Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Bidden met de pet op

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bidden met de pet op

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik heb niets tegen een baseballpet. Het kan een nuttig attribuut zijn om hoofd en ogen tegen de zon te beschermen. Maar soms verwens ik dat ding, of beter gezegd de drager. Wat bezielt iemand om in een restaurant met zijn pet op zijn maaltijd te verorberen! Of om ermee naar de kerk te komen? Vroeger droegen de mannen allemaal een hoed of pet. Maar in de kerk en ook thuis bij het bidden zetten ze die altijd af. Ik hoorde trouwens van gevangenisevangelist Willem den Hertog eens een mooi verhaal. Veel gevangenen dragen zo’n petje en Willem had er eens vanuit de Bijbel iets van gezegd dat ze die tijdens het bidden ophielden. Dus dat deden ze toen niet meer. Maar één zo’n kerel zei later: ‘Willem, ik bid soms meer met mijn petje op dan met mijn petje af.’ Hij gebruikte onwetend een hele oude uitdrukking. Daarmee bedoelde iemand vroeger dat hij niet altijd de gelegenheid had om zich voor een gebed terug te trekken, maar onder het werk een ‘schietgebedje’ deed, zoals we dat noemen. Zulke gebeden komen we in de Bijbel ook tegen.

Jona had er aanvankelijk helemaal geen zicht op dat hij gered zou worden. Dat geloof kreeg hij later wel, zoals we uit zijn gebed kunnen lezen, maar aanvankelijk dacht hij dat hij zou sterven. Hij noemt de vis in vers 2: ‘de buik des grafs’. Jona wist eerst nog niet dat hij gered zou worden, die vis kon zijn graf worden. En wat doet Jona daar dan in die vis? Hoe brengt hij zijn dagen door in die vis? In de buik van het graf? Hij bidt.

Mensen bidden op de vreemdste plaatsen en de vreemdste momenten soms het meest vurig. Want als er maar nood is, kun je op elke plaats bidden. Al zien de mensen niet dat je bidt, maar wat kan er een zuchten zijn naar de hemel. Kijk eens naar Nehemia, hij was bezig met zijn werk, hij stond naast de koning Arthasasta. En Nehemia was verdrietig, omdat hij dacht aan zijn volk in de ballingschap, en aan de tempel die verbrand was en het land dat verwoest was. En de koning zag dat en vroeg waarom Nehemia zo droevig keek. En dat mocht niet in de buurt van de koning. Iemand die in de buurt van de koning droevig keek, die werd onmiddellijk gedood! En toen de koning vroeg wat er aan de hand was, toen steeg er uit Nehemia’s ziel een onhoorbaar gebed op: Toen bad ik tot God van den hemel (Nehemia 2:4).

En zo kan het ook in ons leven zijn. Terwijl je in de spreekkamer van de dokter zit. En je krijgt te horen wat er met je aan de hand is. Dat je onhoorbaar zucht tot de Heere. Of dat je in de kerk zit te luisteren naar de preek. En dat er een gebed opstijgt naar de hemel.

Jona bad tot de Heere. Dat bewijst dat Jona terug is op het rechte pad. Dat hij weer op zijn plaats is. Want Jona bad niet meer. Dat is wel duidelijk uit hoofdstuk 1. Toen al die heidenen hun goden aanriepen, toen lag Jona te slapen. En toen Jona wakker werd, ook toen ging hij niet op zijn knieën, ondanks het dringende verzoek van de opperschipper. En dat was allemaal het gevolg van die ongehoorzaamheid. Ongehoorzaamheid en ongelovigheid leidt tot biddeloosheid.

De welstand van het geestelijke leven is af te lezen aan het gebedsleven. Als er geen gebedsleven is, dan staat het er niet best voor. Of we kennen geen genade, of we zijn verachterd in de genade.

En Jona had in hoofdstuk 1 geen geloof en geen gebed. Dat was allemaal afwezig.

Maar in hoofdstuk 2 is het eerste wat we lezen, dat Jona weer bad. Jona krijgt de Heere weer nodig. En dan is er hoop. Als dat van een mens gezegd kan worden, zoals de Heere het van Saulus van Tarsen zei. Ziet, hij bidt, zij bidt.

En waar leer je dat nu? Nou, de Heere gebruikt daar nogal eens wegen van moeite en verdriet voor. Wegen van ziekte en van rouw. Door een mens in de benauwdheid te brengen wil de Heere een mens uitlokken om tot Hem te roepen.

En dan bidt je vaak op de vreemdste plaatsen, onhoorbaar en onzichtbaar.

Met de pet op.

Ken jij dat ook?

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 april 2021

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Bidden met de pet op

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 april 2021

Bewaar het pand | 12 Pagina's