Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Puriteinse emigranten (7)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Puriteinse emigranten (7)

De indianen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In een vorig artikel is aangestipt dat de verhoudingen tussen de Pilgrim Fathers en de indianen ongemakkelijk zijn. Hetzelfde kan ook gezegd worden van de koloniën die later zijn gesticht. Aan de ene kant geven de emigranten van meet af aan uiting aan hun verlangen om in Nieuw Engeland het evangelie te verspreiden onder de inheemse bevolking. Als gevolg hiervan wordt – weliswaar na geruime tijd - een begin gemaakt met de zending onder de indianen. Anderzijds is er ook al vroeg sprake van bloedige conflicten tussen de kolonisten en de inheemse bevolking die de onderlinge verhoudingen ingrijpend en langdurig verstoren.

De Pequot-oorlog

In 1636 ontstaat het eerste serieuze conflict met de indianen: de Pequot-oorlog. In dat jaar wordt John Oldham, een handelaar uit de Bay Colony, vermoord door bondgenoten van de Pequot. Deze stam terroriseert blanken en andere indianenstammen in de omgeving. Het bestuur van de Bay Colony stuurt een strafexpeditie uit om de dood van Oldham te wreken. De troepen uit de kolonie verwoesten verschillende indianendorpen en ook de oogst die op het veld staat. Dat veroorzaakt grote woede bij de Pequot die op wraak loeren. In april 1637 voeren zij een verrassingsaanval uit op een groep kolonisten die aan het werk zijn bij een nederzetting aan de oever van de Connecticut rivier. Negen mannen worden gedood en twee meisjes gevangen genomen. De gezamenlijke koloniën verklaren nu de oorlog aan de Pequot. Zij rekruteren een leger van 90 man dat rond 15 mei samenkomt in Hartford om hun expeditie te beginnen. Bij die gelegenheid preekt Hooker om hen aan te moedigen. Zijn tekst is: ‘Alleen zijt tegen de Heere niet wederspannig, en vreest gij niet het volk van dit land, want zij zijn ons brood; hun verdediging is van hen geweken, en de Heere is met ons; vreest hen niet’ (Num. 14 : 9 EV). De manschappen varen vervolgens langs de kust voorbij het gebied van de Pequot en trekken landinwaarts. Zo komen zij achter het eigenlijke gebied van hun vijanden zonder dat deze het merken. Op een gegeven moment lukt het hen vlak voor de dagenraad een van de belangrijkste forten van de Pequot te omsingelen. Zij vallen het aan en steken het in brand Hierop raken de Pequot in paniek en velen vluchten het vuur in, waarin zij jammerlijk omkomen. Uiteindelijk wordt heel het fort uitgemoord en er weten nog geen vijf indianen te ontkomen. Als de soldaten terugkeren, worden overal in de koloniën dankdiensten gehouden voor de overwinning. Maar die wordt diep overschaduwd door de gruwelen van de moord op de indianen en door wat daarop volgt. Sommige soldaten brengen namelijk bloederige oorlogstrofeeën naar het hof in Boston als ‘bewijsstukken’ van hun overwinning: afgehakte handen en hoofden van verslagen indianen. Zo wordt heidense indiaanse wreedheid beantwoord met ‘christelijke’ Engelse wreedheid en die spiraal van wreedheid zal vele jaren blijven voortbestaan…

John Eliot

Eigenlijk duurt het erg lang voordat men in de koloniën het zendingswerk onder de indianen ter hand neemt. Dat is schrijnend omdat het oude zegel van de Bay Colony een indiaan afbeeldt met uitgestrekte armen die zegt: ‘Kom over en help ons’ (Vgl. Hand 16 : 9). De eerste zendeling onder de indianen is John Eliot (1604–1690) een oud-leerling van Hooker. In 1631 emigreert hij naar Nieuw-Engeland en wordt het jaar daarop predikant in Roxbury in de buurt van Boston. Ondersteund door zijn gemeente en collega-predikanten begint hij in 1646 te preken in indianendorpen in Nonantun en andere plaatsen. Zijn eerste preken houdt hij met behulp van een tolk, maar de indianen reageren daarop onverschillig of spottend. Langzaam komt er verandering: een aantal indianen komt tot bekering. In de ‘tractaten’ die Eliot in de loop van de jaren rondstuurt, staan ontroerende getuigenissen van indianen die tot geloof gekomen zijn. Velen van hen worden na enkele jaren ondergebracht in speciale indianendorpen die bekend staan als ‘biddende nederzettingen’ (Praying Towns). Hier kunnen bekeerde indianen (Praying Indians) als christenen leven zonder voortdurend aan heidense praktijken te zijn blootgesteld en zich langzaam aanpassen aan de cultuur van Nieuw-Engeland. Het zendingswerk wordt vooral bekostigd vanuit het oude Engeland. Daar wordt namelijk een vereniging opgericht ‘voor de verkondiging van het evangelie in Nieuw-Engeland’, de allereerste protestantse zendingsorganisatie in de wereld. Mede door haar bijdrage kan het werk worden uitgebreid en wordt de Bijbelvertaling van Eliot – en zijn vertalingen van stichtelijke werken – in de Algonquian-taal gedrukt. Voor Eliot en de mensen om hem heen vormt de verwachting van een duizendjarig vrederijk een belangrijk motief voor het zendingswerk. Hij is er namelijk van overtuigd dat aan de wederkomst van Christus een duizendjaar durende bloeiperiode van de kerk voorafgaat. De bekering van de indianen is daarvan het voorspel of het begin. Aan het einde van zijn leven laat hij deze gedachten varen als veel van zijn zendingswerk te gronde gaat in bloedige indianenoorlogen...

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 november 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Puriteinse emigranten (7)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 november 2020

Bewaar het pand | 12 Pagina's