De andere kant van hemelvaart
“… en haar kind werd weggerukt tot God en Zijn troon.” [Openb. 12: 5b]. “… en de grote draak is geworpen (…) op de aarde.” [Openb. 12: 9].
De evangelist Lukas heeft ons de hemelvaart van de Heere Jezus in duplo bericht. Hij besluit er zijn evangelie mee. En hij begint er zijn tweede ‘evangelie’ mee, de Handelingen der apostelen. Beide keren beschreven vanuit het perspectief van hier beneden. Met de blikrichting omhoog. We zien ze als het ware verbijsterd staan, de discipelen. De Heere Jezus bracht Zijn discipelen naar de Olijfberg waar Hij hen zegende. En het geschiedde als Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde, en werd opgenomen in de hemel” [Luk. 24: 51]. Daar staan ze, de discipelen – de halzen en hoofden en ogen gericht ten hemel. “Gij Galilese mannen, wat staat ge en ziet op naar de hemel?”, aldus de twee engelen die er plotseling ook zijn.
In het boek Openbaring wordt ons hetzelfde heilsfeit verhaald. Het 12 e hoofdstuk begint met: En er werd een groot teken gezien in de hemel, namelijk een vrouw, bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. En zij was zwanger… Maar er was nog een ander teken, eveneens te zien in de hemel: een grote rode draak, hebbende zeven hoofden en tien hoornen… Die vrouw, ze baart een Kind. Haar Kind. Die ook de Zoon van God is. Maar dat laat die draak, beeld van de duivel, zomaar niet gebeuren. De draak staat vóór de vrouw. Met de bedoeling om het Kind te verslinden. Door heel de geschiedenis heen heeft de duivel het erop aangelegd om de komst van het Kind te verijdelen. Daar had hij steeds zijn handlangers voor: Farao, Amalek, Haman. En toen de Heere Jezus eenmaal geboren was, nam hij de wrede Herodes in zijn dienst. Maar steeds tevergeefs. Weliswaar is de Heere Jezus aan het kruis gehecht en gedood. Maar o wonder!, het sterven van de Zaligmaker werd juist de oorzaak van zaligheid. Wat de boze ten kwade had gedacht, heeft God ten goede gedacht.
In dit visioen van Openbaring 12 lijkt het wel alsof de duivel alsnog slagen zal. Hemel en aarde beweegt hij om het geboren Kind te vernietigen. Hij brengt zijn hele satansmacht in stelling om het bestaan en het werk van dit Kind te gronde te richten. Maar wat lezen we dan? Het Kind werd weggerukt tot God en Zijn troon! Waar wijst dat op? Op de hemelvaart van de Heere Jezus. De Zaligmaker wordt buiten het bereik van satan gebracht. Die heeft vanaf nu geen vat meer op Hem. Christus en Zijn heilswerk hebben nu een plaats in de hemel, in het onwankelbaar Koninkrijk van de Heere en Zijn Gezalfde. En daarom ook niet op Zijn Kerk. Wat waren de laatste woorden van de Heere Jezus tot Zijn discipelen, direct vóór Zijn diepe lijden? “In de wereld zult Gij verdrukking hebben. Maar hebt goede moed. Ik heb de wereld overwonnen!” [Joh. 16: 33].
Hemelvaart betekent: het heil van Gods Kerk is verankerd in de hemel. Het zitten van haar Koning aan de rechterhand van God is daarvan de garantie. En niet alleen dat. Johannes op Patmos ziet nog iets gebeuren. Als het Kind is weggerukt tot God en Zijn troon, ontstaat er strijd in de hemel. Twee legers komen met elkaar in botsing. Het leger van Gods engelen onder leiding van Michaël enerzijds en aan het leger van de draak met zijn engelen anderzijds. Wonderlijke beelden voor ons besef. Ze laten ons zien de immense krachtmeting die moest plaatsvinden om voor Gods Kerk de zaligheid te bereiden. Maar de machten van dood en duisternis hebben niet overwonnen. De legioenen van de Heere verslaan de draak en werpen hem met zijn engelen op de aarde. De satan – hij wordt definitief verwijderd uit de hemel. En al zijn trawanten met hem. Hij heeft geen toegang meer tot de troon van God.
Op diverse plaatsen in de Bijbel lezen we dat de duivel, de verklager der broeders, voor de troon van God verscheen om de kinderen des Heeren aan te klagen vanwege hun zonden, en om straf op die zonden te eisen. Hemelvaart zegt ons: na de overwinning van de Heere Jezus op de machten van duivel en hel, van zonde en dood – nu wordt de duivel de vrije toegang tot Gods troon ontzegd. In plaats van de aanklager van de broeders is daar nu de Middelaar Gods en der mensen. De Voorspreker van Zijn Kerk.
Onze Catechismus belijdt vrijmoedig: “… dat Hij ons ten goede daar is…” Zalig wie door een waar geloof aan Hem verbonden is. De duivel is als een bliksem op de aarde geworpen. Waar hij nog steeds pogingen aanwendt het werk van Christus en de kerk van Christus te gronde te richten. Maar het zal tevergeefs zijn. De vraag is wel: wie behoren wij toe?
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 mei 2020
Bewaar het pand | 12 Pagina's