Het brandofferaltaar

Wat is het beeld in de Bijbel?

In het voorhof stond het koperen brandofferaltaar. Het koperen brandofferaltaar is tweeënhalf meter lang, tweeënhalf meter breed, en anderhalve meter hoog. Het altaar is gemaakt van planken sittimhout, dat is een soort acaciahout. Het altaar is hol van binnen. De planken zijn met koper overtrokken.

Op de vier hoeken van het brandofferaltaar zijn koperen hoornen opgekomen uit het koper. In of rondom het altaar was een rasterwerk gemaakt van koper, dat uiteindelijk eindigt in koperen ringen, waarin de koperen handbomen worden geplaatst om het altaar te dragen tijdens de woestijnreis.

Waar werd het brandofferaltaar voor gebruikt?

Het brandofferaltaar mocht nooit uitgeblust worden. Zelfs tijdens de woestijnreis moest het vuur blijven branden. Gods toorn over de zonden vraagt om blijvende offers. Er werden verschillende soorten offers gebracht. Bloedige offers, denk maar aan al de dieren die geofferd werden, maar ook onbloedige offers. Denk maar aan het spijsoffer. Dat offer bestond uit koren, koeken en meelbloem. Naast deze offers werden er bijvoorbeeld ook zondoffers en schuldoffers gebracht. Welk offer er ook werd gebracht, het altaar bleef roken.

Wat betekent dit voor mij?

Het brandofferaltaar wijst jou en mij op een aantal belangrijke dingen:

#1 – Het altaar eiste bloed

Het is niet te zeggen hoe zeer God door de zonde ver toornd is. Hij is onnoemelijk boos op mensen die zich van Hem hebben afgekeerd. Mensen die het nooit meer goed konden en kunnen maken. En daarom eist(e) God bloed; in het Oude Testament bloed van offerdieren. De dieren werden in de plaats van de mensen geofferd. Dat had de Heere Mozes bevolen. Het leert jou en mij dat God rechtvaardig is. Er moest voortdurend voor de zonden betaald worden.

#2 – Het altaar gaf hoop

Aan de andere kant gaf het altaar ook hoop. Er kón voor de zonden betaald worden. In gedachten zien we een Israëliet. De zonden drukken hem neer. En toch, het dier dat hij als zondoffer offert, geeft hoop. “Maar neen, daar is vergeving, altijd bij U geweest” (Ps. 130 vers 1, berijmd).

#3 – Het altaar bracht verzoening

Als laatste bracht het altaar ook verzoening. Als het offerdier verbrand werd en de Israëliet het langzaam verteerd zag worden, mocht hij geloven dat zijn zonden en schuld verzoend waren.

Dat wijst ons op het volkomen Lam, Dat in het Nieuwe Testament kwam. Hij werd geofferd voor de zonden van Zijn

kerk. De hitte van Gods toorn brandde en verteerde Hem op Golgotha’s kruispaal. Door Zijn lijden en sterven, door Zijn Eigen offer, is er weer vergeving mogelijk voor zondaren die niets anders dan de dood verdiend hebben. Wat een onuitsprekelijke genade en liefde van deze Zaligmaker. Mag jij weten dat Zijn offer jouw zonden verzoende?

Het Oude Testament is vol van beelden met een boodschap. In de rubriek Beelden uit de Bijbel lichten we telkens een voorwerp uit en kijken wat de betekenis ervan is voor ons leven nu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen