Paulus. Woord ook voor nu!

Gods dienaren werken naar de wil van de Heere. Zij worden gezonden naar de plaats, zelfs plaatsen, waar zij moeten werken. De tijd en wijze is door de Heere bepaald. In het Oude Testament wordt daar al op gewezen. Zie de gang en plaats van de profeten. In het Nieuwe Testament schittert ook de leiding en zorg van de Heere. Het valt op dat de hoogte Profeet en Leraar gekomen is tot de aarde en dat Hij daarop gewerkt heeft. Hij predikte en verrichtte wonderen. Lijdend, betalend, verzoenend, verdienend voor zondaren. Hij is gesteld door Zijn Vader tot een Heere en Koning. Jezus Christus zal ook loon ontvangen op Zijn arbeid. Hij is de Heere en Koning van Gods uitverkoren Kerk. Heerser tot in alle eeuwigheid. Wat heeft Jezus niet gedaan op de avond van de opstandingsdag. Welk een woord sprak Jezus: Vrede zij ulieden; gelijkerwijs Mij de Vader gezonden heeft, zend Ik ook ulieden (Joh. 20:21). In Zijn Naam moet gepredikt worden bekering en vergeving der zonden onder alle volken, beginnende van Jeruzalem (Lukas 24:47). De inzet zien we duidelijk in het boek Handelingen en in de brieven. Terecht worden de Handelingen der apostelen genoemd naar de elven. Saulus van Tarsen wordt apart genoemd. Als Paulus ging hij de wereld en de gemeenten in. Saulus was een bijzonder wonder Gods. De grote vijand werd een vriend, een metgezel. Dit werd Saulus omdat de Heere hem gemaakt had tot een burger, tot een onderdaan. De drie-enige God verbond Zich aan Saulus en werkte in hem. Mede tot heil van zondaren, gemeente en medewerkers. Paulus werkte niet als een solist. Hij had medebroeders in de bediening. Een van hen is Timotheüs. Zelfs twee brieven heeft Paulus aan Timotheüs geschreven. Heeft Paulus Timotheüs voorgetrokken? Had hij voorliefde tot hem? Stond Timotheüs in zijn pastorale lijst bovenaan? Wanneer onder het lezen van getuigenissen door Paulus voorbij gezien wordt het soevereine werk des Heeren, komt men tot puur menselijke gedachten en uitspraken. Wat Paulus zegt heeft een vaste, blijvende plaats gekregen in Gods Woord. Het Woord wat wij bezitten. We kunnen wat lezen, zowel van Saulus als van Timotheüs. We bezitten zelfs twee pastorale brieven. Brieven van betekenis voor Timotheüs, maar ook voor de gemeente en voorgangers. Het schrijven is niet tijdgebonden. De brieven zijn veelzeggend en instruerend, ook voor onze tijd.

Door de voorzienige leiding hebben Paulus en Timotheüs elkaar gezien en gesproken. Vanaf het eerste uur is er een band ontstaan met rijke gevolgen voor elkaar en niet te vergeten voor de gemeenten. Wat we in de Schrift lezen, bevat ook veel voor nu. Er zou meer samenwerking en samenleving tussen Gods dienaren moeten zijn. De nood der tijden roept daarom. Aan die roep dient gehoor gegeven te worden. Paulus ontmoette Timotheüs op zijn tweede zendingsreis. De geschiedschrijver Lukas vermeldt de ontmoeting zo: En zie aldaar was een zeker discipel met name Timotheüs. Paulus had behoefte aan bijstand voor het missionaire werk. We kunnen aannemen dat het gebed tot de Heere Die zendt en geeft, steeds plaatsvond. De ontmoeting in Lystre deed veel. Paulus ontdekt in Timotheüs het werk van Gods Geest. Paulus ziet in Timotheüs een discipel. Een leerling. Een volgeling van Jezus. Begiftigd met bekwaamheden om in de dienst van Christus Jezus de Heere te staan. Timotheüs mag in de Schrift thuis zijn. Voordat Paulus symbolisch zijn handen ophief boven het hoofd van Timotheüs en Timotheüs meenam op de zendingsreis, wilde Paulus het oordeel van de broeders te Lystre en Ikonium weten. Calvijn schrijft: De voorzienigheid welke Paulus elders beveelt in acht te nemen, brengt Paulus in praktijk.

Tot blijdschap van Paulus geven de broeders een goed getuigenis. Leer en leven werden gesierd en beheerst door Godsvreze. Er was ook, zoals de Schrift zegt, een goed getuigenis van hen die buiten zijn. Er wordt op ons gelet. In het opschrift van de brieven wordt Timotheüs genoemd door Paulus zijn oprechte zoon in het geloof (1 Tim. 1:2). Mijn geliefde zoon (2 Tim. 1:2). Timotheüs is in geestelijke opzicht een wettige zoon van Paulus. De band die er mag zijn is een geloofsrelatie met God en Christus Jezus. Door God de Heere gewild en ontstaan door de levendmakende werking van de Heilige Geest. Zo ook de onderlinge geestelijke verwantschap. In Filipp. 2 schrijft Paulus in zijn aanbeveling van Timotheüs aan de gemeente van Filippi over de geestelijke zielsverwantschap en prijst Paulus Timotheüs om zijn inzet voor het Evangelie, samen met hem, als een kind met zijn vader (Filipp. 2:22). Paulus werd een geestelijke vader van Timotheüs. In woord en daad. Timotheüs was eensgeestes met Paulus. Timotheüs was Gods dienaar en medearbeider van Paulus. Een trouwe metgezel. Steeds in het gezelschap van Paulus. Ook in de gevangenissen. Johannes zegt: Wie uit God geboren is, heeft allen lief die uit God geboren zijn. Leeft dit bij ons? Wordt het gezien in gebed en daad?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen