Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

serie #4

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

serie #4

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dit is alweer het vierde artikel in de serie ‘Jij uniek’. Een serie waarin jongeren, zoals jij en ik, vertellen over hun leven. Maak op deze pagina’s kennis met Lydia Oudijn.

Naam: Lydia Oudijn

Leeftijd: 17 jaar

Woonplaats: Nunspeet

Gezin: jongste van vier meiden, woont als enige nog bij haar ouders

School: Obadjaschool Apeldoorn, cluster 4, 4 HAVO; maar momenteel dagbesteding en therapie

Psychische problemen:

toen…

“Ongeveer drie jaar geleden ging ik voor het eerst naar de psychiater. Dit verliep via school. Uit de diagnose bleek dat ik ADD had. Dat is een stoornis waardoor je niet goed kunt plannen en organiseren en waarbij je snel afgeleid bent en weinig concentratie hebt. Naast het feit dat ik ADD heb, kwamen er nog problemen bij. Ik heb in het verleden veel heftige dingen meegemaakt, waar ik niet goed mee om kon gaan. Dat veroorzaakte trauma’s. Ik leefde constant met angst en had veel last van die nare herinneringen. Om die emoties niet te hoeven voelen, bedacht ik strategieën zoals zelfbeschadiging. Maar dat zijn niet-helpende strategieën!”

…en nu

“Momenteel zit ik in een tijd van herstel. De therapie helpt me om van mijn zelfbedachte strategieën af te stappen, en helpende strategieën te ontwikkelen. Ik mag leren emoties en gedrag van elkaar te scheiden. Als ik me rot voel, hoef ik dat niet op te lossen met iets als zelfbeschadiging, maar moet ik juist mild zijn naar mezelf. Ik kan afleiding zoeken, of er juist even over praten met iemand. Het proces van herstel gaat met vallen en opstaan, maar het gaat.”

Doordeweeks:

geen school…

“Eigenlijk volg ik cluster-4-onderwijs (speciaal onderwijs) in Apeldoorn, maar momenteel lukt dat niet. Twee jaar geleden ben ik vastgelopen op het regulier onderwijs. De ADD was zoveel aanwezig dat ik speciaal onderwijs nodig had. Ook al lukt het me nu niet, het is wel fijn om te weten dat er vervangend onderwijs is, een plek waar je terecht kunt.”

…maar dagbesteding en therapie

“Nu werk ik op een soort zorgboerderij. Daar verzorg ik de dieren (eten geven, uitmesten, enzovoort) en rijd ik vaak paard. Ik vind het fijn om in de natuur te zijn, met de dieren en bijvoorbeeld lekker een wandeling te maken.”

Lastig:

kerkgang en dagelijks leven

“Ik leef met veel angst. Wanneer ik in grote ruimtes ben met veel mensen, raak ik in paniek. Hierdoor kan ik niet naar de kerk. Ik luister thuis soms mee met de preek. Door de ADD heb ik weinig concentratie en lukt het me niet een volledige preek te luisteren. Bij muziek gaat dit beter. Daar kan ik mijn gevoel in kwijt, haal ik kracht uit. Het geeft me vaak herkenning of erkenning. Mijn psychische ziektes hebben geen begin en eind; die spelen de hele dag door. Zodra ik wakker wordt, vliegt de dag mij aan. Ik heb geleerd dat ik in het moment kan en mag leven. Nu hoef ik alleen op te staan en nog niet de afspraak van ’s avonds te voltooien. Daardoor lukt het me.”

Boodschap: gebed en liefde

“Naast dat er veel nare dingen zijn, heb ik ook veel positieve dingen ervaren. In de tijd dat ik opgenomen was, kreeg ik veel kaartjes uit de gemeente. Ook in de tijd daarna kwam er veel liefde en kreeg ik berichtjes. Ook wordt er veel voor mij gebeden. Iemand noemde mij pas ‘kind van gebed’. Dat is echt waar! Er wordt veel aan mij gedacht en dat doet me goed. Het helpt me om liefde te ontvangen. Als je geen zelfliefde hebt, krijg je het van anderen. Kijk naar de liefde om je heen: liefde vergaat niet, nooit! Vertrouwen kun je verliezen, geloof kun je niet ervaren, maar liefde is er. Deel het uit via een kaartje, een compliment of een knipoog!” ;-)

Hobby’s:

vrienden en natuur

“Ik heb veel lieve vriendinnen waar ik regelmatig mee afspreek. We maken vaak een wandeling en kunnen dan lekker kletsen. Mijn leven staat veel in het teken van ziek zijn en het helpt me om contact te hebben met mensen die volop in het leven staan en er een positieve kijk op hebben.”

Tips

Hoe kun je meeleven met iemand die het moeilijk heeft?

* Luister echt als iemand (psychische) problemen met je deelt. * Laat weten dat je meeleeft, dat de ander er niet alleen voor staat. * Ga geen oplossingen aandragen, meeleven is genoeg. * Bid voor hem of haar. * Stuur een kaartje of berichtje.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 oktober 2019

Daniel | 32 Pagina's

serie #4

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 oktober 2019

Daniel | 32 Pagina's