De Heidelberger een geschenk van de Heere

De zorg voor de eeuwige Kerk is blijvend. De drieenige God, Vader, Zoon en Heilige Geest staan daar garant voor. Met nadruk heeft de Koning van de Kerk, de Herder van de Gemeente, gezegd: De poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen. Matth. 16:18. Voor het ontstaan, het bestaan en het voortbestaan van Zijn Gemeente, van Zijn Kerk, gebruikt de Heere de dienst van mensen. In het bevestigingsformulier staat zo kernachtig: Dat God onze hemelse Vader, willende uit het verloren menselijke geslacht een Gemeente roepen en vergaderen ten eeuwigen leven, gebruikt daartoe door een bijzondere genade de dienst van mensen die tot de dienst door de Heere verkoren zijn. Zij weten en belijden van harte: wat is de mens, wat is in hem te prijzen, dat Gij hem kent en gunsten wilt bewijzen. Wordt gehoord of gelezen van het werk van God drie-enig, dan is er instemming. De gouden draad van Gods liefde loopt door de kerkgeschiedenis heen. Dit doet veel. Van Calvijn las ik: in de Naam van God dank ik, Johannes Calvijn, dienaar van het Woord van God en de Kerk van Genève te zijn. Dat Hij mij, Zijn arm schepsel niet alleen genade heeft bewezen en nog in alle zonden en zwakheden verdragen heeft, maar ook, wat veel meer is dat Hij mij verleend heeft Hem te mogen dienen door mijn werk. Ik belijd te leven en te sterven in dit geloof dat Hij mij heeft gegeven aangezien ik geen andere hoop of toevlucht heb dan Zijn verkiezing waarop al mijn heil gefundeerd is. Ik verklaar dat ik getracht heb Zijn Woord onbevlekt te verkondigen en de Heilige Schrift getrouw te verklaren naar de mate van de genade die Hij mij heeft geschonken. Op 25 april werden deze belijdenissen door hem gedicteerd en vastgelegd in zijn testament. Opvallend. Een maand later, 27 mei 1564 stierf Calvijn op 54 jarige leeftijd. Calvijn ging heen stervend in de armen van zijn vriend, broeder en opvolger Theodorus Beza. De liefde van God is het die verbindt aan elkaar. Voor eeuwig. Vandaar wie de Heere vreest kent een band aan wat de kerkgeschiedenis geeft en vermeldt: er zijn rijke getuigenissen voor en na de tijd van de totstandkoming van de Heidelbergse Catechismus. De stad Heidelberg is om de Catechismus bekend geworden. Heidelberg is de bakermat van het geschrift. Het tijdsbeeld van het midden van de zestiende eeuw was niet rooskleurig. Ook niet op kerkelijk en religieus gebied. In april 1518 was Luther naar Heidelberg gekomen. Zijn werkwijze was goed en het had resultaat. Jongemannen werden door het contact met Luther voor de reformatie gewonnen. Onder andere Martin Bucer, de latere hervormer van Straatsburg. Men ging zelfs uitzien naar een reformatie van de kerk. Men ging verlangen naar een gereformeerde Kerk. De houdiing van de vorsten ten opzichte van dit streven was van betekenis. Hierin werd de goede hand van de Heere gezien. Onder de keurvorsten Lodewijk en Frederik II was dit niet zo sterk. Het kwam onder de regering van Otto Hendrik tot daden. De beelden werden verwijderd uit de kerken. De reformatorische prediking werd in ere hersteld. In 1577 kwam Melanchton naar Heidelberg om de universiteit te hervormen. Maar aan de inzet en de drang van Hendrik kwam vrij spoedig een einde. Na drie jaren geregeerd te hebben stierf hij zonder kinderen. Zijn neef, Frederik III, werd zijn opvolger. Frederik was een goed vorst. Een man die de Heere vreesde. Halve nachten bracht hij door met de bestudering van de Bijbel en van theologische werken. Hij kreeg de bijnaam Frederik de Vrome. Bekend is wat hij bad: Geef dat de Heilige Geest het Woord in ons make tot een levende kracht opdat het werk vrucht drage en de nieuwe mens in ons van dag tot dag toeneme tot Gods lof en tot bekering van de naaste. De inzet van Frederik was ook gericht op de totstandkoming van een Catechismus. Frederik liet twee theologen naar Heidelberg komen: Caspar Olevianus en Zacharias Ursinus. Beide zijn tot zegen geweest voor Kerk en universiteit. Zij zijn de opstellers van de Heidelbergse Catechismus geweest. Twee jongemannen. Nog geen 30 jaar. Rijk begaafd. Maar bovenal kennis van de drie-enige God tot zaligheid van een zondaar. Hartelijke liefde tot God de Heere, Zijn Woord, Zijn dienst en Zijn Kerk bezielde hen. Een levensvoorbeeld voor ons. Echt Bijbels. Sprekend was de indeling van de Catechismus: twee en vijftig zondagen. Voor elke zondag een zondagsafdeling. Over het schema ellende, verlossing en dankbaarheid is heel wat te doen, maar het is Bijbels. Neem de Romeinenbrief. Romeinen 1:18-3:20 gaat over de ellende van de mens. Hoofdstuk 3:21 tot hoofdstuk 11:36 roemen in de verlossing in Christus. De hoofdstukken 12-16 wijzen op de dankbaarheid. Sprekende teksten zijn ook Psalm 130: 3 en 4, Hosea 14:3, Rom. 7:24 en 25 en Efeze 5:8.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen