Prof. Van Der Meiden Over ‘Zien Op De Lijdende Borg’

Zien op Jezus

In de lijdensweken horen wij het rijke lijdensevangelie. Het blijft een grote weldaad dit Evangelie te beluisteren. Laten wij nooit vergeten dat Jezus leed als de Plaatsbekledende Borg. Hij is zonde voor zondaren gemaakt. Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld. De straf, die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Om de verborgenheid van deze openbaring te verstaan, dit te geloven, hebben wij de vernieuwende en verlichtende werking van Gods Geest nodig.

In de lijdensweken wordt de Borg voorgesteld in Zijn vernedering, in Zijn voldoening en in Zijn heilsverwerving. Ambrosius schreef een boek over ‘Het zien op Jezus’. In dat boek, vol rijke gedachten, wijst hij reeds in het eerste hoofdstuk op de heerlijkheid van de Borg, Jezus Christus, de Heere. Het heerlijkste onderwerp waarover geschreven kan worden, is Jezus Christus.

Augustinus roemde de welsprekendheid van Cicero, maar zijn werken zijn niet zoet, want de naam van Jezus wordt er in gemist. Bernardus vond geen smaak in werken, waarin de naam Jezus gemist wordt.

Velen lezen romans, waarin allerlei vuil wordt opgehoopt, of een allermagerste godsdienst wordt voorgesteld. Maar de naam Jezus wordt er in gemist. Het lijdensevangelie heeft er geen plaats in. Je leest niets over het ontdekkende woord voor de zondaar, die van nature onbesneden van hart is. Er is geen zoetheid der zaligheid in.

Geestelijk voedsel

Satan is genoemd de martelaar der verdoemden. Jezus is de Man van Smarten, Die verlost van vloek en hel. Jezus Christus en Dien gekruisigd, is het geestelijke voedsel voor de goddeloze zondaar, die zichzelf kent, weet wat de breuk der zonde betekent en de droefheid naar God beleeft. In de kennis van die lijdende Borg is een uitnemendheid boven elke andere kennis van de gehele wereld, schrijft Ambrosius. Er is niets zo aangenaam en troostrijk, niets dat meer moed en leven geeft, dat de ziel krachtiger opwekt en gerust stelt.

Wij geven hier een hele zin van Ambrosius: ‘Christus alleen is het geheel en al van ’s mensen gelukzaligheid; een Zon om te verlichten, een Medicijnmeester om te genezen, een vurige Muur om te beschermen, een Vriend om te vertroosten, een Parel om hem te verrijken, een Ark om hem te dragen, een Rots om in de droevigste verdrukkingen hem te ondersteunen’.

Gelovig zien op de lijdende Borg

Dat alles is veel, heel veel. Maar in de lijdensweken zien wij op de Vloekdrager, die voor ons een vloek geworden is. Dat is ALLES. Op Hem moeten wij leren zien, met ‘schreiende ogen’ (Psalm 141). Het langzame aanzien van de natuurlijke zon, maakt onze ogen verduisterd en onze aangezichten zwart, zegt Ambrosius. Maar wanneer wij zien op Jezus zullen onze ogen klaarder en onze aangezichten schoner worden, aangezien het licht der ogen het hart verblijdt (Spreuken 15: 30).

In de woestijn mochten eens de Israëlieten, die van slangen gebeten waren, zien op de verhoogde slang en zij werden genezen. Alleen maar zien op die stang, waar de vervloekte hing. De vloek werd weggenomen. Het grote sterfbed werd een veld der opstanding.

De moordenaar aan het kruis zag op de Gekruisigde Borg, op de Vloekdrager en hij ging het paradijs der eeuwige heerlijkheid in. De genade van dat geloof hebben wij ook in de lijdensweken nodig.

Uitgaande daad en wederkerende daad van het geloof

De oude theologen spraken wel eens van een actus directus en een actus reflectus. De eerste (de actus directus) is de handeling van het geloof, die de begenadigde zondaar beoefent, wanneer hij vlucht tot Christus, ziet op Christus. Dan zal hij, zoals de moordenaar aan het kruis, schuld belijden, en bidden: Heere, ontferm U mijner, gedenk mij.

Bij de actus reflectus denken wij aan de begenadigde zondaar, die antwoord ontving, zoals de moordenaar aan het kruis antwoord ontving. Zoals de zondares antwoord ontving. Zij keerde terug met de wetenschap dat haar zonden vergeven waren. In vrede ging zij nu haar weg. Dan wordt de vrucht genoten van wat Jezus Christus verworven heeft.

Dan weten wij persoonlijk: voor mij heeft Hij dat alles geleden en dat volle heil verworven. Wij kunnen dan meezingen: ‘De straf, die ons de vrede brengt, Heeft Hij aan ‘t Kruis geboet’.

Levend geloof, dat gedurig geestelijk gevoed wordt door de Heilige Geest hebben wij nodig, om recht te beoefenen de actus directus en de actus reflectus van het geloof. De Heere geve ons die weldaad veel in de lijdensweken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen