Lezen in de brief aan de Hebreeën (10)

Ernstige woorden klinken er in hoofdstuk 4 van de Hebreeënbrief. De apostel waarschuwt de lezers van zijn brief voor de mogelijkheid dat de belofte van het ingaan in de rust voor hen niet in vervulling zal gaan. Als ze namelijk door ongeloof ‘achterblijven’ [4: 1]. Toch klinkt er in datzelfde verband ook een woord van troost en bemoediging: “Er blijft dan een rust over voor het volk van God” [4: 9]. God Zelf staat er garant voor dat de Zijnen de eeuwige sabbatsrust zullen ontvangen. Maar direct daarop laat hij toch weer een vermaning horen. Met opnieuw een verwijzing naar Israël in de woestijn: “Laat ons dan ons benaarstigen om in die rust in te gaan. Opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle” [4: 11].

Het is een krachtige aansporing tot inspanning en ijver, te vergelijken met de oproep van vers 1: “Laat ons dan vrezen…” De schrijver roept op om alles op alles te zetten teneinde dit doel – het oord van rust - te bereiken. Misschien dat het ons wat al te activistisch in de oren klinkt, maar zo schrijft hij het toch echt, geïnspireerd door de Heilige Geest. Hij vermaant om niet ongelovig passief te blijven. Om de betrouwbare beloften van God toch niet te verachten, maar deze ernstig te nemen, alsook de bedreigingen, die niet minder welgemeend zijn.

De apostel acht het vervolgens nodig, om de sterke klem waarmee hij schrijft extra te benadrukken. Na alles wat al gezegd is, moeten de Hebreeën nog eens speciaal bepaald worden bij wat het Woord van God nu eigenlijk is. Wat betekent het als de Heere iets in en door middel van Zijn Woord zegt? Het valt op hoe plechtig en verheven dat hier omschreven is. Vijf eigenschappen van Gods Woord somt hij hier op. “Het Woord van God is (1) levend en (2) krachtig, en (3) scherper snijdend dan enig tweesnijdend zwaard. Dat Woord (4) gaat door tot de verdeling van de ziel en van de geest en van de samenvoegselen en van het merg, en (5) is een oordeler van de gedachten en de overleggingen des harten” [4: 12]. Het Woord Gods is dus levend, krachtig, scherp, doordringend en oordelend. Laten we op elk van die aspecten eens letten.

1] Het Woord van God is levend. Niet zonder reden gaat deze eigenschap voorop. Zojuist heeft de schrijver de Heere beleden als “de levende God” [3: 12]. Straks zal hij zelfs schrijven dat het vreselijk is om te vallen in de handen van de levende God [10: 31]. Welnu, het Woord van de levende God is een levend Woord. Het Woord dat uit Zijn mond uitgaat, zal niet vruchteloos terugkeren. Maar het zal doen wat Hem behaagt. Het zal voorspoedig zijn in dat waartoe Hij het horen laat [vergelijk Jes. 55: 11]. Dat geldt zowel Zijn beloften als Zijn bedreigingen.

2] Het Woord van de Heere is ook krachtig. Dat betekent hier: effectief, werkzaam, daadkrachtig. Denk niet, zo wil de schrijver zeggen, dat Gods Woord machteloos is. Het is vol van Goddelijke ‘energie’. Daarom blijft het niet zonder het effect dat de Heere voor ogen staat. Het geciteerde woord uit Jesaja laat dat ook al zien. Ook hier kunnen we weer denken aan twee tegengestelde uitwerkingen. Het is een kracht Gods tot zaligheid voor ieder die gelooft. Maar niet minder is het een kracht tot verderf voor wie Hem tegenstaat.

3] Vanaf de derde eigenschap gaat de apostel over tot het hanteren van beelden. Allereerst de vergelijking met een zwaard. Een vlijmscherp zwaard dat naar twee kanten snijdt. Scherper dan zo’n verdervend wapen is het Woord van God. De lezers van toen zullen gedacht hebben aan een offermes of een slachtmes. Voor ons ligt de vergelijking met het mes van een chirurg voor de hand. Het levende Woord van de levende God is geen strelend of vleiend Woord. Het wil niet aan de oppervlakte blijven. Het wil het diepste van het mensenhart blootleggen. Ook hier weer tweevoudig. Of tot redding en zaligheid: levendmakend. Of tot bestraffing en dreiging: dodend!

4] Ten vervolge hiervan: het Woord van God wil doordringen tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg. Met andere woorden: het wil elke verborgen ongehoorzaamheid en zonde ontdekken, aan het licht brengen. Het brengt scheiding aan tot op de raakpunten van mijn binnenste bestaan. Voor de Heere en Zijn Woord blijft niets van mij verborgen. We zijn geheel transparant voor Hem. Hij doorgrondt en kent mij geheel en al. Hij proeft mijn hart en mijn nieren. Hier worden we herinnerd aan de diepe woorden van Psalm 139: “Heere, Gij doorgrondt en kent mij…” Uitlopend op het gebed: “Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart. Beproef mij, en ken mijn gedachten. En zie, of bij mij een schadelijke weg zij, en leid mij op de eeuwige weg.”

5] Het Woord van God is ook een oordelend Woord. Gods Woord is ontdekkend, het ontleedt al de bedoelingen en gedachten van mijn hart. In de oorspronkelijke Griekse tekst wordt het woord kritikos gebruikt. De kritiek, het oordeel, van het Woord van God wordt op mijn leven losgelaten. Het ontmaskert al mijn verborgen intenties en de meest geheime drijfveren van mijn innerlijk. Geen wonder dan ook dat de apostel op deze handvol typeringen van Gods Woord vervolgt met: “Er is geen schepsel onzichtbaar voor Hem. Maar alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen van Hem met Wie wij te doen hebben” [4: 13]. Ja, wij allemaal…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen