Een Lastig Boek

Dr. A.A.A. Prosman stelde onlangs: “Het is pijnlijk te moeten constateren dat in de meeste bijdragen de Bijbel als een lastig Boek beschouwd wordt dat door onze vindingrijke hermeneutiek nodig geüpdatet moet worden”. Welnu, de hermeneutiek is inderdaad vindingrijk, want er is altijd wel een mouw aan te passen.

In kringen van het Zoeklicht werd onlangs opgemerkt: “Wij zijn iets kwijtgeraakt, het besef dat we vreemdelingen zijn op aarde. Christelijk Nederland versmalt de Bijbel tot de boodschap dat God liefde is en dat je niet mag oordelen. Met veel passages weten we ons geen raad meer. Het lijkt soms zelfs wel of predikanten zich schamen voor Gods woorden. Of het nu over de schepping gaat of over het huwelijk, bij elke pagina in de Bijbel komen er vraagtekens te staan. Als je van Jezus houdt, heb je ook Zijn geboden lief.”

Zulke woorden kunnen je aan het schrikken maken. Je bent je immers wel bewust dat je het zelf zo ook vaak ervaart. Hebt u het ook niet dat je ontstellen kunt van gedeelten in Gods Woord? Je wordt op zulke bladzijden pijnlijk aan je schuld en tekorten ontdekt. Je vraagt je af: Klopt mijn geloofsleven wel? Is het wel het ware geloof? Het bedenken van het vlees is altijd vijandschap tegen God. Het is geweldig als je daar geen last van hebt. Maar het is in ieder geval duidelijk dat je er zelf en anderen ook wel door gehinderd wordt. Als het Woord een hamer en een vuur is, zou het lezen daarvan dan geen pijn doen? Als uit de mond van Christus een tweesnijdend scherp zwaard gaat, kunt u dan toch denken dat het Woord slechts als belofte tot u komt? Weet u zeker dat de vaak herhaalde woorden van de Zaligmaker (wee u!) u niet gelden? Dat staat echt niet altijd zo maar vast. Het Evangelie (!) is niet naar de mens. U moet de zeven brieven aan de gemeenten maar eens lezen en herlezen: er komen kwalen en afdwalingen aan de orde, die ernstig bestraft worden en ze liggen vlakbij me. We hebben allemaal een transformator, die de krachtstroom omwerkt tot zwakstroom. En misschien is de kerk in zijn geheel wel een transformatorhuisje. Wij moeten ons telkens dus weer afvragen of we de Bijbel laten zeggen wat God wil zeggen. Het zou vreselijk zijn als de Heere eigenlijk niet meer zeggen mag wat Hij wil zeggen. Het werd zo ontstellend brutaal uitgesproken ten tijde van de profeet: Spreek tot ons zachte dingen, schouwt ons bedriegerijen (Jes. 30).

Efeze was een rechtzinnige gemeente, je zou bijna kunnen zeggen: als het had gekund, lazen veel leden Bewaar het Pand. Hun voorgangers schreven er hun artikelen in. De Heere prijst de goede dingen die zij deden. Maar er was geen liefde meer in, zo getuigt de Heere Jezus van die gemeente. Tot hen kwam de ernstige roeping om zich te bekeren. Ook de dreiging dat de kandelaar van haar plaats zou worden weggenomen. Bij zulke woorden is er toch niemand meer die overeind kan blijven staan? Dus is de Bijbel geen lastig boek, maar meer dan dat, een aanklacht tegen ieder mens, een veroordelend boek. Ja maar, het is toch ook Evangelie? De Heere gaf toch Zijn bloed voor zondaren? God is toch liefde? Gelukkig wel. Daar mag je ook steeds weer uitkomen, dat geeft ook weer rust aan het onrustige geweten. Maar het gaat wel steeds weer door de diepten heen. Deze liggen niet slechts bij het begin in het verleden, maar ze komen telkens weer terug. Ik zal de eerste willen zijn op de kansel, om verontruste zondaren te troosten met het volle Evangelie. Hopelijk zitten ze in de kerk, die op die wijze uitzien naar het heil hen toegezegd. Maar ook dat zou al een zegen zijn. In Laodicea waren zulke mensen erg schaars.

Resumerend: als het Zoeklicht nu al zulke woorden opmerkt, zoals hierboven, zouden wij dan zwijgen?

Ik schrijf deze regels vooral neer om niet direct klaar te staan om naar anderen te wijzen. Ik ben hierboven begonnen met mijzelf en met u als lezers van ons blad. Prosman doelde op allerlei pogingen in deze tijd om zaken als homoseksualiteit en vrouwelijke ambtsdragers te beroven van hun Bijbelse hoogspanning. Er kunnen allerlei onderwerpen aan toegevoegd worden. Je moet je maar niet gaan verdiepen in “hermeneutische vindingrijkheid”, want je belandt er soms maar mee in mistige vaagheden.

Daar moeten wij voor waarschuwen. Maar alleen in het besef dat we zelf ook op andere terreinen soms vervallen zijn in een aangepast evangelie.

Hoe kunnen wij ontkomen aan de nieuwe hermeneutiek? Allereerst door de Heere werkelijk eerlijk aan het woord te laten. Spreek Heere, want Uw knecht hoort. De brieven aan de zeven gemeenten kunnen, als de Heere ze wil toepassen, licht geven in deze vragen.

Het voornaamste is dat we allerlei moderne vertaalsleutels en coderingen onderkennen. Ik ervaar al deze transformaties als uiterst ingewikkeld en gezocht. Dat dacht ik ook toen ik las wat Ds. Korving schreef over de gedachten van Dr. Loonstra. Dergelijke “omwegen” snap je niet snel, of nooit.

Houden we ons aan de eenvoud van Gods Woord. Luther zei: Er is geen klaarder boek ter wereld dan de Bijbel. Dat zei hij tegen Rome waar ook gesteld werd dat de Bijbel zo moeilijk is. Geen klaarder boek! Is het dat voor u al geworden? Hoe wonderbaar is Uw getuigenis!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen