Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hendrik Geuze veranderde van baan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hendrik Geuze veranderde van baan

Werken met je hart

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hendrik Geuze (24) uit Waarder is sinds kort ambulancechauffeur. Een jaar geleden had hij niet kunnen denken dat hij nu dit werk zou doen. Twee jaar geleden was hij bijna afgestudeerd aan de pabo en stond hij klaar om aan het werk te gaan als meester in groep vijf.

Waarom ben je gestopt met je werk als meester?

“Nog voordat ik aan het werk ging, wist ik al dat ik het onderwijs niet zo heel leuk vond. Toen ik net van de havo kwam, wist ik nog niet wat ik wilde worden, maar ik wilde toch een studie doen. Ik heb toen voor de pabo gekozen. Ik denk omdat ik graag met mensen om ga en omdat ik mensen verder wil helpen.

Tijdens mijn studie wist ik al dat ik het niet zo leuk vond, maar er werd steeds tegen mij gezegd dat dat nog wel ging komen. Maar dat moment kwam niet.

De baan is hectisch en vraagt veel van je. Als het werk niet je hart heeft, dan kun je niet geven wat je moet geven en omdat je met mensen werkt is dat extra zwaar. Ik had ook best snel door dat ik dit niet tot mijn zevenenzestigste ging volhouden.”

Wat heb je toen gedaan?

“Doordat het werk echt teveel werd, ben ik er een paar weken tussenuit geweest. Ik ging met buikpijn naar mijn werk, ik sliep slecht en trok het echt niet meer. Ik hield de ballen niet meer in de lucht. In die weken heb ik goed nagedacht: ik ga door of ik ga op zoek naar wat ik echt wil. Ik had al een jaar of twee de droom om ambulancechauffeur te worden. Dit voelde als onmogelijk. Ik moest dan weer naar school en je bent niet zomaar ambulancechauffeur. Dit kwam steeds weer terug naar voren en het onderwijs ging daardoor in mijn hoofd naar achteren. Toen heb ik de knoop doorgehakt en tegen het einde van het schooljaar heb ik besloten om weg te gaan. Ik was toen werkeloos, maar dat maakte me niks uit.”

Welke reacties kreeg je van je omgeving?

“Veel mensen reageerden negatief. Waarom zou ik dit doen? Ik had toch een goede baan, een vast salaris en zou nu werkeloos zijn. Eigenlijk kreeg ik alleen maar onbegrip, zeker van mensen die mij persoonlijk niet kenden. Gelukkig stond mijn vrouw honderd procent achter me. Zij zag ook dat het zo niet langer ging.”

Hoe ben je toen bij de ambulancedienst terecht gekomen?

“Ik was bereid om tien stappen achteruit te doen. Ik wist inmiddels dat salaris veel minder belangrijk is, dan plezier in je werk. Ik ben gelijk gaan solliciteren bij de ambulancedienst, maar werd uiteraard niet aangenomen. Ik viel terug op mijn oude zaterdagbaan en werd chauffeur bij een transportbedrijf in de meubeldistributie.

Ik had mezelf drie jaar gegeven om bij de ambulancedienst te komen. Het is voor veel mensen een droombaan, maar er worden hoge eisen aan je gesteld en er zijn maar weinig vacatures.

Na een half jaar vond mijn vrouw een vacature voor een aspirant-ambulancechauffeur. Ik heb gesolliciteerd en ben na een selectietraject van vier maanden aangenomen. Sinds 1 mei ben ik nu aan het werk op de ambulance.”

Hoe heb je hierin de leiding van de Heere gezocht (en ervaren)?

“Ik heb gezocht naar Zijn leiding. Het is niet een keuze over het avondeten. Ik had wel mijn verantwoordelijkheid naar mijn vrouw. Zij had nog geen vaste baan. Ik heb Hem echt mijn situatie voorgelegd. Ik kreeg zoveel rust in mijn beslissingen dat ik daarin Zijn toestemming mocht zien. Ik heb me ook geen zorgen hoeven maken over de toekomst. En als ik zie waar ik nu ben: binnen een jaar van meester naar ambulancechauffeur, dan zie ik daar echt Gods leiding in.”

Wat zou je willen zeggen tegen anderen die twijfelen over hun werk of studie?

“Het belangrijkste is dat je je niet moet laten leiden door wat anderen van je verwachten. Zij zijn jou niet. Niemand weet precies wat er in jouw binnenste omgaat en niemand kan dus ook voor jou een keuze maken.

Verder maakt geld niet gelukkig. Wij gingen er destijds financieel best op achteruit. Maar alle spanning die ik eerder had, was het geld allemaal niet waard. Je kan niks meenemen. Het is belangrijk dat je je goed op je plek voelt en dat je je werk met plezier kan doen!

Neem, tot slot, je tijd om over te stappen. Het roer omgooien lukt meestal niet in één keer, dat gaat vaak stap voor stap.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 september 2019

Daniel | 32 Pagina's

Hendrik Geuze veranderde van baan

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 september 2019

Daniel | 32 Pagina's