Heilig leven (7)

Het vorige artikel besloot met een verwijzing naar woorden van de Heere Jezus. De Zaligmaker noemt Zichzelf de ware Wijnstok. Zijn discipelen, Zijn volgelingen, zijn de ranken. Het kenmerk van hun leven is dat ze vrucht dragen. Die vrucht zal er alleen zijn als ze in Hem zijn en blijven. Het voortbrengen van die vrucht noemen we heiligmaking. Zo vinden we het bijvoorbeeld in de brieven van de apostel Paulus. In zijn brief aan de Romeinen lezen we: “Maar nu, van de zonde vrijgemaakt zijnde, en Gode dienstbaar gemaakt zijnde, hebt gij uw vrucht tot heiligmaking, en het einde het eeuwige leven” [Rom. 6: 22]. We zouden de heiligmaking kunnen omschrijven als het werk dat de Heilige Geest in het leven van zondaren doet, waardoor Hij ervoor zorgt dat hun leven goede werken vertoont. Die goede werken zullen er alleen zijn vanuit een waar geloof in de Heere Jezus Christus. En ook dat laatste is een gave van God door het werk van de Heilige Geest.

In het jaar 1879, dus nu 140 jaar geleden, verscheen er in Engeland een boek met de titel Holiness. Een boek over de heiligmaking. De schrijver was ds. J.C. Ryle. Hij was voorganger in de Anglicaanse kerk van Stradbroke. Hij had al meer boeken op zijn naam staan. Een enkel jaar later zou hij bisschop van Liverpool worden. In zijn geschriften geeft Ryle een heldere en bijbelse uitleg van de leer van de Heilige Schrift. Hij wist zich geheel verwant aan de grote puriteinse schrijvers uit de zeventiende eeuw als Flavel, Sibbes en Bunyan.

Zijn boek over de heiligmaking is nog steeds heel lezenswaardig. Sinds enkele jaren is er ook een Nederlandse vertaling. In het tweede hoofdstuk legt hij zijn lezers een serie van tien uitspraken voor die hij aan de Schrift ontleent en die hij als nuttig aanbeveelt. Hij wil er de ‘natuur van de heiligmaking’ mee aanduiden. Ik neem ze hieronder over en zal ze voorzien van enig commentaar, in de geest van de uitleg van Ryle zelf. De zinnen tussen aanhalingstekens zijn letterlijke aanhalingen van Ryle.

[1] Heiligmaking is het onveranderlijke resultaat van de levende vereniging met Christus, als vrucht van het ware geloof in Hem. Deze uitspraak is zonder meer af te leiden uit de woorden van de Heere Jezus over de Wijnstok en de ranken. “Die in Mij blijft en Ik in hem die draagt veel vrucht” [Joh. 15: 5]. Als iemand meent een rank in Christus te zijn, maar geen vrucht van goede werken en heiligmaking vertoont, die is geen levende rank in Christus. De vereniging met Christus zal wezenlijke gevolgen hebben in het leven van de zondaar. Door het geloof komt er een levende verbinding met de Wijnstok tot stand. Zo zullen er – om in het beeld te blijven – sappen getrokken worden uit die Wijnstok. “Het geloof dat geen heiligende invloed op het karakter heeft, is niet beter dan het geloof van de duivels. Het is dood, alleen zijnde.”

Een levend gemaakte zondaar is door de Heilige Geest niet alleen tot Christus gebracht om uit Hem genade en zaligheid te ontvangen, maar Hij zal ook leven uit die Christus. Zijn leven zal staan in het teken van de dankbaarheid voor de verkregen verlossing. Wie veel vergeven is, die heeft veel lief, zegt de Heere Jezus. Deze waarheid heeft zelfs een plaats gekregen in het volmaakte gebed: “Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.” Het kan niet anders, en het zal niet anders. Nee, hier is geen sprake van een prestatie. Ook het leven der dankbaarheid is enkel gratie. Met de woorden van de catechismus: … gelijk wij ook dit getuigenis van Uw genade in ons bevinden, dat ons ganse voornemen is onze naaste van harte te vergeven.

[2] Heiligmaking is de uitkomst en onafscheidelijke consequentie van de wedergeboorte.

Wat is de wedergeboorte? Het is volgens de belijdenis van Dordt de zeer zoete, wonderbare, verborgen en onuitsprekelijke werking die Gods Geest zonder ons in ons werkt. Ze is in haar kracht niet minder of geringer dan de schepping of de opwekking uit de doden. In de wedergeboorte of levendmaking verlicht Hij het verduisterde verstand, Hij opent het gesloten hart en Hij vernieuwt de verdorven wil. Hij maakt dat de wil die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die weerspannig was, gehoorzaam wordt. Hij beweegt en sterkt die wil zodanig, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken gaat voortbrengen. Al dus de Dordtse Leerregels in hoofdstuk III/IV.

Het is met name de apostel Johannes geweest die de heiligende gevolgen van het nieuwe leven uit Christus onder woorden bracht. De mens die uit God geboren is, zo schrijft hij in zijn eerste algemene zendbrief, die kan niet meer leven in de zonde. Dat is te enenmale onmogelijk, want hij is uit God geboren. Johannes keert het zelfs om, wanneer hij de vruchten van het nieuwe leven aanwijst als kenbron van de wedergeboorte. Aangevochten kinderen van God vertroost hij met hen erop te wijzen: wij weten dat wij overgegaan zijn uit de dood in het leven, aangezien wij de broeders liefhebben. Wie namelijk zijn broeder of zuster, die een even kostbaar geloof in Christus ontvangen heeft, niet liefheeft, die blijft in de dood. Het is het meest overtuigende bewijs dat hij geen deel heeft aan de wedergeboorte. “In één woord: waar geen heiligmaking is, daar is geen wedergeboorte. Waar geen heilig leven is, daar is geen nieuwe geboorte.” Deze stelling kan voor veel mensen een harde en wrede uitspraak lijken. Niettegenstaande is het de eenvoudige en onweerlegbare waarheid die de Bijbel zelf ons zegt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen