Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paulus’ denken aan!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paulus’ denken aan!

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Overdenken is ons niet vreemd. Onze gedachten, bijzonder in onze tijd, staan niet stil. Onze tijd is hectisch. Gejaagd. Het tijdsbeeld is zelfs aangrijpend. Er zijn tijden, uren, momenten dat er het een of ander voor ons spreekt, ons treft of zelfs uit het verleden weer duidelijk voor de aandacht komt. Op dat puur menselijke worden we ook in de Heilige Schrift gewezen. We bemerken dit bij Paulus in de cel. Veel komt bij overdenking voor de aandacht. Wat de Heere nodig acht kunnen we lezen. Zijn gevoelsleven, zijn ondervindingen wil hij kwijt in de brief aan Timotheüs. Demas heeft Paulus verlaten. Een bittere teleurstelling. Paulus is door Demas in de steek gelaten. Op zich is dat erg, want voor Paulus was Demas een medewerker in de dienst van Gods Koninkrijk. Het aangrijpende, dieptreffende voor Paulus wijst hij aan in de bijzin: Demas heeft de tegenwoordige wereld lief gekregen. De wereld van nu. Daar ging Demas’ liefde naar uit. Paulus weet het en hij heeft erop gewezen dat de tegenwoordige wereld de wereld is die in het boze ligt.

Het afscheid nemen en verlaten, bewust en eigenzinnig komen ook nu voor. Het treft ouders, predikanten en gemeenteleden. Het van kerk veranderen is niet minder geworden. Of een leven zonder de kerk, zonder kerkelijk leven, zonder Bijbel en gebed. Van Crescens en Titus meldt Paulus dat zij eveneens zijn vertrokken. Hun gezindheid en mentaliteit weten we niet direct. We kunnen wel zeggen dat zij niet gelijken op Demas. We kunnen denken aan hun keuze.

Crescens ging naar Galatië en Titus naar Dalmatië. Zeker met het doel om daar het zendingswerk voort te zetten. Paulus wist naar welk land zij gingen en waarom. Paulus zal zeker over hun vertrek met hen gesproken hebben. Er is nog iets. Bij het missen van zijn benodigheden, zijn reismantel, zijn boeken en perkamenten en het verzoek aan Titus om die te brengen, komt Paulus voor de aandacht een onvergetelijk gebeuren. Paulus’ reismantel en de boeken lagen niet zomaar in Troas. Het was veroorzaakt door zijn arrestatie in Jeruzalem. We kunnen aannemen dat Alexander de kopersmid de Joden ophitste zich openlijk van Paulus en zijn medechristenen te distantiëren (Hand. 19:32-34).

Terecht las ik: Alexander kunnen we zien als het brein achter alle samenzweringen die ertoe leidden dat de apostel op een aanklacht van Joden uit Azië werd gearresteerd. (Hand. 21, 23vv.) en als gevangene kwam Paulus te Rome terecht. En dat zonder reismantel en boeken. Dit gebeuren doet Paulus denken aan Alexander zelf. Die was voor Paulus geworden een wolf in schaapskleren en zelfs meer: een satanskind. Aldus Calvijn. Alexander heeft mij veel kwaad aangedaan. Met woord en daden. Wat kan de satan zijn werkers inzetten als leden in de kerk tegen de kerk. Alexander was een rasechte Jood en is dat gebleven. Het oordeel, de wraakneming blijft niet uit. De Heere vergeldt een ieder naar zijn werken. Woorden en daden kunnen heel wat doen. Doeltreffen. Soms kan opkomen: ik zal dit, ik zal dat. Maar de Heere zegt: Wreekt uzelf niet, beminden, want Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, zegt de Heere (Deut. 32:35. Rom. 12:19. 1 Petrus 2:23). Alexander, die eerst een meeloper in het Evangelie was, werd een verwoede, bewuste en slimme tegenwerker. Veel kwaad had hij Paulus in zijn werk aangedaan. Moge de Heere hem vergelden naar zijn werken. Zijn tegenwerking behoort niet tot zijn verleden. Hij gaat ermee door. Wees op je hoede. Alexander is een groot gevaar voor de christelijke gemeente. Alexander heeft het gemunt op de Evangelieverkondiging in de gemeente. Het Evangelie verduisterend en zelfs verder. Alexander heeft onze woorden tegengestaan. Met ‘onze woorden’ bedoelt Paulus niet zijn woorden alleen, maar hij bedoelt de woorden van alle dienaren van Christus.

De apostolische prediking was het doelwit van Alexanders’ verzet. Ook vandaag is er sprake van dat verzet. Er waait een geest van: geen vrees voor hel en satan als een engel des lichts. Paulus kan nog een zaak niet vergeten. Het verschijnen voor het gerecht van de keizer hield onder meer in het getuigenis, het verantwoording afleggen voor het gericht. Er deed zich toen een pijnlijke zaak voor. Er was niemand om Paulus bij te staan en om getuige te zijn en voor Paulus goede woorden te spreken. Paulus stond alleen in de rechtszaal. Moederziel alleen. Een pijnlijke, dieptreffende zaak voor Paulus. Opnieuw gebruikt Paulus het woord verlaten. Paulus gevoelt zich in de steek gelaten. Paulus heeft iets gekend van wat Christus ten volle gekend heeft op Zijn lijdensweg en op Zijn kruisweg. Verlaten van al Zijn discipelen. Er was zelfs een vluchten bij Jezus vandaan. Geheel alleen kwam Jezus voor Zijn rechters te staan. Wat er met Paulus gebeurde deed hem schrijven: Het worde hem niet toegerekend (2 Tim. 4:16).

Paulus denkt nu niet aan vergelding, maar aan vergeving. Paulus bidt als het ware: Moge het hun niet worden aangerekend. Paulus leefde ongetwijfeld bij het eerste kruiswoord van Jezus Christus: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Onvergetelijk was voor Paulus het gebeuren met Stefanus. Zijn bezwijken onder de steniging.

Paulus had de Godsgezant, bloedend aan alle kanten, zien neervallen.

Openlijk beleed Paulus dat hij een welgevallen had in Stefanus’ steniging en dood. Paulus wist zich betrokken bij het hele proces en het ontzettende gebeuren. Paulus bewaarde niet zomaar de kleding van de stenigers (Hand. 7:59). De laatste woorden van Stefanus liggen in het denken van Paulus gegrift: Heere, reken hun deze zonde niet toe. Uitgesproken met luide stem. Het gebed van de eerste martelaar uit de Pinksterkerk voor zijn beulen. Dit gebed was verhoord in het leven van Paulus. Paulus was een navolger van Christus. En daarom nu vergeving voor de houding van de broeders.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 augustus 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Paulus’ denken aan!

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 augustus 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's