Vallen in de zonde

Allereerst iets over de opmerking dat we elke dag in zonde vallen. Dat we elke dag zondigen en dat de zonde ons lichtelijk omringt, Hebr. 12:1 zal waar zijn. Daarom leerde de Heere Jezus Zijn discipelen dan ook elke dag te bidden: vergeef ons onze schulden. Dat een mens van nature in de zonde leeft, ook dat is waar. Maar dat een kind van God elke dag in de zonde valt, dat is niet waar. Davids overspel en Petrus’ verloochening was een vallen in de zonde. Het gevaar van een vallen in de zonde is wel reëel. Gods kind zal dat toestemmen. En om die reden zal hij, als hij op z’n plek is overigens, vragen: Heere, bewaar mij voor de zonde, voor een daad waardoor Uw Naam gelasterd zal worden.

Maar al is dan van mij geen openbare zonde bekend, de Heere maakt mij wel mijn zondige natuur en verdorven bestaan bekend. Ik moet wel zeggen tot alle boosheid geneigd te zijn. Dit leert mij de Heere door Woord en Geest. Zo kom ik tot de belijdenis dat er in mij, in mijn vlees, geen goed woont, Romeinen 7:18. Bij de belijdenis van zonden hoort ook het gebed om de vernieuwing van hart en leven. Dat gebed zou je ook een gebed om de bewaring voor de zonden kunnen noemen. David weet uit ervaring dat de Heere gaarne vergevende is, Psalm 86:5, maar dat maakt hem niet oppervlakkig. In dezelfde psalm bidt hij: Leer mij Heere, Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen; verenig mijn hart tot de vreze Uws Naams, vers 11.

Juist het besef en de ervaring van Gods vergevende zondaarsliefde zal wederliefde tot de Heere geven en daarom een haten en vlieden van de zonde. Dat haten en vlieden van de zonde kan onmogelijk in eigen kracht, gezien onze verdorven natuur. Om die reden past het iedere gelovige om te bidden, te bidden om bewaard te mogen in de vreze des Heeren. Zijn er niet vele verzoekingen en verleidingen die satan op het pad van Gods kinderen als strikken en valkuilen legt? Daarom heeft Christus geboden te bidden: En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Lees eens hoe treffend de Heidelberger deze bede verklaart.

Wat zijn de zaken die we van de Heere mogen begeren in de strijd tegen de zonde? Denk bijvoorbeeld aan de vraag of we de Heere en Zijn dienst mogen lief krijgen. Het is immers de liefde die de ander geen pijn wil doen? Dat mag het gebed worden: Heere, laat mij de zonde mogen haten en vlieden, niet uit vrees voor de hel, niet om een keurig mens te worden, maar omdat u het zo waard bent om gediend en gevreesd te worden! Denk ook veel aan de overdenking van het bitter lijden en sterven van de Heere Jezus. Was het immers niet vanwege de zonde, mijn zonde, dat Hij zo’n indiepe weg moest gaan? Laat ook het Woord van God niet gesloten, en vraag of het gelezene met je mee mag gaan de dag door: Maak in Uw Woord mijn gang en treden vast, opdat ik mij niet van Uw paden moge keren!

We kunnen een gevoel van onoprechtheid, van hypocrisie krijgen, omdat we er wel achter komen hoe groot de verdorvenheid van ons hart is: een mens schroomt niet van nature de zonde te zoeken en zich aan verleiding bloot te geven. Het is echter oprecht om onze hypocrisie voor God te belijden. Het is het kenmerk van een wedergeboren hart dat het gaat verlangen naar een nieuw hart; het leven dat de Heere werkt, haakt naar het leven.

Slordigheid, biddeloosheid brengen tot een lust om te zondigen. Laat het dan eens geen val in de zonde zijn, waar deze ondeugden toe leiden, maar het leidt wel tot zondigen. En zo moet ik de schuld van de zonde altijd bij mij zelf zoeken. Laat de belijdenis van zonden concreet zijn; benoem je kwaad en vraag voor dat specifieke kwaad om vergeving bij de Heere. Maar leer ook dat het geluk niet ligt in het strijden tegen de zonde, want dat zal altijd onvolmaakt blijven. Het geluk ligt in mijn vluchten tot Christus, Zijn gerechtigheid, Zijn heiligheid en Zijn gehoorzaamheid. Het geluk voor de verloren zoon ligt niet in het belijden van zijn schuld, maar in de kus van zijn vader.

Zolang ik leef zal ik van nature zonde zijn. Wie dat door het geloof voor God leert belijden zal door Hem gerechtvaardigd worden. Dan ziet God geen van al mijn zonden aan. Maar de zondaar heeft ook ogen en hij ziet nog terdege wie hij is en blijft. Dat is om hem altijd weer tot Gods genade en Christus’ bloed uit te drijven. En om hem te doen verlangen naar zondeloosheid. Het begeren naar zondeloosheid is een begeren dat de Heere op Zijn tijd bij al Zijn kinderen zal vervullen. Met hartelijke dank voor de vraag en ik hoop dat meerderen met dit antwoord gediend zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen