In gesprek met hoofdredacteur K. (Korstiaan) Karels

Eerst even terug in de tijd: hoe ben je in de redactie van Criterium terechtgekomen?

Het was in september van 2012 dat oud-collega Rob Kraaijeveld bij mijn bureau kwam staan en rechtstreeks vroeg of ik het redacteurschap van hem wilde overnemen. Verschillende redactieleden waren geen onbekenden voor mij, maar het redactiewerk zelf was nieuw. Dhr. Kraaijeveld trok mij over de streep door uit te leggen dat het goed te combineren was met het werk van onderwijsadviseur. Inderdaad geldt dat wel voor de onderwerpen waar je mee bezig bent. Ook was het goed in te passen en te plannen tussen de andere werkzaamheden. Dhr. Kraaijeveld heeft mij die eerste maanden wegwijs gemaakt.

Hoe kijk je terug op de eerste jaren waarin je eindredacteur van Criterium was?

In die periode was het abonneebestand van Criterium geslonken naar minder dan 1000. Inhoudelijk leverden we iedere twee maanden een inhoudsvol blad, maar het bereik was te klein in verhouding tot de kosten en moeite. Dat hebben we bespreekbaar gemaakt bij de VBSO en de KLS. Er is toen een plan gekomen om Criterium met De Wachter Sions mee te sturen en in plaats van een abonnementensysteem een vrijwillige bijdrage te vragen. Vanaf 2014 zijn we op die manier gaan werken. Als redacteur kreeg ik toen ook meer tijd beschikbaar.

We zijn toen ook nadrukkelijker aandacht gaan besteden aan het thema ‘Jeugd & Gezin’. Het Ds. G.H. Kerstencentrum heeft diezelfde ontwikkeling doorgemaakt: aanvankelijk werkend voor het onderwijs, de laatste decennia ook steeds meer voor gezinnen. De redactie is daarom ook uitgebreid met ouders en ambulant hulpverleners. Zij zorgden ervoor dat het blad voor de brede groep van ouders interessant was.

Wat waren voor jou de mooiste momenten?

Ongetwijfeld de redactievergaderingen. We vergaderden slechts drie keer per jaar en je wist lang niet alles van elkaar. Toch voelde je een grote eensgezindheid rondom de missie, ook over kerkmuren heen. Dienstbaar aan de achterban van scholen voor christelijk onderwijs op gereformeerde grondslag heeft het blad richting willen geven aan opvoeders over actuele vraagstukken. We hebben geprobeerd daarbij verbindend en richtinggevend te zijn en polarisatie uit de weg te gaan. De vergaderingen verliepen ook altijd harmonieus. Onvergetelijk zijn de momenten dat we aan het begin en bij de sluiting samen een psalm zongen en Joost Horst met de bassus uit het vierstemmenboek de grondtoon aanbracht.

Wat heb je geleerd in je tijd bij Criterium?

Terugkijkend constateer ik dat we als redactie in de loop van de jaren steeds meer focus hebben aangebracht. Een indeling in vaste rubrieken was er al wel, maar er was veel ruimte om artikelen te plaatsen op ‘ingeving’. Dat gold ook voor de boekenrubriek. Vanaf 2015 hebben we voor elk nummer een thema gekozen. Dat hielp ons om langer van tevoren al na te denken over relevante artikelen passend bij dat thema. Het bracht meer samenhang in het nummer. Artikelen die minder geschikt waren werden niet meer geplaatst. Hierdoor heeft het blad echt aan lezenswaardigheid gewonnen.

Als eindredacteur ben je de spil van de redactie en werkte je nauw samen met de andere redactieleden. Welke herinneringen bewaar je hieraan?

De redactie is een fijne en betrokken groep mensen die er steeds weer de schouders onder zet. Behalve de hoofdredacteur zijn alle redactieleden vrijwilligers die het gewoon ‘erbij’ doen. Dat verdient echt waardering. De samenwerking is altijd soepel verlopen. Heel mooi is hoe ieders kwaliteiten uitkomen in de bijdrage die mensen leveren aan het geheel; het schrijven van een artikel, contacten met gastauteurs, verzorging van de fotopagina, etc. Als ik namen ga noemen kan ik niet volledig zijn, maar Chris Meerkerk van drukkerij Van der Perk kan ik niet ongenoemd laten. Chris is echt iemand die zichzelf niet belangrijk maakt, maar het ondertussen wel is. Zonder hem zou het niet elke keer weer gelukt zijn.

In de loop der jaren zijn er verschillende zaken veranderd. Denk je dat Criterium zelf ook veranderd is?

Criterium is 50 jaar lang een tijdschrift geweest voor opvoeders die vanuit christelijke waarden kinderen willen vormen binnen de context van onderwijs en opvoeding op gereformeerde grondslag. Zoals gezegd, de aanvankelijke scope van onderwijs is verbreed naar opvoeding, maar het geheel overziend zie ik vooral een consistente lijn. Natuurlijk, de maatschappelijke context is veranderd en het blad dus ook. De artikelen en rubrieken in Criterium helpen opvoeders met het duiden van maatschappelijke ontwikkelingen en geven antwoorden voor de pedagogische praktijk.

Juist omdat die pedagogische praktijk is veranderd, moet je veranderen om hetzelfde te blijven. Als educatief blad voor school en gezin willen we ook voor jongeren lezenswaardig worden. Vandaar de stap naar een compleet nieuwe vormgeving, een nieuwe naam en hopelijk ook een verbreding naar een jong lezerspubliek.

Welk artikel of bijdrage zou je graag nog eens voor het voetlicht willen brengen en waarom?

Het is lastig om daarin een keuze te maken; er zijn zoveel boeiende thema’s belicht. Als ik dan toch iets moet noemen wil ik aandacht vragen voor de muziekrubriek. Verschillende bijdragen van de afgelopen jaren hebben een plek gekregen in de bundel ‘Elk zing’ Zijn lof’ en de bovenstembundel ‘Op hogen toon’. Als we belijden dat wij en onze kinderen onderweg zijn naar een eeuwige bestemming, brengen we hen dan ook het verlangen bij om eeuwig tot Zijn eer te zingen? Voor het nieuwe blad wil ik dit wel als hint geven: Vergeet de muziekrubriek niet.

Is er nog meer dat je de redactie van het nieuwe blad wil meegeven?

Ik kan het niet beter zeggen dan hoe Kees de Groot het verwoordde in het jubileumnummer: ‘Waar klopt het hart van Criterium? Waar moet het kloppen? Paulus laat ons dat weten in zijn brief aan de Kolossenzen (3:17): ‘En al wat gij doet met woorden of met werken, doet het alles in den Naam van den Heere Jezus, dankende God en den Vader door Hem.’ De kanttekenaren zeggen bij het stukje ‘in den Naam van de Heere Jezus’: ‘Dat is, naar Zijn bevel en tot Zijn eer, met aanroeping van de hulp van Christus.’ De daden van de redactie en de woorden in het blad moeten dus conform Gods geboden zijn en dienen om Gods eer te verhogen. (…) en om de naaste te stichten en te dienen.’ Ook al zal de vormgeving en de naam veranderen, alleen in volledige afhankelijkheid van Hem kan het nieuwe blad gezegend worden.

Wat wil je de lezers van Criterium meegeven?

De vorige generatie opvoeders heeft vanuit een innerlijke overtuiging gebouwd aan vormen en structuren. Daar mogen we heel dankbaar voor zijn; we hebben veel gekregen. De afgelopen jaren hebben we onszelf als groep en als individu veelal overeind kunnen houden met die uiterlijke vorm, waarbij we voor onszelf moeten nagaan of we de innerlijke overtuiging wel hebben. De vrijblijvendheid om ‘refo’ te zijn is echter aan het verdwijnen. De huidige ontwikkelingen maken zichtbaar dat alleen een vorm zonder inhoud niet houdbaar is. De nieuwe generatie opvoeders staat voor de opdracht om de vorm met de wezenlijke inhoud te blijven verbinden en te verinnerlijken. Opvoeding en onderwijs zijn niet afhankelijk van ons, maar van Gods zegen. In dit verband is het bemoedigend dat de woorden ‘van geslacht tot geslacht’ zo vaak voorkomen in de Bijbel in relatie tot de trouw van God. Laten we het daarom alleen van Hem verwachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen