Onderwijs in het verleden is van belang in het heden.

Van het tijdsbeeld kan veel gezegd worden. Er is veel te zien en veel te horen. De wereld is in beweging. Er zijn treffende situaties. Aangrijpend. Zeer verontrustend. Het ziektebeeld door corona hoort daarbij. Het is erg dat niets sterk leeft. Als velen zeggen ‘Wie zal ons het goede doen zien?’ Psalm 4:7a. ‘Verhef Gij over ons het licht van Uw aanschijn, o HEERE!’ Psalm 4:7b. Hoe is het kerkelijk beeld? Hoe is de situatie in eigen kerk? Zoals het nu is heb ik het nog niet meegemaakt. De Vrijgemaakte kerk heeft inzake het ambt en de vrouw een besluit genomen niet conform het verleden. Hoe sterk sprak het belijden in het verleden. Nu wordt er gesleuteld aan de belijdenisgeschriften. De constatering leeft: Veel leden ervaren de belijdenisgeschriften als te moeilijk, te oud en te vreemd. Er wordt gedacht aan nieuwe belijdenisvorming, een eigentijds geloofsgetuigenis en een nieuwe verwoording van de binding aan de belijdenisgeschriften. Hoe wordt er in onze kerken tegenaan gekeken? De mens van vandaag leeft en denkt anders dan vroeger. Wat de kerkgang betreft wordt in de middagdienst door velen de plaats leeggelaten. Er zijn zelfs gemeenten waar de middagdienst vervallen is. De dominees krijgen het moeilijk. Prof. Kremer schrijft: de man op de preekstoel wordt gezien als een ombudsman die de weg wijst in de “problemen” van vandaag. Als de preek dat niet doet, dan onttrekt men zich aan de gemeente. Er komt een geest op dat er in de prediking op zondag rekening gehouden moet worden met de luisteraar. Het Oude Testament is geen boek vol met verhalen, maar van het Oude Testament geldt: ‘Alzo spreekt de HEERE.’ De waardevolle getuigenissen uit het verleden behoren niet tot het verleden. Prof Kremer schrijft: Zoals het Nieuwe Testament spreekt over het geloof van Abraham. Al is Abraham reeds eeuwen gestorven, het beleden geloof is voor ons allen noodzakelijk. Zo spreekt ook de belijdenis over het geloof dat altijd blijft. De Heidelbergse Catechismus heeft mede door de invloed van de keurvorst een plaats in de kerk gekregen als leerboek en belijdenis. Als leerboek had de Catechismus een belangrijke functie in het onderwijs tot welzijn van de kerk. Het speciale karakter van de Heidelberger werd bepaald door het feit dat de Catechismus een belijdenis was en een plaats verkreeg in de kerkorde in 1563. De titel sprak voor zich: “Kerkorde zoals deze met betrekking tot de christelijke leer, de heilige sacramenten en de ceremoniën in het keurvorstendom aan de Rijn wordt onderhouden.” In de kerkorde werd een korte paragraaf geplaatst over de leer en de prediking. Centraal stond de noodzaak van de kennis van God waarin het eeuwige leven is begrepen. Die kennis ontvangen we uit het Woord van God. Opmerkelijk was in deze inleidende paragraaf reeds de verwijzing naar de bekende drieslag: ellende, verlossing en dankbaarheid. Het Woord van God pleegt de leer vooral daarop te richten dat het de mens allereerst tot kennis van hun zonden en ellende brengt en hen daarna ook onderwijst hoe zij van alle zonde en ellende verlost worden en in de derde plaats hoe zij God voor deze verlossing dankbaar zullen zijn. Daarom moeten de predikers in de tekst die zij gebruiken ijverig op deze drie stukken letten en er voortdurend op uit zijn om het geneesmiddel naar behoefte van het gewonde geweten recht te gebruiken. Zij moeten ook naar het arme en geringe verstand van het gewone volk hun preken zo inrichten dat de artikelen van de Catechismus, waarop de leer die hij wil doorgeven berust, mede worden ingebracht en bij het volk op een begrijpelijke manier bijgebracht wordt. Opvallend is dat de Heidelberger functioneert als norm voor de prediking die naar de Schrift is. Die werkelijkheid moet niet vergeten worden. Ons jawoord heeft ook betrekking op ons Christelijk Gereformeerd zijn. En dat niet als vandaag. Maar zoals in 1892. We willen de weg van ons voorgeslacht gaan. Met in hand en hart de Heidelberger Catechismus. Op het laatste doelt ook de kerkorde van de Pfalz. Daar staat: Iedere zondag moet voor de preek een tiende deel van de Catechismus worden voorgelezen omdat het volk zonder Catechismus is opgegroeid en gemakkelijk een onderdeel van de christelijke religie kan vergeten. Jongeren behoren gedegen onderwijs in de christelijke leer te ontvangen. De Bijbelse drieslag: ellende, verlossing en dankbaarheid doortrekt de hele Catechismus. Men was overtuigd van het Bijbels gegeven. Vandaar het gezegde: Bijbelse drieslag. Men wees op de Psalmen. Men wees op de apostelen, op Luther en Melanchton. De drieslag beslaat en beheerst het hele leven van de kerk en van de christen. Vandaar dat niet gezegd is hoe groot mijn zonde en ellende was, maar is. Met een Goddelijk doel. Weten we het?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen