Zoveel mensen, ZOVEEL MENINGEN

Op een dag gingen Hodja en zijn zoon op reis. Hodja zette zijn zoon op de ezel en liep er zelf naast. Onderweg praatten ze honderduit met elkaar. Tot ze mensen tegenkwamen die zeiden: “Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen rijdt op zijn ezel, terwijl zijn vermoeide vader nauwelijks vooruit komt”. Toen de jongen dit een paar keer had gehoord, stapte hij van de ezel en stond erop dat zijn vader verder zou rijden. Zo gingen ze voort: Hodja op de ezel en de zoon te voet.

Weer kwamen ze mensen tegen. Deze mensen zeiden: “Wat een onaardige vader is dat. Hij zit behaaglijk op zijn ezel en laat dat arme kind lopen. Je zal maar zo’n vader hebben”. Na dit steeds herhaalde verwijt, kreeg Hodja een onbehaaglijk gevoel en een rood hoofd. Op een gegeven moment zei hij: “Kom zoon, laten we samen op de ezel rijden”. Zo vervolgden ze tevreden hun weg.

“Arm beest, we hebben medelijden met jou. Moet je zien: het dier zakt zowat door zijn hoeven onder het gewicht van twee van die zwaargewichten,” zei iemand. Hodja sprak tot zijn zoon: “Het is beter dat we beiden te voet gaan, dan kan niemand ons nog een verwijt maken”. Even later troffen ze opnieuw voorbijgangers: “Kijk die twee nu eens. Ze lopen in de brandende zon en geen van twee denkt eraan op de ezel te gaat zitten”. “Je hebt het gehoord, mijn zoon,” zei Hodja. “Zoveel mensen. Zoveel meningen. Laat je niet leiden door wat anderen zeggen, maar laat je leiden door Gods Woord.”

Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht voor mijn pad (Ps. 119:105).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen