Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een draaikolk?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een draaikolk?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

1 Van waar komen krijgen en vechterijen onder u? Komen zij niet hiervan, namelijk uit uw wellusten, die in uw leden strijd voeren? 2 Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt. 3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt. (Jak. 5:1-3)

Een zeer ontluisterend beeld over de kerk, zoals Jakobus dit tekent.

Ik las juist dezer dagen een erg negatief artikel over de kerk van nu. Ik kon me er niet zo in vinden. Ik vond het te makkelijk om zo kritiek te uiten op de kerk, vooral als men daar zelf toe behoort. Het gaat dan toch ongemerkt te veel over de ander. Laten we de goede dingen nog willen zien die de Heere geeft. Ook dat er velen zijn in de kerk, die worstelen met de impasse.

Jakobus echter tekent ook een kritisch rapport over de gemeenten van toen. Hij geeft een reeks van oorzaken en gevolgen. Te kritisch? Nee, dat mogen we niet denken en zeggen. Hier echter zegt de Heere het door middel van Zijn knecht. Hier is het Gods Woord. Hier komt het tot ons allemaal.

In deze verzen komt ontdekkend onderwijs naar u en mij. Het eerste wat genoemd wordt, zien we ook nu. Er is veel strijd en twist. Als deze uit onze wellusten voortkomen, is dat een grote zonde. Jakobus strijdt ook en dus is er ook een goede strijd. Maar we moeten eerlijk vaststellen: wat een vleselijk gevecht in kerken en in harten.

Het tweede wat hij noemt, is ook aangrijpend: we begeren veel en streven naar allerlei. In natuurlijke dingen. We leven erg bij de materie. Niet ieder, maar velen doen dat wel. Ik wil dit niet betrekken op diegenen die soms ook terecht bepaalde dingen begeren. Ik denk, even praktisch, aan eenverdieners en andere groepen die het moeilijk hebben.

Maar verder is de jacht naar bezit heel groot. Er zou veel meer over te zeggen zijn. Ik betrek deze woorden echter ook op hen die geestelijke belangen najagen. Zij zoeken de vergeving der zonden en de vrede met God in Christus. Ook hier kan gelden: Gij begeert en hebt niet. Waarom leven we zo mager? Waarom verkeren we in een dor land, midden in Kanaän? Waarom is Christus zo onbekend? Of is dat niet zo? Zeker, er zijn genoeg christenen die het zo niet ervaren, maar is dat terecht? In ieder geval is deze waarheid wel actueel. Het is een ernstige zaak: Gij begeert en hebt niet. Hoort de Heere niet? Het zou zeker kunnen dat de Heere Zich terugtrekt. Des te meer een reden tot verootmoediging. Dan een derde lijn: het komt, zegt Jakobus, omdat gij niet bidt! Een nieuwe slag treft ons. We bidden niet?! Het is te vrezen dat er een gebedscrisis heerst. Ook levende christenen ervaren dat soms zo. Het gebed is de thermometer van het leven. Bidden is zo moeilijk en het kan zo zwaar vallen. Maar als er nood is, gaat het gemakkelijk. Is er dus wel nood? Geestelijke nood? Bekommerd te zijn over de zonden, of over de dood, of over het gericht….

NU ja, we bidden toch wel? Gij bidt kwalijk, zo zegt hij dan vervolgens. U zou het in uw wellusten doorbrengen, als u het kreeg. De grondoorzaak ligt in onze begeerten en wellusten, zegt de apostel. In benijden en ijveren. Dus zit het grondig fout.

Hier kun je toch moedeloos van worden? U wilt zich misschien wel van deze Jakobus afwenden: Waarom ben je zo somber? Deugt er dan niets van mij?

Hier kunnen of willen we misschien tegenoverstellen dat er ook hoop is, dat we vertrouwen moeten. Maar zegt u dat nu eens niet direct. Neem dit eens ernstig. Onderken deze heilzame wanhoop. Laten we hiermee in de schuld komen. Deze schuld wordt zo weinig door ons beleefd en beweend. We houden ons met lichtpuntjes en veronderstellingen op de been.

Is er dan geen hoop? Zeker wel, maar niet in uzelf of in de huidige toestand van de kerk. Daar ligt de grondfout. We hebben een vage, algemene hoop, en dus blijven we weg bij de enige hoop die er is in de Heere. Daar is alle hoop en verwachting.

De Heere zegt: Als zij zich schuldig zullen kennen, zal Ik aan Mijn verbond gedenken. We hopen wel, maar we doen dat te vroeg. We bouwen op verkeerde gronden. Er is hoop voor hopelozen.

Er is hoop voor u, absoluut. Maar er is geen hoop in u. Wel buiten u. In Hem Die heeft gezegd: Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Hoopt op de Heere!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 oktober 2019

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Een draaikolk?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 oktober 2019

Bewaar het pand | 12 Pagina's