Paulus en wij

Een en dertig oktober is de Hervormingsdag. Een dag van herdenken. Op het doen en spreken van Maarten Luther wordt gewezen. Er waren en er zijn hervormingsavonden. Interkerkelijk. Het is jammer dat het aantal interkerkelijke samenkomsten minder wordt. De Hervormingsamenkomst spreekt minder net als de Reformatie. Hervorming en Reformatie staan niet los van elkaar. Zo staan Luther en Calvijn ook niet los van elkaar. Hun persoon en hun werk zijn niet tijdgebonden. In hun spreken en doen ontbreekt de persoonlijke beleving niet. We kunnen het lezen in hun geschriften. Wanneer het over ontdekking en leiding van de Heere gaat, dan werd gesproken of geschreven in de wijvorm. Leef dit nog? Naar aanleiding van wat de Heere zei tot Paulus, Hand.9:6, schrijft Calvijn: Zodra Paulus zijn ijzeren nek onder het juk van Christus gebogen heeft, leidt Christus Paulus als bij de hand. Want God brengt ons niet op zulk een wijze op de rechte weg, dat Hij ons reeds aan de ingang of ook midden op de weg verlaat, maar Hij leidt ons van schrede tot schrede tot de eindpaal toe.

Deze blijvende zorg van Gods bestuur schildert Lukas ons hier. Want nadat God Paulus leerzaam gemaakt heeft, begint Hij hem te onderwijzen. Wonderlijk, Christus stuurt een eenvoudige discipel om Paulus te onderwijzen en te leiden. Dat Ananias naar Paulus gezonden wordt geschiedt om de bediening der ambten in de kerk in ere te houden. Dit is zeker geen gewone eer, welke God het menselijk geslacht waardig keurt, wanneer hij onze broeders uit ons midden uitkiest om vertolkers van Zijn wil te zijn daar Hij door de mond van een mens, die van nature zondig en vol leugen en ijdelheid is toch Zijn heilige verborgenheden bekend wil maken. Daarom geeft God niet slechts te kennen dat het Hem behaagt om ons door mensen te onderwijzen, maar ook bevestigt en heiligt Hij deze ordinantie. Hierop heeft ook de spreuk betrekking: wie u hoort, hoort Mij. Met welke woorden Christus ons leert om Zijn Woord de verschuldigde eerbied te bewijzen. En wij moeten ons voor twee fouten wachten namelijk dat de dienaren des Woords vanwege deze heerlijke roeping zich niet verhovaardigen en dat hun onaanzienlijkheid aan de hemelse wijsheid geen afbreuk doet. De Heere sprak tot Ananias: Ga heen, want deze is Mij een uitverkoren vat. Saulus is een uitverkoren instrument. Een uitnemend dienaar. Calvijn schrijft: De benaming instrument wijst erop dat de mensen niets vermogen dan voor zover God hun hulp naar Zijn verkiezing gebruikt. Want indien wij instrumenten zijn en Hij alleen in eigenlijke zin de Werkmeester, zo berust bij Hem alle vermogen en geschiktheid om het werk te volbrengen. Wat Christus hier van Paulus getuigt geldt zonder onderscheid van ons allen. Daarom al is het dat iemand zich ijverig inspant en getrouw is in zijn ambt zo heeft hij toch geen recht om er zich enige eer van toe te eigenen. Degenen die over de benaming voort gaan filosoferen bewijzen daardoor dat zij zelfs met de beginselen van de Hebreeuwse taal onbekend zijn. In plaats van uitverkoren vat schrijft Lukas: vat der uitverkiezing. Hiermede wordt te kennen gegeven dat Paulus geen gewone dienstknecht van Christus zou zijn, maar boven anderen met grote uitnemendheid toegerust. Intussen moeten wij er wel op letten dat alles uitnemend is wat door Gods genadige gunst moet geschonken worden . Paulus getuigt: Wie onderscheidt u? En wat hebt gij dat gij niet hebt ontvangen? En zo gij het ook ontvangen hebt, wat roemt gij alsof gij het niet ontvangen had? (1 Kor. 4:7). Om onszelven, aldus Calvijn, als getrouwe dienstknechten van Christus te betonen moeten wij niet alleen de geest van wijsheid en van het verstand zoeken, maar ook de geest van standvastigheid en sterkte, want anders zullen wij bezwijken indien wij kwalijk behandeld worden, gelijk het lot der vromen is. Hand. 9:8 wijst op Paulus’ blindheid als herinnering aan zijn verblindheid. De blindheid van de ogen heeft Paulus ziende gemaakt voor de werkelijkheid zondaar voor God te zijn. Paulus werd felle farizeeër af. Christus de Zon der gerechtigheid neemt de schellen van de ogen weg en ontsluit de ogen des geestes met een verlicht verstand. Paulus kent waartoe Christus hem gezonden heeft om de ogen van Jood en heiden te openen en hen te bekeren van de duisternis en van de macht van de satan tot God opdat zij vergeving der zonden ontvangen en een erfdeel onder de heidenen door het geloof in Mij Hand. 26:18. De clausule door het geloof heeft betrekking op het voorafgaande zodat de betekenis deze is: Het geloof richt zich in eigenlijke zin op Christus omdat alle delen onzer zaligheid in Hem besloten liggen en het Evangelie ons beveelt ze nergens dan alleen in Hem te zoeken. Aldus Calvijn. Welk een lessen. Bijzonder voor ambtsdragers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen