Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Reden-eren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Reden-eren

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Richteren 13:22-23 En Manóach zeide tot zijn huisvrouw: Wij zullen zekerlijk sterven, omdat wij God gezien hebben. Maar zijn huisvrouw zeide tot hem: Zo de HEERE lust had ons te doden, Hij had het brandoffer en spijsoffer van onze hand niet genomen, noch ons dit alles getoond, noch ons om dezen tijd laten horen zulks als dit is.

Vroeger was het onder kerkmensen een bekend gezegde: ‘Het zit een voet te hoog’. Wat betekent die uitdrukking? Nou, als iemand op een beredeneerde concluderende manier over zijn geloof praatte, dan zat het alleen in zijn verstand. Terwijl het ware geloof toch vooral iets van het hart is. Dus het moest een voet (zeg maar 30 centimeter) lager. Van het verstand naar het hart. Als het geloof alleen in je hoofd zit, dan zit het een voet te hoog. Het moet naar je hart. Daar zit mijns inziens een grote kern van waarheid in. Geloof is iets anders dan wiskunde. Het geloof redeneert niet. Want redeneren is ‘je rede eren’, zo zei mijn oude dominee altijd. En toch wordt je verstand en je rede in het geloven niet uitgeschakeld. Je ziet dat ook bij de ouders van Simson.

Opnieuw verschijnt de Engel des HEEREN, nu ook aan Manoach. Ze wisten niet dat het een Engel was. Ze dachten aan een man van God, een profeet. En er ontstaat een gesprek en de Engel herhaalt wat Hij al eerder tegen de vrouw heeft gezegd. Manoach vraagt de Engel naar Zijn Naam, zodat ze Hem kunnen bedanken als hun kind geboren is. Maar de Engel geeft een ontwijkend antwoord en Manoach gaat er verder niet meer op in. Maar hij wil de Engel wel een maaltijd bereiden. Ook dat wijst de Engel af, en Hij zegt dat ze het als een brandoffer aan de Heere moeten offeren. Als een teken van gemeenschap met de HEERE. Dat was immers de bedoeling van een brandoffer. Om in de nabijheid van God te kunnen komen. En dat kan niet zonder bloed. Dat was en is nodig om in gemeenschap met God te kunnen leven.

Als Manoach het offer aansteekt, dan zien hij en zijn vrouw tot hun schrik dat de Man geen profeet was, maar God Zelf. Want dat zegt Manoach: ‘Wij zullen zeker sterven, omdat wij God gezien hebben’. En zijn schrik is volkomen terecht, want zo had God het tegen Mozes gezegd. Mozes had gevraagd: ‘Toon mij nu Uw heerlijkheid’. Maar toen zei de Heere: ‘Gij zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien, en leven’. Je kunt dat lezen in Exodus 32:18-23.

Manoach en zijn vrouw besterven het van schrik. Ze voelen ineens wat het betekent om een klein, broos, zondig mens te zijn. En ze vallen plat op de grond en durven niet op te kijken. Dat is iets wat we altijd in de Bijbel zien, als mensen een ontmoeting hebben met God. Abraham, Job, Jesaja, Petrus, Johannes, ze vallen als dood aan Zijn voeten (Openbaring 1:17).

Is dat besef er bij jou ook? Dat God een heilig God is? Herken je de taal van David in psalm 6:3 ‘Mijn ziel -gans neergebogenschrikt voor Uw heilig ogen!’ Niemand kan bepalen hoe diep we dat moeten beleven, maar vanuit de Bijbel is één ding zeker: wie God en zichzelf gaat leren kennen, herkent iets van deze dingen.

En wat dan? Als Manoach en zijn vrouw vrezen te moeten sterven? Dan gebruikt zij haar verstand. Niet op een verstandelijke manier, maar door het geloof. Maar ze gebruikt wel haar verstand. Ze noemt drie argumenten waarom ze niet bang hoeven te zijn. Als God hen had willen doden, dan

1. zou Hij dat brandoffer niet hebben aangenomen;

2. en dit allemaal niet hebben laten zien;

3. en dit allemaal niet hebben beloofd.

Het geloof kan geen voet te hoog zitten. Maar het moet wel verder gaan, lager gaan, dieper gaan. Maar het blijft ook in je hoofd zitten. Geloven is een zaak van je hart én je verstand.

De theologen van het Puritanisme en de Nadere Reformatie hadden het over ‘de sluitrede van het geloof’. Dat wil zeggen dat het geloof argumenten gebruikt om de twijfel te overwinnen. Net zoals de moeder van Simson dat deed. Als een arme verloren zondaar de Heere wijzen op Zijn eigen Woord. Met het argument uit Numeri 23: ‘God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen en niet doen, of spreken en niet bestendig maken?’

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 22 januari 2019

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Reden-eren

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 22 januari 2019

Bewaar het pand | 12 Pagina's