Vereniging en Scheiding

Het gebeurt steeds weer: kerkmuren afbreken en tegelijk de eigen leden in de kou laten staan. Er zijn binnen de GKV meerdere gemeenten die revisie hebben aangevraagd over de besluiten rond de vrouw in het ambt. In Spakenburg vond recent een afscheiding plaats. Ds. Wiersma en een deel van de gemeente kunnen niet langer instemmen met de nieuwe koers van het kerkverband. Ik las de volgende opsomming van bezwaren:

Erkenning NGK en Kanselruil NGK; Gezamenlijke diensten met NGK; Verbod om te preken over MV en Ambt en NGK (!).

En verder nog de volgende symptomen:

- Geen regelmatige Catechismusprediking meer;

- Inrichting erediensten: eerbied en ontzag ontbreekt steeds meer (afnemend besef dat we de heilige God mogen ontmoeten);

- Nauwelijks nog Psalmen, een overdaad aan Opwekkingsliederen;

- De Tien Geboden zoals door de HERE zelf gegeven, wordt regelmatig vervangen door versimpelde omschrijvingen of zelfs helemaal weggelaten;

- Onvoldoende weerstand tegen evangelische tendensen (o.a. ambtsdragers die kerken bij Mozaiek);

- Ambtsdragers met eenmalige kerkgang (of die regelmatig ontbreken in de kerkdiensten);

- Beleid rond gasten aan het avondmaal;

- Weifelende houding om zonde te benoemen, daardoor ook steeds meer ontbreken van oproep tot bekering;

- Nauwelijks nog inzet van het middel van de tucht (rond thema’s als zondagsheiliging, huwelijk en echtscheiding, seksualiteit, enz.);

- Denken over de kerk (in afwijking van wat we daarover belijden in NGB-artikelen 27-29);

- Beleid m.b.t. het afkondigen van onttrekkingen bij overgang naar ander kerkgenootschap;

- Denken over de Bijbel (‘ieder zijn eigen waarheid’). Gemist wordt het buigen voor het bindend gezag van de Heilige Schrift voor leer en leven;

- Problematisering van de Bijbeluitleg (spreken over twee lijnen in de Bijbel; een te grote plaats toekennen aan de rol van de cultuur). (Overgenomen uit “Waarheid en eenheid”).

- Deze reeks komt ons bekend voor. Ik teken hierbij aan: wij gevoelen ons verbonden met de bezwaarden binnen de Vrijgemaakte kerk. Ik spreek dat met nadruk uit. Uit ervaring in gemeenten onder ons weet ik dat er nog steeds zeer Bijbelgetrouwe christenen leven in die kringen.

- Er is dus ook grote verontrusting over de toenadering tussen de beide genoemde kerken. Het blad “Nader bekeken” geeft daarover uitvoerige en gedocumenteerde voorlichting.

Dit alles brengt ook ons weer een koerswijziging. Onze kerken hebben ooit de samensprekingen met de NGK gestaakt, vanwege principiële bezwaren. Ter compensatie heeft onze Synode de contacten met de GKV versterkt en vernieuwd. Maar in de loop der jaren zijn de GKV geestelijk opgeschoven in de richting van de NGK. Zover dat nu een vereniging plaats vindt.

Dus gaat nu de deur zich nu ook sluiten naar de Vrijgemaakten. Ik zoek naar een voorbeeld. Stel: er zijn twee afgesloten gebieden in de natuur. In het ene deel leven leeuwen en beren, in het andere niet. In het ene gebied dreigt gevaar, in het andere ook wel, maar geen roofdieren. Nu slaat men een brug tussen beide terreinen. De leeuwen lopen nu overal. Beide regio’s zijn nu ontoegankelijk geworden. U begrijpt mij goed: ik bedoel hiermee geen mensen, maar dwalingen. Het wordt nog erger als we deze rovers tegenkomen in onze eigen achtertuin, of in onze eigen zielewoning! Leest u Johannes 10 er eens op na, waar we dezelfde aanduidingen vinden in de mond van Jezus. Te makkelijk geredeneerd?

We kunnen hier tegenoverstellen: we reiken eerst en ook de hand aan zovele Vrijgemaakten, zoals nu in Spakenburg, die zich niet kunnen verenigen met de nieuwe koers van de Vrijgemaakte Synode. We moeten eenheid zoeken met allen die zich stellen op de grondslag van Schrift en Belijdenis. Nu heeft de nieuwe gemeente in Spakenburg en elders andere gebruiken, maar de kern is duidelijk.

Inmiddels heeft de coronacrisis hard toegeslagen.

Wellicht heeft dit ook consequenties voor de Synode en hopelijk ook voor ons aller denken over de gevaren van deze eeuw. Het hierboven geschrevene vloeide uit mijn pen, toen de dreigingen nog niet zo sterk waren. Toch kun je je ook nu nog afvragen: welke crisis is ernstiger, de natuurlijke of de geestelijke? Ik kan dit artikel niet besluiten zonder mijn zorg en medeleven uit te spreken met zovele mensen, ook in onze kring, die risico’s lopen. Tegelijk geloof ik dat de Heere deze noden gebruiken wil, om de grote Heelmeester te zoeken en te vinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen