Een half Evangelie?

Inderdaad is de apostel Paulus een echte kruisgezant. Niet alleen de aangehaalde woorden uit 1 Korinthe 2, maar ook bijvoorbeeld zijn getuigenis in Galaten 6 wijzen daar op. In dat hoofdstuk horen we Paulus zingen: Het zij verre van mij dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus…

Maar is er niet meer over het werk van de Heere Jezus te zeggen? Nu doet Paulus dat ook wel, zo stelt onze vraagsteller zelf ook, als hij verwijst naar Romeinen 8, maar toch kun je de vraag stellen of Paulus, en in zijn voetspoor vele predikers, toch niet van een bepaalde eenzijdigheid beschuldigd kan worden als hij de nadruk legt op het kruis? Of, om onze geachte vraagsteller te citeren: als het heilswerk van de Heere Jezus aan het kruis was gestopt, wat dan?

Het kruis mogen we zien als het symbool van de hele lijdensgang en de weg van Christus’ vernedering. Christus was Zijn Zender gehoorzaam tot de dood, ‘ja de dood des kruises’, Filippensen 2:8. In de weg van Zijn lijden en sterven verheerlijkte Hij de Vader in Zijn eisend recht en verloste Hij zondaren van zonde en dood. In de weg van het geloof deel ik in de heerlijke vrucht en eeuwige zegen van Christus, de Gekruisigde.

Maar het kruis mogen we tevens zien als het symbool van de zegenrijke overwinning van de Leeuw uit Juda’s stam. Hij was aan het kruis niet alleen de grote Lijder, maar ook de grote Leider, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Aan het kruis hangt geen Verliezer, maar de Overwinnaar. Wie wil weten wat een echte Held is, zie op Jezus aan het kruis. Die twee kanten moeten we steeds in het oog houden. Enerzijds de diepte van Zijn vernedering (we kunnen de diepste en laagste trede van die trap niet zien, zo diep), en anderzijds de hoogte van de trap der verheerlijking (we kunnen de hoogste trap van Zijn verhoging niet zien, zo hoog). Als de Heere Jezus stil en levenloos aan het kruis hangt wil dat niet zeggen dat de dood het gewonnen heeft. Die heeft het juist verloren! De twee moordenaars moesten wachten op de dood. Maar Jezus gebood de dood om te komen. Hij zei van tevoren al tegen Zijn discipelen dat Hij de macht had om het leven af te leggen en het ook weer tot Zich te nemen, Johannes 10 vers 18. Hij gebood de dood te komen nadat Hij de triomf had behaald: Het is volbracht! Wie de dood gebieden kan is Heer en Meester van de dood.

Met andere woorden: de gang van Zijn verhoging werd al ingezet aan het kruis. De trap der verhoging was onlosmakelijk verbonden aan de trap der vernedering. Nog eens Filippensen 2: Vanwege Christus’ gehoorzaamheid tot de dood heeft God de Vader Hem ‘uitermate verhoogd’. Daar-om sprak Jezus bij de aankondiging van Zijn lijden ook al van Zijn opstanding.

Nog eens op een andere manier gezegd: zonder kruis geen kroon. Voor Jezus niet en voor de Zijnen niet. Zonder verwerving van het heil (het kruis) geen uitdeling van het heil (vanuit de hemel). Christus verwerft de heilsgoederen alleen, een heldendaad, en deelt ze uit door middel van Woord en Geest, een zaligmakende daad.

Zo mogen wij de trappen van Jezus’ vernedering en die van Zijn verhoging wel van elkaar onderscheiden, maar niet scheiden van elkaar. Dat zal, hopelijk, de vraagsteller ook wel zo zien, maar het is goed om de dingen weer even goed op een rij te zetten. Ook al omdat er inderdaad sprake kan zijn van een verkeerde nadruk op het kruis, alsof het vanwege het kruis nu met mij wel goed zit en goed komt. Alsof er na Golgotha nu niets meer hoeft te gebeuren! Hetgeen de Heere Jezus verworven heeft, of, zoals ons doopsformulier het zegt: wat wij nu in Christus hebben, dat moet ons nu ook deelachtig gemaakt worden. Dat is het exclusieve werk van de Heere Jezus door middel van Woord en Geest. De Heilige Geest eigent mij toe wat ik in Christus heb. En Hij doet dat door middel van de prediking van het Woord.

Door de prediking van het kruis ga ik zien wat eisen Gods heiligheid doet. En dat ik zo nameloos arm ben dat ik alleen maar schuld met schuld kan vermeerderen. En dat ik een Borg en Middelaar nodig heb. En dat die Borg er ook is Die ik persoonlijk nodig ga krijgen. Door de Geest ga ik het leven zoeken, maar ik vind het buiten mij, in Christus. Door het geloof ga ik zien, meer en meer, dat er vergeving, vernieuwing, verhoging is voor mij. Ook ik zal als vrucht van Christus’ gehoorzaamheid tot de dood, ja de dood des kruises, uitermate verhoogd worden en om Christus’ wille kind en erfgenaam van God de Vader worden.

Hele grote zaken ja! Maar om die grote en hoge en heilige zaken te bereiken, moest Christus zo’n diepe weg gaan en zulk een hoge prijs betalen. Het kruis is de garantie van eeuwig heil. Het kruis van Christus bracht de troon voor Christus. Hij is de Enige als het ware Die de hemel verdiend heeft. Maar Hij heeft de eeuwige gelukzaligheid ook verdiend voor anderen. Al de Zijnen zullen straks zitten op tronen. Verdiend door dat ene kruis. Wie daar iets van smaken mag door het geloof gaat met da Costa belijden: In het kruis zal ‘k eeuwig roemen, en geen wet zal mij verdoemen. Christus droeg de straf voor mij. Christus is voor mij gestorven. Eeuwig leven mij verworven. ‘k Ben van schuld en zonden vrij!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen