Wederom Geboren Worden (IV) – Uit de Artikelen van Prof. Lengkeek

Met de rug naar Gods Koninkrijk

Zoals wij de vorige keer al schreven, de mens is geestelijk dood. Hij heeft geen oog om te zien, geen oor om te horen, geen hart om op te merken en te verstaan. Laten wij dan ook niet verwachten, dat er bij hem sprake zal zijn van een zoeken van het koninkrijk Gods. Hij staat er van nature met de rug naar toe, wil het niet. En als God hem dat koninkrijk voorhoudt, dan heeft dat voor hem geen aantrekkelijkheid. Hij wil fatsoenlijk, godsdienstig, kerkelijk zijn, maar verder: ‘Wijk van mij, want aan de kennis Uwer wegen heb ik geen lust!’ Als hij de hemel begeert, is het omdat hij zich die plaats voorstelt als een plaats zonder moeiten, een plaats van rust; de godsdienst is hem een middel om de hel te ontkomen.

Hij kan het Koninkrijk Gods niet zien en ziet het ook niet. Wat hij er van ziet, door zijn door de zonde bedorven verstand trekt het hem niet aan. Dit gevoelt hij, al geeft hij zich er geen rekenschap van, dat hij zichzelf zal moeten verliezen. Nergens is de mens meer bevreesd voor! Hij ziet niet de heerlijkheid, die het zelf-verlies dubbel en dwars waard is. Hij erkent niet de heerlijkheid van de gerechtigheid en evenmin de heerlijkheid van genade en liefde, met elkander samenvallend in het hart van de Koning en van Hem, die de Deur van het Koninkrijk is. Hij ziet niet het leven en de vrede, die alle verstand te boven gaat, waarvan dat Koninkrijk vervuld is. Hij kent niet het geloof, het heerlijk zichzelf overgevende geloof, dat de gehoorzaamheid aan de wetten van dit Koninkrijk als Godverheerlijkend en zielzaligend doet kennen; de hoop, die niet beschaamt; de liefde, die in dat Koninkrijk grond en vervulling van zijn wetten is.

Geen verlangen

Hij begeert een koninkrijk van macht en wetenschap en eer en zekerheid, en hij zoekt dat in de dingen van het vlees. En het Koninkrijk Gods, dat de hoogste macht en de zuiverste wetenschap en de meest onverwoestbare zekerheid brengt, ziet hij niet. Er is dan ook in hem geen verlangen naar dat Koninkrijk.

Zal dat verlangen er zijn, dan moet hij wederom geboren worden. Hij moet ziende gemaakt worden, om te zien. Goddelijke almacht is daartoe nodig.

Het Koninkrijk Gods is een koninkrijk van levenden. Als Abrahams huisvrouw is gestorven, dan klinkt het woord van de aartsvader, ook al was Sara hem nog zo lief en waard: ‘Doe de dode van voor mijn aangezicht weg!’ Wij kunnen met onze doden niet blijven verkeren. Het leven verstaat zich niet met de dood. Ook de levende God kan met de dood geen gemeenschap hebben en de geestelijk dode niet met Hem. Alleen de levende kan met Hem verkeren; de dode wordt uitgeworpen. De levende zal het Koninklijk Gods zien, hij zal er ingaan.

Wonder

Een wonder van Gods genade is daartoe noodzakelijk. Er moet met de mens, die in waarheid het Koninkrijk Gods ziet, iets gebeurd zijn. En als hij het niet ziet, dan moet dat met hem gebeuren, zal bij het zien. En er kan ook geen hoop op ingaan zijn, zonder dat God zich over hem ontfermd heeft. Van geestelijk dood geestelijk levend. Geen andere weg tot de zaligheid van het Koninkrijk Gods.

Bij ons niet, ook bij God niet! Door ons is die weg niet te ontsluiten. Maar wat onmogelijk is voor de mensen, is mogelijk bij God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen