijpende gevolgen.

Men greep Paulus. Men sleurde Paulus buiten de tempel. Men wilde Paulus vermoorden.

Ontvluchten was voor Paulus uitgesloten. Paulus’ laatste uur lijkt geslagen. De Heere greep in.

De Heere werkt veel middellijk.

De Romeinse commandant treedt op. Paulus wordt weggevoerd naar de burcht Antonia. Daar was het Romeinse garnizoen. Daar zou Paulus veilig zijn. Paulus werd op de schouders van de soldaten naar boven gedragen. Het kokende volk met geestelijken incluis kon het niet nalaten schreeuwend te roepen: Weg met hem. Sla hem dood. Paulus droeg het beeld van Zijn Meester. In Jeruzalem klonk het: Weg met Deze. Kruis Hem, kruis Hem. Jezus had voorzegd: Gij zult allen gehaat worden om Mijn Naam (Matth. 10:22).

Weten wij van het lijden om de Naam? Weten we van de betekenis en het doel ervan? Nadat met de legerkommandant een goede verhouding ontstaan is, vraagt Paulus vergunning om tot het volk te spreken. Paulus wil als apostel getuigenis afleggen van zijn goed recht, maar bijzonder zou hij nog één keer zijn broeders naar het vlees het evangelie dat spreekt van de zaligheid willen verkondigen. De commandant gaf Paulus daartoe permissie.

Zeer kritisch wordt er naar Paulus geluisterd. Wanneer Paulus aan het einde van zijn getuigenis wijst op Jezus’ zending dan breekt hun woede los. Jezus had tot Paulus gezegd: Ga heen. Want Ik zal u ver tot de heidenen afzenden (Hand. 22:21). Met nadruk zegt Paulus: Ik ben naar de wil en opdracht van Jezus prediker van de heidenen geworden. Daarom moet ik tot hen gaan. Dus Joden zijn afgeschreven door Jezus. Hun woede kent geen grenzen. Dit is discriminatie van Jezus en daar is Paulus het mee eens. Onder het schreeuwen zwaaien ze met hun mantels en werpen stof in de lucht. Luidkeels wordt het gehoord: Weg van de aarde met zulk één, want het is niet behoorlijk dat hij leve (Hand. 22:22). Paulus heeft niet verdiend langer te leven. Opnieuw grijpt de Heere in. De commandant is in Gods hand een gewillige dienaar. Het dienstwerk van Paulus is nog niet af. De Heere heeft nog werk voor hem. Wordt ons pastorale werk op de zondagen en door de week ook gezien als ’s Heeren opdracht? Bezwaren, moeilijkheden en aanvechtingen kunnen er zijn. Het alleen zijn kan werken. Laat wat in Handelingen staat gelezen worden met het gebed tot de Heere. Het gelezene zal dienen. Een sprekende werkelijkheid lezen we in Hand. 23. Weer was Paulus in grote nood. Weer werd Paulus gered.

Maar er is meer. Paulus krijgt herderlijk bezoek in de nacht. Veel had ook Paulus wakker gehouden.

Rome zien en het contact daar kan hij wel vergeten. Zoals het nu is en gaat zal zijn dienstwerk een einde nemen. Maar toch. Het ver afzenden tot de heidenen kan niet weg. De Heere komt.

Dezelfde Heere Die tot Paulus bij de Damascuspoort kwam, komt tot Paulus in de cel. En met welk woord. Heb goede moed Paulus, want gelijk gij te Jeruzalem van Mij betuigd hebt, alzo moet ook gij te Rome getuigen (Hand. 23:11).

Ik sta voor Mijn dienstwerk in en voor jou, Mijn dienaar. Laat het je sterken en stimuleren met de wetenschap: Ik kom te Rome als ’s Heeren dienaar. Paulus kan zingen Psalm 6:9b (ber.). Wij ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen