Aan de tafel

Samenvatting

Het bruiloftskleed moeten we aanhebben om welkome gasten te zijn aan Gods tafel. Nagegaan moet worden of we dit kleed hebben. Wie dat kleed heeft dient ernaar te staan steeds meer van dit kleed te ontvangen. Gods kinderen dienen zich in te spannen de gedachtenis van het lijden en sterven van Christus te vernieuwen aan het Heilig Avondmaal. Het waarachtig berouw over de zonden dient te groeien. De zonden hebben de Heere immers aan het kruis gebracht. Ook het ware geloof in de vergeving der zonden dient toe te nemen. Christus heeft die vergeving verworven. Er dient ook groei te zijn in de liefde tot God en de naaste door te zien op Christus Die uit liefde Zijn leven gaf voor Zijn Kerk. De kennis van alles wat met het Heilig Avondmaal samenhangt moet verdiept worden. Dat geldt ook het verlangen naar de zaken die in het Heilig Avondmaal worden voorgehouden. Ook dient er het verlangen te zijn naar groeiende heiligmaking. Wie zonder voorbereiding aangaat eet zichzelf een oordeel. Daarom is het goed dat de Avondmaalszondag van tevoren wordt bekendgemaakt. Dat bevordert een goede voorbereiding. Het is niet voldoende dat de kleding aan de buitenkant netjes is. Het ware bruiloftskleed is veel belangrijker. Geestelijke voorbereiding is nodig. De Heere is er getuige van of dit al of niet plaats vindt. Hier geldt Hebr. 10:22 ‘Zo laat ons toegaan met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, onze harten gereinigd zijnde van het kwaad geweten, en het lichaam gewassen zijnde met rein water.’

Gedrag aan de tafel

Teellinck houdt zijn derde preek over de vraag hoe we ons moeten gedragen aan de tafel. Wie aangaat moet goed op zichzelf letten. We behoren bekleed te blijven met het bruiloftskleed. Wie aanzit heeft met de Heere Jezus Christus Zelf van doen. Alles rond het Avondmaal heeft op Hem betrekking en wijst op Hem. Het Avondmaal is in wezen hetzelfde als de geestelijke maaltijd die de Heere met Zijn discipelen hield in de nacht waarin Hij verraden werd. “Als wij het Heilig Avondmaal houden, is de Heere Christus - hoewel op een andere manier – evengoed bij ons als toen Hij met Zijn discipelen bijeen was en het Avondmaal instelde.” Er heerst stille rust aan het Heilig Avondmaal. Er is een besef van de aanwezigheid van Christus. Hij is de Gastheer. De Gastheer ziet of de gasten zich waardig gedragen of niet. Het is nodig goed op zichzelf te letten om geen vloek maar een zegen te mogen ontvangen. Teellinck noemt zes zaken die nodig zijn voor een waardig gedrag aan het Avondmaal: 1.grote eerbied 2.diepe nederigheid 3.blijde dankbaarheid 4.vurig verlangen 5.intense aandacht 6.ingespannen ijver. Teellinck gaat in de derde preek deze zaken uitleggen en toepassen.

Grote eerbied

We moeten aan het Avondmaal heel eerbiedig zijn vanwege de hoge majesteit van God Die daar aanwezig is. Indien we bij een aards koning uitgenodigd zouden zijn aan de maaltijd zouden we ook eerbiedig zijn. Hoeveel te meer geldt dit bij het aanzitten aan de tafel van de Koning der koningen Die regeert over heel de wereld. Zelfs de engelen bedekken uit eerbied hun aangezicht voor Hem (Jes. 6:2). Er dient eerbied te zijn in het hart, wat ook in een eerbiedige houding van het lichaam tot uitdrukking wordt gebracht. We komen als het ware naast de Koning te zitten Die te eten en te drinken geeft van het vlees en bloed van Zijn Zoon, om daardoor eeuwig te leven. Soms is er bij Gods kinderen sprake van geestelijke ingezonkenheid en ongevoeligheid. Een middel om dit te voorkomen is te beseffen dat u aanzit tot gedachtenis van Christus. De Heere let net zo goed op u als bij de instelling van het Avondmaal op Zijn discipelen. Christus is werkelijk aanwezig. Hij let op u. Het geopende geloofsoog ziet dat Christus aanwezig is.

Diepe nederigheid

Er is sprake van diepe nederigheid waar de grote onwaardigheid wordt beleefd. Zondige mensen worden toegelaten tot de tafel van de Allerhoogste. Wie zijn wij dat wij toegelaten worden tot Gods huis en tafel? We zijn van oorsprong allemaal heidenen. Van nature liggen we allemaal vertreden in ons bloed (Ezech. 16:6). We waren opstandelingen. We waren kinderen des toorns. Hoe groot is dan de genade van de Heere dat Hij naar zulken omziet en nodigt tot Zijn tafel om voedsel te ontvangen en eeuwig te leven door het vlees en bloed van Gods Zoon. Als een man zijn overspelige vrouw terugneemt, zal zij dan niet heel nederig zijn tegenover hem en zichzelf verfoeien vanwege haar vroegere misdaden? De hoofdman over honderd beleefde zijn onwaardigheid. Deze houding past Gods kinderen. Johannes de Doper achtte zich niet waardig te schoenriem van Christus los te maken. Hoeveel onwaardiger zijn wij. Mefiboseth beleed een dode hond te zijn. Die belijdenis past Gods kinderen ook. Een nederig en ootmoedig hart is nodig. Een middel tot nederigheid is te denken aan Christus Die Zich vernederde tot in de kruisdood.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen