De Emmaüsgangers.

Brandende harten

Het genadevuur ligt vaak onder de as. Er wordt geen vlam gezien en er wordt geen hitte gevoeld. Het genadevuur is bijna uitgedoofd. Daar kunnen meerdere oorzaken voor zijn. Beukelman noemt de volgende: moeiten en zorgen in het gewone leven. Er kan ook sprake zijn van inwendige strijd en aanvechtingen of van het lange tijd niet vervuld worden van beloften. Tenslotte kan er ook invloed zijn van vleselijke gedachten en gevoelens. Dit duurt totdat de Heere het vuur weer aanblaast. Door de werking van de Heilige Geest gaat het vuur opnieuw branden. De nabijheid en de genade des HEEREN worden dan opnieuw ondervonden. Dan ontbrandt er een vuur in het hart en in de overdenkingen. Zo ging het ook met de Emmaüsgangers. De opgestane Levensvorst sprak al wandelende met hen. Toen de Zaligmaker de Messias predikte uit Mozes en al de profeten, werd het vuur van hun geloof, van hun liefde, van hun ijver en van hun verlangen naar Jezus ontstoken. “En toen Hij hun ogen opende, dat zij Hem kenden, erkenden zij dat aan elkander en keerden weder naar Jeruzalem, om dat ook aan de andere discipelen des HEEREN bekend te maken.” Weet u ook wat onder de prediking of onder de lezing van het Woord een brandend hart is? De Emmaüsgangers wilden heel graag nog meer horen. Daarom wilden zij dat Hij bij hen bleef. Wilt u ook meer van Christus horen?

En zij kenden Hem

Toen Christus met hen aanzat nam Hij het brood en zegende het en als Hij het gebroken had gaf Hij het hun. De Joden waren gewoon voor de maaltijd in ieder geval de handen te wassen. De huisvader nam het brood en deelde het uit. Maar als er een voorname gast was, of een rabbi, dan werd dit door de gast of de rabbi gedaan. Deze sneed het brood, maar niet helemaal door en door, sprak er de zegen over uit, brak daarna het brood en deelde het uit. Roomse verklaarders zeggen dat Jezus opnieuw het Avondmaal hield. Maar de Heere had gezegd in Matth. 26:29 dat Hij niet meer het Avondmaal zou houden op deze aarde. Alles wat gebeurd was aan de maaltijd was nog niet genoeg om Christus te kennen. De ogen moesten nog geopend worden. Toen dat plaatsvond kenden zij Hem als de Zaligmaker. We zouden daar de volgende vraag aan willen verbinden: Zijn onze ogen voor het eerst of opnieuw voor de Zaligmaker geopend? Van nature zijn onze ogen gesloten voor God, voor onszelf en voor Christus. De Heere opent de ogen der blinden. Smeek dat de prediking door Gods zegen uw ogen mag openen.

Terug naar Jeruzalem

En Jezus kwam weg uit hun gezicht. De Lutheranen zeggen dat het lichaam van Jezus onzichtbaar werd en op een onzichtbare manier aanwezig bleef. Maar er staat letterlijk: En Hij werd onzienlijk van hen. Dat betekent dat Hij verdween uit hun gezicht. Zodra Jezus weg was, spraken de Emmaüsgangers: ‘Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op de weg, en als Hij ons de Schriften opende?’ Geloof, liefde en verlangen naar Christus vervulden hun harten. Het geloof lag nu niet langer bedolven onder de as. Zij waren er nu ten volle van overtuigd dat Christus de ware Messias was. Daardoor ontstond in hun hart een vlam van vreugde, zo verblijd waren zij dat Christus weer leefde. De Emmaüsgangers hadden nu het juiste zicht op lijden, sterven en opstanding van Christus en zij gingen terug naar Jeruzalem. Dat was ongeveer twee en een half uur lopen. Aangekomen bij de discipelen werd hen gezegd: ‘De Heere is waarlijk opgestaan en is van Simon gezien.’ De Emmaüsgangers vertelden wat onderweg gebeurd was en hoe de Heere hen bekend was geworden in het breken van het brood.

Toepassing

Zijn wij al echte leerlingen van Christus? Zijn uw ogen geopend zodat u Jezus enigszins hebt leren kennen? Hebt u ooit iets van Hem te zien gekregen? Heeft Hij Zichzelf aan u geopenbaard? Ging uw hart in u branden als Jezus tot u sprak? Gaat uw hart uit naar de Zaligmaker? Hebt u zicht mogen krijgen op het werk van de verlossing door Christus? Mag u geloven dat u deel aan Jezus hebt? Kent u in uw hart liefde en genegenheid tot de Zaligmaker, al is het nog zo weinig? Veel mensen kennen niets van dit alles. Zij zijn kil en koud tegenover Jezus. Anderen zijn lauw. Zij doen er geen enkele moeite voor Jezus te leren kennen. Wees gewaarschuwd, u verwaarloost uw eeuwige zaligheid. Jezus klopt nog aan de deur van uw hart. Het is de klacht van Gods kinderen dat zij Jezus zo spoedig weer kwijt zijn. Dan komt de vrees of het wel goed met hen is. De Emmaüsgangers raakten Jezus ook weer kwijt uit het gezicht. Gods kinderen moeten leren leven door het geloof. “Voor een kleine tijd moge Hij u verlaten, maar met eeuwige goedertierenheid zal Hij Zich uwer ontfermen.”” Eenmaal zult u eeuwig bij Hem zijn. Ds. A. van Heteren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen