Gezonde voeding als voorwaarde voor groei en ontwikkeling

Groei en ontwikkeling van hersenen en immuunsysteem kenmerken de fase tussen het eerste en het tiende levensjaar. Voor de fysieke en emotionele ontwikkeling is dit een belangrijke levensfase.

Sociaal-emotionele ontwikkeling

Ouders en andere opvoeders spelen een belangrijke rol in de sociaal-emotionele vorming van een kind. Fouten in de opvoeding, die in deze leeftijdsfase worden gemaakt, kunnen de persoon het hele leven blijven achtervolgen. Het is goed dat volwassenen zich hiervan bewust zijn en zich blijven verdiepen in alle aspecten van het opvoeden.

Zoet

Kinderen houden over het algemeen van zoetigheid. Waarschijnlijk hebben we dat kinderen aangeleerd. Wie aardig wil zijn voor een kind is geneigd snoepjes, frisdrank of chips uit te delen. Dit is een zeer slechte gewoonte waar het kind niet bij gebaat is. Behalve veel suiker, zout en vet krijgen ze ook kunstmatige kleur-, smaak-, zoet- en geurstoffen binnen. Kinderen worden er dik van en het tast de intelligentie aan. Bovendien neemt de kans op diabetes sterk toe. We kunnen ons afvragen of we dan nog aardig zijn voor een kind.

Volwaardige voeding

Een kind heeft een volwaardige voeding nodig. Dat houdt in dat het vooral veel groente, fruit en vlees of vis nodig heeft. En matig brood, matig andere graanproducten, weinig zuivel en melk. Een kind heeft, in tegenstelling tot een volwassene, relatief veel eiwitten nodig om te groeien. Vitaminen en mineralen zijn belangrijk voor een goed immuunsysteem, ontgiftingssysteem en voor botopbouw. Het eten van noten en zaden draagt bij aan de opname van mineralen. Het eten van veel granen verstoort de darmflora. Melk bevat veel fosfaten die alle mineralen uit de voeding kunnen binden. Uit deze stabiele verbindingen kunnen de mineralen bijna niet meer worden vrijgemaakt. Aan de kalk die melk bevat heb je dus niets. Bovendien wordt melk buiten de zuigelingenleeftijd slecht verteerd. Wanneer de darm verhoogd doorlaatbaar is, sluist de darm deze lange melkeiwitketens door naar het bloed, waardoor afweerreacties kunnen ontstaan. Sommige voedingsdeskundigen, waaronder SVN raden daarom melk af voor kinderen ouder dan twaalf maanden. Voedingsvezels uit rauw voedsel, zoals fruit, groenten, noten en zaden zijn belangrijk voor verteringsprocessen in de darm. Bovendien blijken ze de vitamine- en mineralenhuishouding te verbeteren.

Aanvulling met vitaminen en mineralen

Het is zinvol om kinderen in de schoolgaande leeftijd een goed kinder-multipreparaat te geven om te voorzien in de optimale behoefte aan vitaminen en mineralen. De voeding voorziet slechts in de minimale behoefte. Verder is het belangrijk om voor de ontwikkeling van het immuunsysteem extra vitamine C (afhankelijk van de leeftijd 100-500 mg per dag), en vitamine D3 (10 mcg per dag) te geven. Daarnaast kan dagelijks 200-400 mg visolie van goede kwaliteit worden gegeven. Dit is vooral belangrijk voor de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel.

Hersenen

Voor de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel zijn omega-3 vetzuren, (vooral DHA en EPA), vitamine A en vitamine D belangrijk. Ze staan in verband met de hersenstructuur, energieproductie, neurotransmissie (prikkeloverdracht door chemische stoffen in zenuwcellen), signaaloverdracht en regulatie van feedbackmechanismen (terugkoppelmechanismen). Vitamine D heeft invloed op bijna alle organen in de hersenen en kan worden beschouwd als een belangrijk antidepressivum. Tijdens de zwangerschap daalt het DHA-gehalte van de moeder. Daarna herstelt het slechts langzaam. Uit onderzoek blijkt dat:

- Internaliserend probleemgedrag (op zichzelf gericht, angstig, depressief, teruggetrokken) minder voorkomt naarmate de DHA status bij de geboorte hoger is.

- Gezichtsscherpte op 8-jarige leeftijd hoger is naarmate de DHA status bij de geboorte hoger is.

- De kwaliteit van bewegen bij 7-jarigen beter is naarmate de DHA status bij de geboorte hoger is.

Omega-3 vetzuren vormen bouwstenen voor celmembranen, vooral van de hersenen. Verschillende mentale stoornissen gaan samen met een lage status van Omega-3 vetzuren, zoals:

- agressie

- ADHD (aandachtstekort- hyperactiviteitstoornis)

- dyslexie (woordblindheid)

- dyspraxie (motorische stoornissen ten gevolge van onrijpheid van de hersenen)

- depressie

- schizofrenie

Glutamine

Bij voedselintoleranties en pseudo-allergieën is er sprake van een verstoorde slijmvliesbarrière in de darm. Daardoor wordt de darm doorlaatbaar voor allerlei allergenen. Om het darmslijmvlies te repareren is aanvulling van glutamine een goede interventie. Glutamine kan eveneens worden ingezet om mentale en fysieke alertheid bij diverse hersenafwijkingen aan te zetten:

- Aangetaste functies van het ruggemerg (alertheid, spiertonus, vitale functies). Dit kan ontstaan door zuurstofgebrek tijdens de geboorte.

- Aangetaste functies van houdingsregulatie, automatische motoriek, emoties. Aantasting van deze diepere hersenfuncties wordt vaak later ontdekt omdat deze pas rond een half jaar nodig zijn.

- Traagheid en inactief gedrag bij kinderen die anti-epileptica krijgen. Daardoor worden niet alleen epileptische gebieden, maar ook andere zones geremd.

- Stoornissen van nauwkeurige, bewuste vaardigheden en herkenning die hun oorsprong vinden in een zwakke functie van de NMDA receptoren. (zie kader)

Puberteit

In de puberteit maken kinderen een behoorlijke groeispurt door. Daarnaast vinden er grote veranderingen in het lichaam plaats. Voor al deze ontwikkelingen zijn veel essentiële voedingsstoffen nodig. De voeding van een puber laat echter vaak te wensen over. Wat ouders aan tieners over voeding vertellen heeft vaak weinig effect. Tijd dus om de puber op een leuke manier op school voorlichting te geven over goede voeding.

Hormonen

Voor de vorming van hormonen is als basis cholesterol nodig. Cholesterol krijgt veel negatieve aandacht, maar het is een uiterst nuttige stof voor de mens. Daarnaast zijn vitamine A, D, C, E, B3, B6, magnesium en zink nodig voor de aanmaak van hormonen.

Onrust

Pubers eten doorgaans veel snoep, chips, frisdranken en vette happen. Deze bevatten vaak smaakstoffen en andere chemische toevoegingen. De smaakversterkers E620-625 zijn glutamaten. Glutamaat is een neurotransmitter die lichaam en geest aanzet tot activiteit door middel van activatie van de NMDA-receptor. De neurotransmitter GABA is de tegenhanger van glutamaat. Het activeert de Non-NMDA-receptor en brengt lichaam en geest tot rust. Het eten van smaakversterkers leidt tot overmatige activatie van NMBA-receptoren waardoor hyperactief gedrag ontstaat.

Voedselintoleranties en overgevoeligheid voor andere chemische toevoegingen aan voedingsmiddelen kunnen eveneens hyperactiviteit veroorzaken. Voedselintoleranties en overgevoeligheidsreacties ontstaan door beschadiging van het darmslijmvlies. De darm wordt dan verhoogd doorlaatbaar. Daardoor kunnen antilichamen worden gevormd tegen onverteerd voedsel of andere stoffen die de darmwand passeren. Het darmslijmvlies kan worden beschadigd door onder andere spijsverteringsstoornissen, antibiotica en een slechte darmflora.

Verder kunnen tekorten aan aminozuren een oorzaak van hyperactiviteit zijn. Het toedienen van aminozuren heeft echter alleen zin als gelijktijdig vitamine B6, B12 en Foliumzuur worden ingenomen om de juiste omzetting te maken. Alleen dan kan er een goed evenwicht ontstaan tussen glutaminezuur en GABA.

Aanvulling met multi-vitamine

Naast goede voeding heeft een puber een goed multipreparaat nodig dat bovengenoemde vitaminen bevat. Daarnaast is vitamine C (1000 mg) en een goede visolie (1000 mg) belangrijk om de voeding aan te vullen. Bij klachten kunnen andere aanvullingen nodig zijn.

Voor dit nummer over Kind & Gezondheid hebben we de Stichting Voorlichting Natuurgeneeskunde gevraagd om een informatief artikel. De stichting bestaat uit een aantal mensen die als belangstellende, patiënt of beroepsmatig betrokken zijn bij natuurgeneeskunde. De SVN verstrekt o.a. informatieve folders en ook een nieuwsbrief. Voor meer informatie en eerdere nieuwsbrieven zie stichtingvoorlichtingnatuurgeneeskunde.nl

Uitleg begrippen

- Een neurotransmitter is een chemische stof die betrokken is bij de prikkeloverdracht tussen verschillende zenuwcellen.

- Receptoren zijn eiwitten in de celmembraan waaraan een specifieke molecuul kan worden gebonden. Dat maakt het doorgeven van signalen mogelijk. Wanneer een signaalmolecuul aan een receptor wordt gebonden, komt een cellulaire respons op gang die een fysiologisch effect kan geven.

- Een NMDA-receptor (N-Methyl-D-Aspartaat-receptor) bindt glutamaat, waardoor de receptor wordt geactiveerd. Als respons daarop vindt activering van cellen en neuronen plaats.

- Non-NMDA-receptoren binden GABA (Gamma- Amino-Boterzuur) die de receptor activeert. Als respons ontstaat remming van cellen en neuronen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen