Lezen in de brief aan de Hebreeën (17)

We zijn toegekomen aan het zevende hoofdstuk van de Hebreeënbrief. In het eerste vers daarvan neemt de schrijver de draad op die hij bewust had laten liggen vanaf hoofdstuk 5 vers 10. Daar verwees hij naar de Heere Jezus, die door God is genaamd “een Hogepriester naar de ordening van Melchizedek.” Direct vóór hoofdstuk 7 herinnert hij daar nog even aan, waar hij Jezus noemt “de Voorloper (die) voor ons is ingegaan (…), naar de ordening van Melchizedek, een Hogepriester geworden zijnde in der eeuwigheid.” [6: 20].

Wie was die Melchizedek eigenlijk, en waarom wordt Christus aangaande Zijn priesterlijke bediening naar hem vernoemd? Over Melchizedek lezen we in Genesis 14. We komen de aartsvader Abram daar tegen die ten strijde trekt tegen Kedor-Laomer, de koning van Elam. Deze had samen met andere heidense koningen Sodom en Gomorra ingenomen. Ook Lot en de zijnen waren in zijn handen gevallen. Abram bevrijdt hen. Op zijn terugtocht naar Hebron komt Melchizedek, de koning van Salem en priester van de allerhoogste God, Abram tegemoet. Uit zijn handen ontvangt Abram brood en wijn. En niet alleen dat. De koning van Salem geeft hem ook als priester de zegen van God. Het zijn plechtige woorden die hij daarbij uitspreekt: “Gezegend zij de allerhoogste God die uw vijanden in uw handen overgegeven heeft!” Op zijn beurt geeft Abram aan Melchizedek de tienden van alles.

Het is een opmerkelijke geschiedenis vol van geestelijke betekenis. Let allereerst eens op de namen die klinken. Melchizedek betekent: mijn koning is gerechtigheid. En in de naam van de stad Salem horen we de aanduiding van vrede. Melchizedek is dus vredevorst. En daarnaast, zoals we zagen, priester van de allerhoogste God. Priester-koning is hij. Gerechtigheid en vrede stralen van hem af. De aartsvader Abram laat zich door Melchizedek zegenen. En hij geeft hem ook nog eens een tiende van de buit. Alles wijst erop dat Abram, hoe hijzelf ook de vriend van God wordt genoemd, in Melchizedek zijn meerdere erkende. Immers, degene die zegent is meer dan die gezegend wordt. En degene aan wie als erkenning een schatting wordt betaald, is meer dan wie deze gift doet. De apostel wijst de Hebreeën daar nadrukkelijk op. En dat is nog niet alles. Hij vervolgt met: “zonder vader, zonder moeder, zonder geslachtsrekening, noch beginsel der dagen, noch einde des levens hebbende” [7: 3a]. Op het eerste gehoor zijn dat wonderlijke typeringen. Kan dat van een aards mens gelden, wat Melchizedek toch was? Natuurlijk is dat niet letterlijk bedoeld. De auteur schetst hier de hoogheid van Melchizedek die hem onderscheidt van alle koningen op de aarde, en vooral: van alle sterfelijke priesters die afstammen van Aäron. Geen vader en moeder… Geen begin en einde… Inderdaad, niet in de Bijbelse geschiedenissen. Melchizedek duikt als het ware plotseling op en niet zodra hij de zegen heeft gegeven en de erkenning heeft ontvangen, verdwijnt hij weer in de duisternis van de geschiedenis. Alleen in Psalm 110 wordt hij nog een keer genoemd. Het gaat om de grootheid en de onvergelijkbaarheid van deze Melchizedek.

Wel, zo schrijft de Hebreeënbriefschrijver, zo is het nu met Jezus Christus, de Zoon van God. Hij is een Priester in eeuwigheid, niet in de orde van Aäron, maar in de orde van Melchizedek. De oudtestamentische Melchizedek is eigenlijk een vóór-afbeelding, een type van de Heere Jezus. Voor de apostel is de vergelijking met Melchizedek van groot belang. Hij legt er alle nadruk op: hoofdstukken achter elkaar. In vers 4 roept hij het uit: “Aanmerkt nu hoe groot deze geweest is…” Het was niet zomaar iemand die knielde onder de handen van Melchizedek. Het was niet de eerste de beste die aan deze koning-priester de tienden schonk. Het was Abram himself, de stamvader van Israël, de vriend Gods, de drager van de beloften. Dat doet aan de positie van Abram niets af, maar het toont ons wel de grote plaats van Melchizedek in Gods koninkrijk. Dit alles zegt de apostel natuurlijk – niet om deze mens Melchizedek op de troon te zetten, maar om het volle licht op Christus te plaatsen. “Aanmerk hoe groot Deze is!”

De apostel gaat nog even verder met zijn vergelijking. De Levieten, de nakomelingen van Abram dus, moesten volgens de wet van Mozes tienden heffen van hun broeders. Dat is: van hun gelijken, allemaal kinderen van Abram. Maar Melchizedek ontving van Abram zelf de tienden. En de Levieten waren sterfelijke mensen, maar over het sterven van Melchizedek lezen we niets in het Woord van God.

De boodschap van dit gedeelte [7: 1-10]: Aanmerk nu, hoe groot Deze is! Let erop, hoe groot de Heere Jezus Christus is. [1] Christus leeft! Hij is gisteren en heden dezelfde, en tot in eeuwigheid! Hoewel Hij mens onder de mensen is geworden, en Zich gewillig gesteld heeft onder lijden en dood – Hij leeft tot in alle eeuwigheid. Hij is de Opstandig en het Leven! [2] Christus is Priester in alle tijden. Ook van Hem, de Zoon van God, geldt het: geen geslachtsrekening, geen begin en einde. Hij heeft geen voorgangers. Hij heeft geen opvolgers. Hij is de geheel Enige! [3] Christus is de Koning van gerechtigheid en vrede. Beide deugden kenmerken zowel Zijn Persoon als Zijn ambtelijke bediening. Wat Zijne liefde wil bewerken, dat ontzegt Hem Zijn vermogen niet. Bij Hem is alle zaligheid voorhanden. [4] Christus leeft om voor Zijn kerk te bidden en haar te zegenen vanuit de troon van Zijn genade. “Hij die Jakobs heilig kroost zegenen zal met vrede en troost” [Psalm 29].

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen