Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vraag maar raak

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vraag maar raak

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als single vind ik het best moeilijk om te zien dat leeftijdsgenoten om me heen verkering krijgen, trouwen enzovoort. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan en Gods leiding hierin zien? Ik vind het soms zo moeilijk om te vertrouwen op Hem.

Corinda

We belijden dat de Heere de levensweg stuurt. Ik hoop dat je dit ook in het gebed neerlegt.

Wat je schrijft, laat iets zien van een gezonde wens. Verkering, dingen samendoen, het delen van gevoelens met de hoop dat je naar elkaar toegroeit, leidt op den duur tot het ja-woord geven aan elkaar. Vaste verkering hebben geeft een impuls aan je zelfwaarde. Ik bedoel hiermee het gevoel om belangrijk voor iemand te zijn en om samen de toekomst mee in te gaan. Als dat zo is, krijgen vrienden of vriendinnen een andere plaats in je leven. Als je dit mist, dan gebeurt het heel makkelijk dat het woord ‘waarom’ levensgroot wordt. Aan de ene kant gun je het je vrienden en kun je zelfs blij voor hen zijn. Aan de andere kant kun je niet over hun beleving meepraten en voel je je erbuiten staan.

Ik stel me zo voor, dat je bidt om Gods leiding en alleen maar kunt denken wanneer de vervulling zal plaatsvinden. Je voelt je eenzamer worden wat tot gevolg kan hebben dat je jezelf terugtrekt. Het gevolg is dat je nog eenzamer wordt.

Ik ken wel jongeren die met dezelfde vraag lopen en die zich helemaal op hun carrière en werk storten. Werk is toch immers ook een taak, een roeping? En toch, op de achtergrond knaagt een gemis. Het kan zelfs zo zijn dat dit gemis het Bijbellezen en het luisteren naar de preek in de weg staat.

Hoe hiermee om te gaan? Dat is ook je vraag. Mag ik jou ook een vraag stellen? Vooropgesteld, ik begrijp je verlangen en doe er niets vanaf. Maar vergeet je niet om vergeving van zonden te bidden? Je kunt zo bezig zijn met hoe je door dit leven gaat – dat de noodzaak van een nieuw hart, de waarachtige bekering op de achtergrond verdwijnt. Nog iets: als de Heere een lieve jongen op je weg brengt, heb je de Heere dan nog steeds nodig?

Zou je ooit verkering krijgen? Dat is een vraag waarop je nu geen antwoord kunt krijgen. En het is ook een vraag die je blijft bezighouden.

Vergeet niet, jouw leven, hoe het ook zal verlopen ligt in Gods hand. Corinda, jouw weg wordt geleid. De Heere vergist Zich niet. Je mag elke dag vragen of het gebeurt op Gods tijd en wijze. Bovendien of het een jongen mag zijn die de Heere vreest

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 mei 2020

Daniel | 32 Pagina's

Vraag maar raak

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 mei 2020

Daniel | 32 Pagina's