Jozefs dromen

Dat Jozef Jakobs lievelingszoon was kunnen we volkomen begrijpen, toch? Er bestond voor Jakob maar een vrouw, Rachel, en zo hoort het ook. Hij had haar zo lief dat hij 14 jaren zonder loon voor haar werkte om haar zijn vrouw te kunnen noemen. Door bedrog kreeg hij ook Lea nog als vrouw, en daarbij nog twee, laten we zeggen, bijwijven, maar Rachel was zijn vrouw, de lust van zijn ogen, zijn liefste. Het is dan ook volkomen te begrijpen dat hij Rachels kind, Jozef, lief had, erg lief had. Misschien leek Jozef wel heel veel op zijn moeder. Het is echter niet goed geweest van vader Jakob om Jozef voor te trekken en anders te behandelen dan zijn andere kinderen. De andere jongens waren evengoed zijn eigen vlees en bloed. Als we dus lezen dat Jakob Jozef lief had boven zijn andere zonen moeten we hieruit opmaken dat Jakob dat liet merken en dat zijn andere zonen dat ook merkten.

Dat heeft wrijving gegeven en Jakob was de aanleiding. Zijn voorkeur voor Jozef kwam dus door zijn onvergetelijke Rachel, maar ook omdat Jozef een oppassende jongen was, maar ook nog eens iemand die de Heere vreesde. Dat herkende Jakob in Jozef. En bij zijn andere kinderen kwam hij geen Godsvreze tegen. Juist het tegenovergestelde. En het goddeloze gedrag van Jakobs zonen kwam Jozef ook te weten. Dat hij hun zonden doorvertelde aan vader Jakob zette bij de broers ook kwaad bloed.

Of we dat klikken moeten noemen? Misschien wel. Maar klikken is vaak hypocriet, je suggereert alsof je zelf beter bent en nooit zou doen wat die ander deed! Maar was dat bij Jozef zo? Wie de Heere leert vrezen, zeker als kind, gaat toch schrikken van de zonde? Ik zie het eerder als een teer geweten van een Godvrezend kind. Was Jozef zonder zonde? Beslist niet. Als we niet doen wat de goddelozen doen, wil dat niet zeggen dat ons hart beter is. Van ons aller hart geldt dat het boos is vanaf het prille begin, zie Genesis 8 vers 21 waar de grote Kenner van ons hart zegt dat het gedichtsel van ons hart boos is van onze jeugd af. Maar de vreze des Heeren bewaart wel voor het kwaad. Wat later in het huis van Potifar door Jozef getuigd wordt, als hij de intrigues van zijn bazin afwijst, leefde al vroeg in Jozefs hart. Ik neem het op voor Jozef, omdat ik het wil opnemen voor het werk van de Heere.

En dan die dromen! Die waren anders dan die van ons en Jakob en Jozef hebben dat geweten. Het was een middel waardoor God Zich openbaarde en sprak. Dat Jozef twee maal dromen kreeg met dezelfde strekking en boodschap was ook al een bewijs dat de Heere sprak! De geschiedenis heeft duidelijk laten zien dat de dromen van God waren. En natuurlijk sprak Jozef daar van. Natuurlijk kon hij daar niet van zwijgen.

Ook dit wordt door sommigen wel als trots uitgelegd, alsof Jozef aan het opscheppen was. Het gevolg van Gods spreken tot je ziel is echter altijd dat jij daarover ook gaat spreken. Hoort wat mij God deed ondervinden! Wel is het duidelijk dat Jozef nog niet geweten heeft van de betekenis van de dromen. Alleen was duidelijk dat een ieder zich straks voor hem zou neerbuigen, maar hoe dat zou gaan wist ook Jozef niet. Dat zou op Gods tijd duidelijk worden. De dromen waren van God; de geschiedenissen van vader Jakob getuigden er ook van. Jakob heeft de dromen van Jozef dan ook bewaard in zijn hart. Daartegenover valt de reactie van Jakobs zonen erg tegen. Zij gingen regelrecht tegen hetgeen God openbaarde in, zonder er zelfs maar over na te denken. Zo is nu de mens, die het Woord van God verwerpt! Hebben we dat in ons eigen hart al ontdekt? De broers gingen zelfs regelrecht tegen die dromen in toen ze Jozef eerst wilden doden, toen toch maar niet, en hem in de put wierpen, waar hij toch ook uiteindelijk sterven zou, en zeiden: wij zullen wel eens zien wat er van zijn dromen worden zal! Natuurlijk denken we bij deze ellendige geschiedenis aan de gang die de Heere Jezus moest gaan, toen ook Hij door Zijn broeders verworpen werd, uit een haat zonder enige oorzaak. Maar nu gaat het ons even over de persoon van Jozef. Zal hij helemaal niet trots geweest zijn en zich boven zijn broers verheven hebben gevoeld? Wie het mensenhart kent mag het antwoord geven, maar ik kan het niet uit de Bijbel opmaken dat Jozef zich uitdagend en trots gedroeg. Maar hij droeg toch dat mooie, veelkleurige overkleed? Wat had hij anders met dat geschenk van zijn vader moeten doen dan het aannemen en zich er mee kleden? Als de broers hem dit geschenk van hun vader van het lijf rukken en later, gedoopt in bokkenbloed naar hun vader sturen, kan ik me alleen maar verbazen over de liefdeloosheid en hardheid tegenover hun vader. Want zij wisten hoe lief hij Jozef had. Jozef was zijn vader gehoorzaam geweest en had zijn broers opgezocht om naar hun welstand te vragen. Vaderlijke zorg. En wat krijgt Jakob er voor terug? Hij wordt bedrogen door zijn kinderen. Ja, ik weet wel, bedrog was Jakob ook niet vreemd. Maar wat denk je van het gedrag van zijn zonen? Als ze hun vader zien rouwen proberen ze hem nog te troosten! Huichelaars. Ik ben niet jaloers op de broers. Wel op Jozef, al wordt hij slaaf en al zit hij jaren in de gevangenis. Want de Heere was met hem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen