Manna in de woestijn

Wat is het beeld in de Bijbel?

God heeft Zijn volk Israël in de woestijn van eten voorzien. Hij gaf hen ‘hemels koren’ (Ps. 78:24). Het ‘מָ֣ן’ (manna) heeft al heel wat wetenschappers tot onderzoek gedreven. In de Bijbelse taal staat er in Numeri 11 vers 7 dat het manna was ‘als het zaad van een witte woestijnplant’ en dat het leek op een klein kristallen bolletje, ‘bedolah’ genoemd. Het was heerlijk zoet van smaak, zoals honingkoeken (Ex. 16:31)

Waar werd het manna voor gebruikt?

Toen het volk ’s morgens wakker werd en de koude woestijnnacht langzaam overging in een nieuwe dag, zag het volk dat het zand bedekt was met een dunne laag witte ‘bolletjes’. Dat deed hen uitroepen: “Dit is het, wat God heeft voorzegd”, oftewel: ‘manna’. De Israëlieten mochten een beperkte hoeveelheid oprapen en daar iedere dag brood en koeken van bakken. Het manna werd gegeven om het volk te onderhouden.

Wat betekent dit voor mij?

Het manna in de woestijn wijst jou en mij op een aantal belangrijke dingen:

#1 – Dagelijkse brood

Wat was het volk weer aan het mopperen op de Heere. Ze hadden net genoten van de rust in Elim. Maar toen moest de reis weer verder in de warmte en droogte van de woestijn Sin. De voedselvoorraad was geslonken en het volk werd angstig. Had Hij hen hier gebracht om te verhongeren? Met hun gemopper komen ze bij Mozes en Aäron. Maar hoor, dan gaat God spreken. Zie, Ik zal ulieden brood uit den hemel regenen; en het volk zal uitgaan, en verzamelen elke dagmaat op haar dag (Ex.16:4). Je kunt hieruit leren dat de Heere zorgt. Hij weet wat we nodig hebben, steeds opnieuw. Zijn bijzondere zorg over Zijn kinderen is hetzelfde. Hij kent Zijn schapen en zorgt voor grazige weiden.

#2 – Een beperkte hoeveelheid

Wat is de Heere goed voor zo’n ondankbaar volk. Maar, om het volk afhankelijk van Hem te maken, geeft Hij hen steeds een ‘dagmaat’. Vijf dagen lang kregen ze precies genoeg voor één dag. De zesde dag kregen ze een dubbel deel, om ook op de rustdag te kunnen eten. Dan hoefden ze niet te rapen. En zo gingen ze uit hun tent. Er volgt nog een belangrijke zin: De een veel en de ander weinig (Ex. 16:17). Leer hieruit dat de Heere uitdeelt. Precies wat wij nodig hebben. Het is alles van Hem. Zo zorgt Hij ook voor Zijn kinderen.

#3 – Het levende Brood

In Kapernaüm staat een Man. Jezus, de Zoon van God. Het volk ziet Zijn wonderen, maar ze zien niet dat Hij de gezonden Messias is. Ja, die vijfduizend mensen die Hij gevoed heeft, is wonderlijk, maar God heeft veertig jaar lang, twee miljoen mensen het manna gegeven in de woestijn. Dat hebben ze in de boeken van Mozes gelezen. Dan gaat Christus hen wijzen op Zichzelf. Hij zegt: Voorwaar, voorwaar Zeg Ik u: Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader geeft u dat ware Brood uit den hemel (…) Ik ben het Brood des levens, die tot Mij komt zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft zal nimmermeer dorsten (Joh. 6:32,35).

Gods kinderen gaan door de woestijn van het leven. Christus onderhoudt hen door Zijn Heilige Geest. Niet met manden vol, maar precies genoeg. De één veel, de ander weinig. Hij geeft Zichzelf aan hen. Door het geloof mogen Gods kinderen verzadigd worden van het Lam van God. Niet met grote porties, want anders blijven ze steeds maar weg. De Heere wil hen steeds zo graag bij Hem zien. Nu zijn het vaak kleine porties, wat al zo heerlijk smaakt, straks zal het een verzadiging (een volheid) van vreugde zijn. Ben jij daarbij?

Het Oude Testament is vol van beelden met een boodschap. In de rubriek Beelden uit de Bijbel lichten we telkens een voorwerp uit en kijken wat de betekenis ervan is voor ons leven nu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen