De zweetdoek

In Johannes 20 zien we Johannes en Petrus naar het graf van de Heere Jezus gaan. Daar aangekomen zien ze dan tot hun verwondering dat het graf geopend en leeg is. Johannes, die daar iets eerder aankwam en zich voor de opening van het graf bukte en een blik naar binnen wierp zag de doeken waarmee het lichaam van de Heere Jezus omwikkeld was geweest netjes ergens liggen. Petrus gaat even later echter naar binnen en ziet ook de achtergebleven doeken, maar de aparte zogenaamde zweetdoek netjes opgerold op een andere plaats.

Dat de Heilige Geest ons dit mededeelt is natuurlijk niet zonder betekenis. Welke de betekenis is? Allereerst dat het Petrus is opgevallen. Johannes zag aanvankelijk ook de doeken liggen, maar Petrus gaat nauwkeuriger kijken. Zo blijkt namelijk uit het grieks. Petrus legt het beeld als het ware vast en wat hij ziet wordt ons dan nauwgezet medegedeeld. Petrus heeft al een duidelijke conclusie kunnen trekken. Het lichaam van de Heere Jezus is niet geroofd. Dat was immers door Maria Magdalena in de vroege morgen gesuggereerd? Liever gezegd: als een voldongen feit verkondigd! Maar de conclusie van zowel Petrus als Johannes is anders. Rovers en dieven laten sporen achter. Er is bij ons in Meerkerk drie maal ingebroken. Al die keren hebben we geen dief gezien, maar wel de sporen die hij achterliet, een ravage. Dieven hebben altijd haast en in die haast laten ze de bewijzen van hun bezoek achter, tot schrik van de bewoners.

Welnu, geen spoor van diefstal in het graf van de Heere Jezus! Juist het tegenover gestelde! Het graf is als het ware keurig achter gelaten, zoals iemand na de nacht zijn slaapvertrek netjes achterlaat. In het graf zijn geen roofzuchtige mensen geweest, maar gedienstige geesten. Engelen, inderdaad! Dienaren van de Koning! De engelen die aan de vrouwen de boodschap van de opstanding verkondigden, doen dat bij de twee discipelen op een andere manier. Door middel van sommige tekenen laten zij duidelijke sporen achter van Jezus’ opstanding.

Bij de begrafenis van de Heere Jezus werd een zogenaamde soudarion op Jezus’ gelaat gelegd, een zogeheten zweetdoek. Van een zweetdoek lezen we meer in de bijbel. Als de Heere Jezus in Lukas 19 de gelijkenis van de tien ponden vertelt, horen we van een luie knecht die met het ontvangen talent niets deed, maar het in een zweetdoek bewaarde. Paulus, Handelingen 19:12, had ook zweetdoeken bij zich, wellicht ter bescherming tegen de zon. Door de aanraking van die zweetdoeken van Paulus werden zelfs zieken genezen, door de Bijbel ‘ongewone krachten’ genoemd.

Zo’n zweetdoek was blijkbaar niet klein, want in het graf zag Petrus die doek netjes opgerold liggen. Niet bij de andere doeken, maar apart. Blijkbaar laat dat zien dat er meer engelen tegelijk aan het werk waren geweest. In ieder geval een bewijs van ordelijkheid. Ordelijkheid is hemels, goddelijk. Wanorde hoort bij de duivel.

Dit alles moet dienen om Petrus en Johannes te overtuigen en zo getuigen te maken van Jezus’ opstanding. Ze zullen Hem ook persoonlijk ontmoeten, dat vooral. Maar Zijn opstanding wordt voor de discipelen, die er later van kunnen getuigen, met tekenen en bewijzen onderstreept.

Het verslag dat de Heilige Geest hier van doet is ook bedoeld om de leugenleer, door de Joden verspreid, te ontkrachten. De ongelovige Joden verspreidden immers het gerucht dat het lichaam van Jezus gestolen was uit het graf? (Matth. 28) En dat werd en wordt door het ongeloof maar al te grif geloofd. Ja het ongeloof gelooft ook. Maar dan de leugen.

Ik denk dat dit de dingen zijn die we er van kunnen zeggen. Van Johannes lezen we daar gelijk al dat hij bij het nauwkeuriger zien van die doeken terstond gelooft in de opstanding van zijn Meester! Aan die eenvoudige tekenen had Johannes genoeg. Het geloof in de door Jezus trouwens vele malen aangekondigde opstanding brak door en daar mocht onder andere die opgerolde en apart gelegde zweetdoek toe dienen!

De vraag die over blijft is of het evangeliewoord, inclusief de ons verkondigde tekenen, ook in ons hart het ware geloof in de opgestane Levensvorst hebben mogen werken! Want op het geloof in Zijn volbrachte werk aan het kruis, resulterend in Zijn glorieuze opstanding komt het immers voor ons allen op aan? De Heilige Geest neemt het ongeloof weg, beschaamt het kleingeloof en geeft zekerheid in het hart. Jezus’ verrijzenis geeft hoop. Hij doet Zijn opstandingskracht gelden in het leven van zondaren. Door Hem komt er ook weer structuur, orde en rust in ons leven. De zonde heeft verwoestende gevolgen; alles komt overhoop te liggen, we raken het spoor bijster, chaos regeert. Maar door het wonderwerk van de Heere Jezus gaat het leven dat uit Hem is weer structuur krijgen en aan het heerlijke door God gestelde scheppingsdoel beantwoorden.

Tenslotte, en dan stop ik, door Zijn kracht zullen al de Zijnen straks heerlijk opstaan en alles wat bij de zonde en de dood hoort als het ware achterlaten in het graf. Jezus had de windselen en de zweetdoek niet meer nodig. Straks geen dood en graf meer. O, gelukkig de mens die Hem toebehoren mag, Die zei: Ik leef en gij zult leven!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen