Ambtsdrager in Coronatijd (6)

Hoe kun je als ambtsdragers in deze Coronacrisis je ambt en plicht getrouw verrichten tot Gods eer? En wat is dan een Godzalig leven waartoe iedere ware christen wordt geroepen?

Het eerste waar Paulus de Efeziërs op wijst, is om in alle ootmoedigheid te wandelen. Vervolgens wijst hij op een tweede deugd: die van de zachtmoedigheid. Om daar in één adem de lankmoedigheid aan toe te voegen. Wat is die Bijbelse lankmoedigheid en hoe wordt dat in deze Coronatijd zichtbaar?

Gods geduld

Als de HEERE aan Mozes verschijnt, maakt Hij Zijn Naam bekend: ”HEERE HEERE, God, barmhartig en genadig; lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid. (Ex. 34:6)” God zegt van Zichzelf dat Hij lankmoedig is: niet snel toornig. Hij is traag tot toorn. Deze houding behoort dus tot Zijn wezen. Om stil van te worden…

Van alle apostelen is het Paulus geweest die in zijn apostolische brieven het meest spreekt over Gods lankmoedigheid. Wat horen we zijn diepe verwondering doorklinken als hij een brief aan Timotheüs schrijft: ”Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben. Maar daarom is mij barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijn lankmoedigheid zou betonen. (1 Tim. 2:15-16).” Zou Paulus dat onbewogen hebben kunnen opschrijven? Onmogelijk. De grootheid van Gods lankmoedigheid is onpeilbaar. Dat geldt vóór, maar niet minder ná de bekering. Wat kan God onnoemelijk veel verdragen!

Gods lankmoedigheid spreekt dus van Zijn geduldig wachten, waarmee Hij de Hem tegensprekende zondaren verdraagt. God volhardt in het oefenen van geduld. Maar laten we ons daardoor nooit in slaap laten sussen: Zijn lankmoedigheid komt niet in mindering op Zijn rechtvaardigheid. Integendeel! Dat maakt Zijn rechtvaardige straffen bij het verachten van Zijn lankmoedigheid des te ernstiger. ”Of veracht gij de rijkdom Zijner goedertierenheid en verdraagzaamheid en lankmoedigheid, niet wetende dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt? (Rom. 2:4)”

Ons (on)geduld

Zo wijst lankmoedigheid ons op een toestand van innerlijke rust, waarbij er ondanks tegenstand tóch geen sprake is van enige klacht of irritatie. Wordt er niet juist in deze tijd zowel binnen als buiten de kerk een extra beroep gedaan op onze lankmoedigheid? Om te volharden onder allerlei moeite en tegenstand. Om geduld te blijven oefenen, terwijl we worden geconfronteerd met allerlei soms zo tegenstrijdig ogende zaken. Maar wat is dan de weg die de HEERE ons wijst? Gelijk in de pen klimmen – zonder eerst onze handen te vouwen? Gelijk de telefoon pakken – zonder eerst de Schriften te openen? Gelijk ons oordeel klaar te hebben – zonder eerst anderen te bevragen welke worstelingen er aan bepaalde beslissingen of uitspraken vooraf gingen? Maar… ”de liefde is lankmoedig (1 Kor 13: 4).”

Een geheiligd geduld is noodzakelijker dan ooit. Maar niet zonder reden wordt de lankmoedigheid in het Nieuwe Testament meer aan God de Vader en Christus toegeschreven dan aan mensen. De lankmoedigheid hebben wij dan ook beslist niet van onszelf. Maar wie het zelf iedere dag in alles moet hebben van Gods genadige lankmoedigheid, zou die ook niet veel kunnen verdragen van anderen? En zo is het juist Gods Geest die hen deze lankmoedigheid wil schenken. ”De lankmoedige is groot van verstand, maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid. (Spr. 14:29)” En: ”De lankmoedige is beter dan de sterke, en die heerst over zijn geest, dan die een stad inneemt. (Spr. 16:32).”

De lankmoedigheid waar Paulus op wijst, ligt dus verankerd in Gods lankmoedigheid. Daarvoor gaf God Zijn Zoon over in handen van niet-lankmoedige vijanden, die dachten het gelijk aan hun kant te hebben. En daarvoor gaf Gods Zoon Zijn leven. En op grond van het vernieuwende werk van de Heilige Geest in zondaren kan Paulus oproepen om lankmoedig te zijn. Door diezelfde Geest worden we ook vandaag lankmoedig. Niet alleen ten opzichte van hen die hetzelfde denken als wij. Mensen die je graag mag. Maar ook -en misschien wel juíst- ten opzichte van mensen die anders denken.

En wat moet er dan gebeuren juíst in een tijd waarin de gezonde leer niet meer wordt verdragen? ”Predik het Woord; houd aan tijdelijk en ontijdelijk; wederleg; bestraf en vermaan. Niet ophouden om te vermanen! Maar hoe? ”In alle lankmoedigheid. (2 Tim. 4:2)” Daarover schrijven de kanttekeningen: ”Dat is, zonder hevigheid of bitterheid, verdragende geduldig der mensen onverstand en onbescheidenheid.”

Zo lankmoedigheid bewijzen jegens allen, dát is genade! Dat is dus maar niet een kwestie van tot tien tellen. Maar van bidden om Gods Geest. En in die weg komt God aan Zijn eer. En schenkt Hij Zijn zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen