Twee keer per zondag (II)

Nee, dit is geen fragment uit een kerkblad dat de achterliggende maanden verscheen. De datum van het schrijven ligt al een tijdje achter ons. Om precies te zijn: vandaag exact vijftig jaar geleden. Of de toen mopperende Jan nog in leven is, is niet bekend. Evenmin of hij kerkelijk is gebleven. Of dat de HEERE het stuur in zijn leven heeft overgenomen. En de in 1971 zo mopperende Jan misschien zelfs predikant is geworden en zijn hele ambtelijke loopbaan heeft geijverd voor twee diensten op zondag. Waarbij hij regelmatig Psalm 27 vers 2 heeft opgegeven om te zingen: ”Deez’ ene zaak heb ik begeerd van God, daar zoek ik naar, dit zij mijn zaligst lot: Dat ik, zolang mij ’t levenslicht bescheen, in ’s HEEREN huis mocht wonen hier beneên.” En dat hij met hart en mond heeft ingestemd als de gemeente Psalm 84 vers 5 ging zingen: ”Eén dag is in Uw huis mij meer dan duizend waar ik U ontbeer.”

Een wonder

Maar hoeveel van die mopperende kinderen zouden er sinds 1971 zijn bijgekomen? Nu zou dat op zichzelf genomen nog niet eens het allerergste zijn. Als iedere mopperende Jan dan maar een vader en/of moeder heeft, die nadat ze hun kind hebben aangehoord, kunnen antwoorden uit de grond van hun hart: ”Je moét helemaal geen twee keer naar de kerk. Maar je mág vanwege Gods trouw en goedheid twee keer naar Zijn Huis. En dat is zo’n groot wonder, joh! En ik zal je nog eens vertellen waarom ik nu juist zo graag daar ben. En dat is niet slechts omdat het in de eeuwenoude christelijke traditie gebruikelijk is geworden om twee keer per zondag een kerkdienst te hebben. En er zo invulling wordt gegeven aan de eerste dag van de week, die in zijn geheel anders is dan alle andere zes dagen. En ik ga ook niet twee keer naar de kerk, slechts omdat daarin een verwijzing ligt naar het morgen- en het middagoffer in Israël. En ik ga ook niet twee keer naar de kerk, slechts omdat de tweede dienst een zogeheten leerdienst is.

Maar weet je, Jan, waarom ik zo graag twee keer op zondag naar Gods Huis ga? Omdat ik daar in het bijzonder Zijn stem mag horen, Die mij uit genade verlost heeft uit mijn ellende. En bij zoveel stemmen die ik iedere dag hoor, heb ik het zo nodig dat ik het weer luid en duidelijk hoor: Dit is de weg, wandel in dezelve! En weet je waarom ik zo graag twee keer op zondag naar Gods Huis ga? Omdat ik daar in het bijzonder Zijn handen mag zien, Die Hij aan het kruishout liet vastnagelen, om mijn zonden voor eeuwig weg te dragen. En bij zoveel zonden die ik iedere dag weer doe, heb ik het zo nodig dat ik weer mag zien dat er bij Hem milde handen zijn en vriendelijke ogen.

En weet je waarom ik zo graag twee keer op zondag naar Gods Huis ga? Omdat het dáár in het bijzonder weleens een voorportaal mag zijn van de hemelse heerlijkheid, als ik boven al mijn zonden en zorgen word uitgetild en ik geen dominee of ouderling meer zie, maar niemand anders dan Jezus alléén! En dan vertolken de psalmen die we als gemeente samen zingen zo mijn hart. Maakt de HEERE het waar: ”Hiér wordt de rust geschonken, hiér het vette van Uw huis gesmaakt, een volle beek van wellust maakt hiér elk in liefde dronken.” En wat is dát een zegen, juist aan het begin van een nieuwe week waarin we weer steeds zo moeten jagen en draven en we zo weinig geestelijke rust ervaren…”

Geen wonder

Hierboven werd de vraag gesteld hoeveel mopperende kinderen over de tweede dienst op zondag er sinds 1971 zijn bijgekomen. Maar de vraag die daarbij komt, is hoeveel van die mopperende kinderen zijn blijven mopperen naarmate ze ouder zijn geworden en misschien zelf vader of moeder zijn geworden. En misschien zelfs wel ambtsdrager…. Maar in dat laatste geval hoeft niemand er vreemd van op te kijken dat dan de tweede dienst op zondag óf al is afgeschaft, óf nu ter discussie staat. Dat is geen wonder!

In hetzelfde jaar als dat de mopperende Jan in de Waarheidsvriend een plekje kreeg, werd ook in De Wekker geschreven over experimenten met de tweede dienst. Daarbij klonk de waarschuwing dat gemopper over de kerkgang niet het probleem is van de tweede kerkdienst, maar dat het ten diepste het probleem is van de eerste kerkdienst…. Want waar het zicht verdwijnt over het verbazingwekkende van een kerkdienst -om het met de ondertitel van een boekje uit 2017 te zeggen- wordt het al minder een samenkomst om naar te verlangen. En dat geldt dan niet alleen de tweede dienst…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen