Meditatie

Het gaat in de tekst om ‘de dochter Sions’. Één van de namen voor het volk van Juda.

Waarom wordt ze hinkende genoemd? Wel, dan moeten we terug naar Jakob, de eerste hinkende in de Bijbel. Hij was een man die de Heere vreesde. Maar ook een man die in zijn leven vaak is afgedwaald. Hij heeft het zovaak zelf voor elkaar willen brengen. Maar dan gaat God in Pniël met hem afrekenen. Dan ontstaat die worsteling. En dan vergeeft de Heere hem. Maar de Heere raakt ook die zenuw aan. En zo moet Jakob voortaan inleven dat zijn eigen krachten gebroken zijn. Het hinken is een teken van zijn sterven aan zichzelf.

En zo worden de nazaten van Jakob getekend. Als hinkenden. Het volk van Juda was van de Heere afgeweken. En Hij had gezegd dat Hij komen zou met het gericht. En nu zegt Micha dat het oordeel van de ballingschap komt. En het grootste deel van het volk gelooft het niet. Maar er is een overblijfsel, dat tot inkeer zal komen en dat zijn schuld zal beleven en belijden. Dat zijn die hinkende mensen waarover Micha het hier heeft. Die net als vader Jakob voortdurend herinnerd worden aan hun onwaardigheid en onbekwaamheid. Die het sterven aan zichzelf moeten inleven. Geen sterke krachtige mensen die ongeschonden uit de strijd tevoorschijn komen. Maar hinkend.

Dat is iets wat we door heel de Bijbel terugvinden. Bijvoorbeeld in Jeremia 31. Waar de nadruk ligt op het zwakke en het gebrokene. Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren… Het zijn mensen die net als Jakob na Pniël iets beseffen van de gebrokenheid van hun leven, van hun zonde, van hun afhankelijkheid van de Heere.

Zo krijgen de woorden van de tekst ook betekenis voor vandaag. Wat voor mensen zijn dat die behoren tot het volk van God? Dat zijn mensen die iets weten van dat hinkende leven uit Micha 4. En van dat wenende en smekende leven uit Jeremia 31. Die hebben het vaak niet makkelijk. Want dan staat er dat de Heere de hinkenden geplaagd had. In de context wil dat zeggen dat de Heere de plaag van de ballingschap op hen gelegd heeft.

En de Heere legt ook nu nog op elk van Zijn kinderen een plaag. Hij kastijdt degenen die Hij liefheeft. Maar als Hij dat doet, dan is dat niet omdat Hij er lust in heeft. Maar Hij doet dat om ze tot inkeer te brengen. En dan moet de Heere een mens hinkende maken. Zoals een herder dat weleens moet doen bij een schaap dat een onverbeterlijke neiging heeft om weg te lopen. Dan breekt hij het pootje van zo’n schaap, zodat het niet meer goed uit de weg kan. Denk aan Paulus, die een doorn in zijn vlees had. Hij had ook zo’n hart als Jakob. En daarom moest hij afhankelijk gemaakt worden. Opdat hij zou mogen leven bij deze woorden: Mijn genade is u genoeg.

En dan zegt de Heere vervolgens ook dat Hij ze vergaderen zal. De Heere zorgt dat ook de hinkenden er zullen komen. Ze kunnen niet zo hard lopen. Ze hebben nauwelijks benen om te gaan. Maar u kent dat bekende gezegde wel: Ik hoef niet vooraan te staan, als ik maar mee mag gaan…

Zijn er die dat weleens in hun ziel zeggen? Kom, leg uw vinger dan eens bij deze belofte. Dat de Heere de hinkende zál verzamelen. Daar staat de drie-enige God garant voor.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen