Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geestverwantschap

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geestverwantschap

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Al eerder had ik het over het profetisch verstaan van de tijdgeest. Dat berust op het waarnemen van signalen om ons heen. Deze signalen waarnemen en tegelijk ook duiden en wegen vanuit het Woord. Gelukkig gebeurt dat nog wel.

Ik las een artikel van Ds. A. J. Mensink, die een lezing hield voor aankomende theologiestudenten. Twee opmerkingen hieruit wil ik u graag doorgeven. Hij gaf allereerst uiting aan zorg over een zeker “Christomonisme” dat in kringen van de Hervormd Gereformeerden lijkt door te dringen. Hij doelde op een Christusprediking in Barthiaanse stijl. “De prediking van de verzoening is meer dan zeggen dat Jezus voor onze zonden gekruisigd is en dat wij dat vooral mogen geloven als een feit om dankbaar voor te zijn. Dan wordt het spanningsloos en kleurloos.”

Wat Mensink hier aangeeft, is herkenbaar. De Persoon en het werk van Christus wordt dan losgemaakt van de trinitarische setting; de Drieëenheid wordt versmald tot de ene arbeid van Jezus. In feite neigt het zo naar algemene verzoening. Aan Gods kant is eigenlijk alles al in orde, maar dat hangt dan af van het geloof van de mens. God heeft al voor ons gekozen, nu moeten wij voor Hem kiezen.

Christus echter kwam om ons met God te verzoenen. De Vader staat centraal in de prediking van Jezus. Leest u maar het Johannes evangelie. Het geloof is niet maar een reactie vanuit de mens, maar een werk van de Heilige Geest. In feite wordt de zondaar geheel op zichzelf teruggeworpen, als dit verzwegen wordt.

Er is moed voor nodig om dit te zeggen. Er zullen ongetwijfeld stemmen opgaan die vinden dat deze opmerkingen te ver gaan. U weet het wel: Mag je dat nu wel zeggen? Oordeel je zo niet? Het is echter heel nuttig dat dit gezegd wordt. Het is een kwaal die niet alleen in kringen van de Gereformeerde Bond voorkomt. Ook wij kunnen ons deze woorden aantrekken. Er is vele jaren een nauwe verbondenheid geweest met de prediking in de GB (Gereformeerde Bond) en onze kerken. Zaken als verbond en verkiezing gaven tussen beide richtingen vrijwel geen verschil. Ik denk dan aan predikanten als Cirkel, Vermaas, van Sliedregt, Blok, Tukker e.a. Zij spoorden met veel preken in onze kerken. Als nu in kringen van de GB deze verschuivingen plaats vinden, moeten ook wij ons op deze punten onderzoeken. In grote delen van onze kerken horen we dezelfde geluiden. Maar wat dan nog erger is, de hoorders onderscheiden dit niet vanwege een gebrek aan dogmatische en persoonlijke kennis.

Ik kan nog verder gaan. Ook ter rechterzijde kunnen we deze visie tegenkomen. Mij werd laatst gevraagd door en broeder ouderling, hoe wij moeten denken over een jongerenbeweging als Heart Cry. U kunt het meemaken dat door rechtzinnige voorgangers aldaar juist sterk afstand wordt genomen van “de prediking” zoals deze zou klinken vanaf sommige refo-kansels. Men bedoelt dan die preken waarin de rechte prediking doorklinkt, zoals bijvoorbeeld de Heidelberger ons deze voorstelt in het patroon van ellende, verlossing en dankbaarheid.

Ongetwijfeld bestaat er een lijdelijke voorstelling in sommige kringen en gemeenten, waarin ook de volle raad Gods niet voldoende doorklinkt. Ik kan erin komen dat men daartegen waarschuwt. Maar men kan zo doorslaan naar een ander uiterste. Daaraan bezondigen we ons allen op zijn tijd. Dat doorslaan gebeurt daar waar uiteindelijk de mens de doorslag moet geven. Hiermee wil ik stellig geen absoluut oordeel uitspreken over alles wat in kringen van Heart Cry gezegd wordt. Maar deze eenzijdigheid is geen zeldzaamheid. Dat moet voorzichtig maken.

Dit hangt dan ook samen met wat hier door Mensink wordt gesignaleerd. Wij kunnen onszelf niet redden; wij kunnen niet door een verandering van visie zo maar versneld ons behoud bewerken. Het blijft een werk van de Drieenige God, Die natuurlijk ook de zondaar daarbij inschakelt.

Er werd door Mensink nog een opmerking gemaakt, die hout snijdt. Predikanten kunnen zich concentreren op de hoofdzaak en menen dat allerlei bijzaken er dan verder niet zo toe doen. Ook met dit verschijnsel zijn we genoeg bekend. Als je de kern maar hebt, dan zijn andere zaken maar schermutselingen op de zijlijn. Denk eens aan ethische vragen, zoals huwelijk en seksualiteit. Of aan de besteding en invulling van de zondag; of aan liturgische vormen, waarover verschil van mening bestaat. Mensink noemt zelf ook nog: tucht en Avondmaal, de plaats van de vrouw in de kerk. We betreden hier wel een moeilijk terrein. We worstelen allemaal met het bepalen van deze vraagstukken. Er bestaat inderdaad een Christelijke vrijheid. In veel onderwerpen zullen christenen elkaar moeten vrijlaten. Maar er ontstaat met deze redeneringen wel wildgroei. Laat ik ter afwisseling maar eens zaken noemen als echtscheiding en samenwonen. Daar geeft de Schrift toch wel duidelijke lijnen aan. Het is onvoorstelbaar als we zien hoe kerkelijke gebruiken rond de kerkdienst zich wijzigen. En waar dat op grote schaal gebeurt, is ook de kern van de boodschap van kleur verschoten.

Zo heb ik u iets doorgegeven van behartigenswaardige opmerkingen die in kringen van de GB gemaakt worden. Ik ben er blij mee en ik voel me daaraan verwant.

De volgende dag maakte ds. L.J. Geluk op dezelfde conferentie opmerkingen in dezelfde geest: “Veel van wat Berkhof noemde als zwak in de midden orthodoxie, wordt nu aangetroffen in de GB, zoals het druk zijn met allerlei activiteiten en de matte inhoud van de prediking. Deze draagt soms een bijna midden orthodox karakter.” Ds. G. Boer merkte indertijd op: Waar men eindigt, begint het pas. Het grote bezwaar is dat dit alles niet berust op een dieper doordenken van Bijbelse begrippen. Als we eerlijk zijn moeten we erkennen dat dit regelrecht een aansluiting is aan de geest van deze tijd. De Bijbelse gegevens worden net zo lang omgevormd, tot er een heel ander geluid ontstaat.

We zijn genaderd tot het moment waarop we kunnen en moeten spreken van een Gereformeerde Bond binnen de CG-kerken. Zover is het nog niet. Maar als het zover komt, moeten we ons maar niet laten voorstaan op mooie uiterlijke namen. Het gaat om de kern van de zaak, die hoofdzaken en bijzaken omvat. Gelukkig mag er ook anderzijds verwantschap gevoeld worden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 september 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Geestverwantschap

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 september 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's