Glijbaan naar de hel

De zonde wordt wel een hellend vlak genoemd. Het is een glijbaan. Je gaat vanzelf naar beneden. Steeds dieper en steeds sneller. De eerste keer dat je een thriller of porno bekijkt, spreekt je geweten nog wel. De eerste keer dat je naar de bioscoop of de dancing bent geweest, voel je jezelf nog wel schuldig. Maar na vijf keer al heel wat minder. En na twintig keer is je geweten al zo afgestompt, dan ben je gewend aan de blootscenes en de vloeken en de wereldse sfeer. Het karakter van de zonde is als een glijbaan. Je gaat je grenzen steeds verder verleggen. We zien dat ook bij Simson.

Timnath was een Filistijns dorpje dat op ongeveer vijf kilometer afstand van Manaché-Dan lag, de woonplaats van Simson. Een klein uurtje lopen, althans op vlak terrein. Maar Simson woonde in bergachtig gebied. Manaché-Dan lag op het hogere gebergte en Timnath lag in een lager terrein. Daarom staat er in vers 1: ‘En Simson ging af…’ dat wil zeggen: de berg af naar beneden. Maar Simson ging niet alleen letterlijk af, maar ook fi guurlijk. Simson begaf zich op een hellend vlak. Want wat ging hij in Timnath doen? Hij had daar een mooi Filistijns meisje gezien en daar was hij zo verliefd op geworden dat hij daarmee wilde trouwen.

Dat was een enorme tegenvaller voor zijn ouders. Dat hun kind met zo’n bericht thuiskwam. Hij was immers een Nazireeër Gods! Hij zou Israël beginnen te verlossen van de Filistijnse bezetter. En nu wil hij notabene met een meisje van de vijand trouwen! Ze hadden gedacht dat Simson wel een heel bijzonder kind zou worden. Als Nazireeër zou hij toch zijn leven aan God moeten wijden? Hij zou toch het goede voorbeeld moeten geven? Maar ze komen erachter dat ook Simson een kind van Adam is.

Zijn ouders protesteren en vragen hem waarom hij een meisje uit die onbesneden heidenen wil. Zijn er geen Joodse meisjes? En hun protest is heel begrijpelijk en ook heel Bijbels. Want met gemengde huwelijken was alle ellende in Israël juist begonnen. Daar lag de oorzaak van het verlaten van de dienst des Heeren.

Want op die manier waren de afgoden Israël binnengedrongen. Juist de gemengde huwelijken waren de oorzaak van de Filistijnse bezetting.

God heeft in de Bijbel op verschillende plaatsen expliciet verboden om als kerkelijke jongere met een onkerkelijke te trouwen. Bijvoorbeeld in Deuteronomium 7:3 ‘Gij zult u met hen niet vermaagschappen, gij zult uw dochters niet geven aan hun zonen en hun zonen niet aan uw dochters, want zij zouden hen van Mij doen afwijken, dat zij andere goden zouden dienen’. Of denk aan 2 Korinthe 6:14 ‘Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen’.

Dat wordt niet voor niets gezegd, jonge mensen. In heel veel gevallen waar een kerkelijk jongere verliefd wordt op iemand uit de wereld, is het uiteindelijke gevolg dat de Heere en Zijn dienst verlaten wordt en dat ze meegaan de wereld in. Het kan even duren, er kunnen allerlei mooie beloften gedaan worden, zo iemand kan een poosje meegaan naar de kerk, maar als de eerste verliefdheid voorbij is, dan haken ze toch af. En ik weet wel, ook als kerkelijke jongeren met elkaar trouwen is dat geen garantie dat ze wel bij de kerk blijven. Ook daar zijn helaas voorbeelden genoeg van. En ik weet ook dat er positieve uitzonderingen zijn dat een onkerkelijke jongere toch meegaat naar de kerk en zelfs tot bekering komt. Denk maar aan Rachab en Ruth. Maar de zorg van ouders is begrijpelijk als hun zoon of dochter met een meisje of jongen uit de wereld thuiskomt. Daar hebben ze slapeloze nachten van. Want meestal gaat het mis. Als Ezau met heidense vrouwen thuiskomt, lezen we in Genesis 26:35 ‘En deze waren voor Izak en Rebekka een bitterheid des geestes.’

Simson ging af naar Thimnath. Het gaat letterlijk en fi guurlijk bergafwaarts met hem. Eerst deze vrouw, dan de hoer in Gaza, vervolgens Delila, en waar eindigt het met hem? ‘En hij was malende in het gevangenhuis’ (Richteren 16:21). Blind, vastgeketend, springend en zingend als een clown. En als God hem niet had vastgehouden, was Simson voor eeuwig verloren gegaan.

Jonge mensen, op welke weg lopen jullie? Vertoont jouw leven ook een afgaande lijn? Ga jij ook af, naar de wereld? Bedenk het toch: de weg van de zonde is een hellend vlak. Het karakter van de zonde is als een glijbaan. Je gaat je grenzen steeds verder verleggen. Het gaat steeds verder en steeds sneller. Als je op een glijbaan zit, dan kun je op een bepaald moment niet meer stoppen. Zo is het met de zonde ook. En roetsj… daar ga je … Zo de hel in… En je komt er nooit meer uit! En is het dat nu allemaal waard?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen