Ick ben de taeye streng

Jacobus Revius was een predikant uit de 17e eeuw. Hij was één van de theologen die aan de Statenvertaling heeft meegewerkt. Hij kon ook prachtig dichten. Zijn bekendste gedicht is wel ‘Hij droech onse smerten’. In hedendaags Nederlands: Hij droeg onze smarten, ons verdriet. In dat gedicht zegt Revius dat het niet de Joden zijn die de Heere Jezus hebben gekruisigd. En dat het ook niet de Romeinse soldaten waren. ‘Ik ben het, o Heere, die U dit heb gedaan’, zo belijdt hij. ‘Ik ben dat touw; ik ben die spijker; ik ben die doornenkroon; ik ben dat kruis. Dit is allemaal gebeurd vanwege mijn zonden’. Zullen we eens naast Revius gaan zitten?

Simson werd vastgebonden door zijn eigen volk. Drieduizend mannen uit Juda leverden hem uit aan de Filistijnen. Het volk wil hem niet als verlosser. Het volk verwerpt hem. Ze geven hem over aan de vijand om gemarteld en gedood te worden.

Het is niet zo heel moeilijk om de lijnen door te trekken naar de Heere Jezus Christus. Simson lijkt in deze geschiedenis heel erg op de Heere Jezus. In de theologie noemen we dat ‘typologie’. Simson is hier een type van Christus. We lezen in het Evangelie dat de Heere Jezus tot het Zijne is gekomen, maar dat de Zijnen Hem niet hebben aangenomen (Johannes 1:11). Net als Simson is de Heere Jezus gearresteerd. In de hof van Gethsémané kwam er een klein leger soldaten om Hem gevangen te nemen. ‘En zij bonden Hem’ zo lezen we in Johannes 18. En ze leverden Hem over aan Pilatus. En ze riepen: ‘Neem weg, neem weg! Kruis Hem!’ De gebonden Verlosser.

En, jonge mensen, dan hoor ik Jacobus

Revius zingen…

T’en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u cruysten,

Noch die verradelijck u togen voort gericht,

Noch die versmadelijck u spogen int gesicht,

Noch die u knevelden, en stieten u vol puysten (builen),

T’en sijn de crijchs-luy niet die met haer felle vuysten

Den rietstock hebben of den hamer opgelicht,

Of het vervloecte hout op Golgotha gesticht,

Of over uwen rock tsaem dobbelden en tuyschten (dobbelden)

Ick bent, ô Heer, ick bent die u dit heb gedaen,

Ick ben den swaren boom (kruishout) die u had overlaen

Ick ben de taeye streng (touw) daermee ghy ginct gebonden,

De nagel (spijker), en de speer, de geessel die u sloech,

De bloet-bedropen croon die uwen schedel droech:

Want dit is al geschiet, eylaes! om mijne sonden.

Heb jij zo je zonden al eens beleefd? Dat die het waren die de Heere Jezus zo ontzettend zwaar hebben doen lijden?

Weet je wat dan zo’n wonder wordt? Dat de Heere Jezus Zich heeft láten binden. Net als Simson. Helemaal vrijwillig. Jezus kon heel die bende soldaten met één klap de eeuwigheid in slaan. Hij had ze in Gethsémané als met een onzichtbare hand op de grond gegooid (Johannes 18:6). Hij kon 12 legioenen engelen van Zijn hemelse Vader bidden om Hem te helpen. Maar Hij liet Zich binden. Hij liet Zich kruisigen.

En weet je wat dat betekent? Dat jij verlost kunt worden van de banden waarmee jij gebonden bent. De banden van de zonde. De banden van het ongeloof. Want als die banden nu gaan knellen. Als ze echt pijn gaan doen. En je met David moet klagen: ‘Ik lag gekneld in banden van de dood, daar de angst der hel mij alle troost deed missen. Ik was benauwd, omringd door droefenissen’. Dan krijgt deze gebonden Verlosser zo’n betekenis. Ons oude Avondmaalsformulier zegt: ‘Hij gebonden, opdat Hij ons zou ontbinden’. Dan krijg je Hem zo nodig. Dan ga je in Hem alles zien wat je zelf mist. Zeg je het mee met Revius? ‘Ick bent, ô Heer, ick bent die u dit heb gedaen!’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen