Spiegelend kinderspel

Uit mijn eigen kindertijd herinner ik een aantal activiteiten die wij deden nog goed. In ons gezin zijn er bijvoorbeeld heel wat kerkdiensten gehouden. Onze poppen en knuffels gingen mee. Ze kregen een plek toegewezen op de trap. Met oude hoeden, schoenen en tassen waren we als zussen in onze nopjes. We vermaakten ons uren lang. Het psalmboekje en onze Bijbel ging mee in onze tas. We zongen de voor ons bekende versjes. We galmden uit volle borst. Bij het bezoek aan opa en oma diende ook de trap daar als kerkzaal voor ons spel. Tot onze vreugde kwamen zelfs de oude hoeden van oma voor ons uit de kast.

Voor ouderen kan het kinderspel ook best heel confronterend zijn. In het gedrag van de kinderen zie je namelijk veel van je eigen gedrag terug. Door naar de kinderen te kijken, kijken we dus tegelijk in een spiegel naar onszelf.

Die spiegel hield de Heere Jezus de schare ook voor in Zijn onderwijs. Mattheüs beschrijft in zijn Evangelie twee gebeurtenissen waarin de Heere Jezus spelende kinderen op een bijzondere manier daarin betrekt.

In Mattheüs 11 gebruikt de Heere Jezus de kinderen als voorbeeld. Hij wil de ouderen er iets mee duidelijk maken. De Heere Jezus vergelijkt de mensen die Zijn Woord horen met kinderen die op de markt een spel spelen. Een aantal van deze kinderen wil met geen enkel spel meedoen. Als hun kameraadjes een bruiloft naspelen, zijn ze niet vrolijk en als ze een begrafenis nadoen, zijn ze niet verdrietig. Zo geven de Joden geen gehoor aan de vreugdevolle boodschap van Christus, maar ook niet aan de boeteprediking van Johannes.

In het 21e hoofdstuk van het Mattheüs-evangelie ontmoeten we roepende kinderen in de tempel. Ze herhalen de woorden die ze vlak ervoor hoorden uit de mond van de grote mensenmassa. De menigte bejubelde de Heere Jezus als Koning tijdens Zijn intocht in Jeruzalem.

De overpriesters en Schriftgeleerden ergeren zich aan de roepende kinderen. Ze vragen de Heere Jezus of Hij hen niet hoort. Wellicht hadden ze graag een bestraffing uit Zijn mond gehoord,maar die geeft de Heere Jezus niet. Het Hosanna, den Zone Davids! van deze kinderen is als het ware muziek in Zijn oren. De ergernis van de overpriesters en Schriftgeleerden beantwoordt de Heere Jezus met een citaat uit Psalm 8: Ja; hebt gij nooit gelezen: Uit den mond der jonge kinderen en der zuigelingen hebt Gij U lof toebereid?

Deze kinderen loven de Heere, terwijl de overpriesters en Schriftgeleerden zich aan Hem ergeren. Met deze opmerking houdt de Heere Jezus de leiders van het volk een ontdekkende en beschamende spiegel voor. Laten ook wij in de spiegel kijken. Stel uzelf de vraag: Hoe sta ik tegenover de Heere en Zijn Woord?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen